ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის სოფელ მერიის საჯარო სკოლის მათემატიკის ყოფილ პედაგოგს, ვასილისა გოგიბერიძე-კობალაძეს შინ ეწვივნენ და ბედნიერი იუბილე მიულოცეს ოზურგეთის რესურსცენტრის უფროსმა ლელა იმედაშვილმა და პედაგოგთა და მეცნიერთა თავისუფალი პროფკავშირის რაიონული ორგანიზაციის ხელმძღვანელმა როზა გოგუაძემ.
ვასილისა გოგიბერიძის გამორჩეული ბიოგრაფია და მასწავლებლის რეპუტაცია დღემდე მოწიწებას და რიდს იწვევს როგორც სოფლის მცხოვრებთა,ისე მუნიციპალიტეტის პედაგოგიურ საზოგადოებაში.
_ ნახევარი საუკუნე ვიმუშავე სკოლაში. ზუსტად გეტყვით, გუშინ გავხდი 96 წლის და 5 თვის… ერთადერთხელ დამაგვიანდა გაკვეთილზე … და მახსოვს, სკოლის დირექტორმა, ანტონ ღლონტმა სკოლის კიბესთან სასწრაფოდ მომაწოდა საკლასო ჟურნალი…ასეთი წესრიგი და მიდგომა იყო. იყო ასეთი შემოთავაზებაც – ოზურგეთში გადავყავდი განათლების განყოფილებას მასწავლებლად. გადაირია დირექტორი, არ გამიშვა და…კი დამაბერა მერიის სკოლაში... _ ღიმილით ამბობს _ როგორ გამახარეთ…მადლიერი ვარ, რომ გახსოვართ…
ქალბატონი ვასილისა ემოციას ვერ მალავდა, როცა მას ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის პედაგოგთა პროფკავშირული ორგანიზაციის თავმჯდომარემ, პედაგოგთა თავისუფალი პროფკავშირის რესპუბლიკური ორგანიზაციის თავმჯდომარის სახელით მადლობის სიგელი გადასცა.
_თქვენი ღვაწლი ფასდადუდებელია. თაობების გულში დარჩება თქვენი სიყვარული, თქვენგან გადაცემული ცოდნა. მსურს, გადმოგცეთ მადლობის სიგელი, გულწრფელი სიყვარულით, უღრმესი პატივისცემით… გეფერებით და მადლობას გიხდით უმწიკვლო და ნაყოფიერი შრომისთვის, რომელსაც ათეული წლების მანძილზე ეწეოდით მომავალი თაობის აღზრდის კეთილშობილურ საქმეში. ვამაყობთ თქვენით, რომ თქვენი სახით, ოზურგეთის პედაგოგიურ საზოგადოებას ჰყავს მისაბაძი და ღირსეული პედაგოგი, რომლის სახელი არასდროს დაავიწყდებათ…თავს ვხრით თქვენი ნაღვაწის წინაშე! ჯანმრთელობას და ხანგრძლივ სიცოცხლეს გისურვებთ, ამაგდარო… საქართველოს პედაგოგთა და მეცნიერთა თავისუფალი პროფკავშირის ხელმძღვანელის მაია კობახიძის სახელით გადმოგცემთ ამ სიგელს. მან განსაკუთრებით მოგილოცათ_ ასე მიმართა ვასილისა გოგიბერიძეს ქალბატონმა როზა გოგუაძემ და თქვა, რომ დამსახურებულ პედაგოგს 14 აპრილს ჰქონდა იუბილე. ცოტა ხნით გადაიდო მასთან სტუმრობა, რადგან ის ახლა პენსიაზეა, წელიწადის უმეტეს დროს თბილისში, შვილებთან ატარებს და ახლა დროებით ჩამოსულია სოფელში.
ვასილისა გოგიბერიძე, რომელიც სკოლიდან კარგა ხნის წინ წავიდა, ემოციას ვერ მალავდა. ვერც – ცრემლებს, თუმცა შეძლო მისი შეკავება…
_ჩვენ გამოვხატავთ სიყვარულს და უდიდეს პატივცემას თქვენდამი…დღეს თქვენ ხართ, ვინც სკოლიდან წავიდა. ხვალ ჩვენ ვიქნებით..ეს ჟესტი ჩვენი თავისთვის მიგებული სიყვარულიცაა. ყველაზე დიდი და ძვირფასი ბავშვების სიყვარულია, რომელიც რჩება და დროს უპრობლემოდ უძლებს. მთავარი ესაა და ის პედაგოგი, ვინც ამას შეძლებს! როგორც მოგექცევით თქვენ ამ დამსახურებისთვის, ისე მოგვექცევიან ჩვენც თაობები… _ მიმართა მას ლელა იმედაშვილმა.
სოფელ მერიის საჯარო სკოლის დირექტორმა ავთანდილ კეჭაყმაძემ ისაუბრა ქალბატონ ვასილისას შეუდარებელ მოღვაწეობაზე.
_ეს იყო პედაგოგი, აღმზრდელი, რომლის ხმამაღალი სიტყვა არავის ახსოვს… არ სჭირდებოდა უბრალოდ ხმის აწევა! ეს ხომ ყველაფერზე აღმატებულია…დიდხანს სიცოცოხლე და ჯანმრთელობა მინდა, ვუსურვო, ჩვენს საამაყო პედაგოგს, ჩვენს არმზრდელს... _ მოკრძალებით თქვა სკოლის დირექტორმა.
სკოლის მასწავლებელმა, ციური ბაბილოძემ, რომელიც ასევე ღვაწლმოსილი მასწავლებელია და დღემდე მუშაობს, გაიხსენა ბევრი ეპიზოდი პედაგოგის საინტერესო სასკოლო ცხოვრებიდან. შემონახული უბის წიგნაკიდან წაიკითხა არაერთი მიძღვნა, რომლითაც სხვადასხვა ადამიანები ამკობდნენ ქალბატონ ვასილისას გამორჩეულ ღვაწლს, მის განსხვავებულ ხელწერას და პროფესიულ ოსტატობას.
„გურია ნიუსი“ ულოცავს სახელოვან პედაგოგს იუბილეს და მალე შემოგთავაზებთ საინტერესო სტატიას.
ავტორი
