_ როგორ წარიმართა გურიის ფეხბურთის ფედერაციის აჩევნები?
_ ჩვენ ვიცით, რომ წინა არჩევნები ჩაიშალა, ამის შემდეგ მივმართეთ აღმასკომს, რომელმაც მიიღო გადაწყვეტილება, რომ განმეორებითი არჩევნები თბილისში ჩატარებულიყო 9 ნოემბერს ლოკომოტივის საპრესკონფერენციო დარბაზში 21 მაისის პირობების გათვალისწინებით. ანუ, როცა 24 მაისს იყო დანიშნული არჩევნები 21 მაისამდე იყო დელეგატების წარმოდგენის ვადა, წარიმართა ყრილობა, რომელიც გახსნა გენერალურმა მდივანმა რევაზ არველაძემ, თავისი აზრი გააცნო იქ მყოფებს, შემდეგ დაიწყო ყრილობა. 7 სუბიექტიდან სამმა მონაწილეობა არ მიიღო, თუმცა არ ვიცი რატომ. ერთ-ერთი იყო ბიძინა ზენაიშვილი. შპს “გურია 2000” იყო ერთ-ერთი გურია წევრი, იქ წინა დღეს დაინიშნა ნუგზარ ცინცაძე. მანამდე ხელმძღვანელი ვიყავი მე, ორი თუ სამი თვის წინ დავწერე განცხადება და წამოვედი, ამის შემდეგ მოვალეობას ასრულებდა ბიძინა ზენაიშვილი. ყრილობამდე ორი დღით ადრე დაინიშნა ნუგზარ ცინცაძე, რომელმაც წერილი ყრილობის დღეს მოიტანა, რომ ის ყრილობაში მონაწილეობას არ მიიღებდა, რა დროსაც იურიდიული სამსახური ჩაერთო საქმეში და მოსთხოვა ნუგზარ ცინცაძეს, რომ დაეტოვებინა დარბაზი. აქედან გამომდინარე 4 ხმით გავხდი ისევ გურიის ფედერაციის პრეზიდენტი, რის შემდეგაც განვლილ 4 წელზე და სამომავლო პროექტებზე ვისაუბრე, რაც გურიაში დაინერგება.
_ როგორც ვიცით, კლუბს ლიცენზია არ გააჩნია, მაგრამ ის დღეს უმაღლეს ლიგაში მაინც თამაშობს, როგორც გავიგეთ ამაში დიდი წვლილი მიგიძღვით, გვესაუბრეთ როგორ მოახერხეთ ლიცენზიის გარეშე გუნდის უმაღლეს ლიგაში დატოვება?
_ კი, მართლაც ასეა, გუნდის უმაღლეს ლიგაში გადასვლაში მეც და ჩემს ძველ გუნდს ლანჩხუთის “გურიას” უმაღლეს ლიგაში გადასვლაში დიდი წვლილი მიგვიძღვის, იქ ასეთი საკითხია, ლიცენზია უნდა გაიაროს ყველა კლუბმა, განსაკუთრებით გამკაცრებულია უმაღლესი ლიგის გუნდების შემთხვევაში. იყო რამდენიმე გუნდი, რომელსაც ეპატია ლიცენზიის არქონა, ახლა, როცა ჩვენ უმაღლეს ლიგაში გადავედით, 12- დან 11 გუნდს ვინც მონაწილეობს ყველას ჰქონდა ლიცენზია გარდა ლანჩხუთის ,,გურიასა“ იქ არის კრიტერიუმები, რომელიც უნდა დააკმაყოფილო, ჩვენთან კი ბიუჯეტიც კი წინასწარ არ იგეგმებოდა და აქედან გამომდინარე ვერ ვაკმაყოფილებდით პირობებს. მე შევხვდი ფედერაციის პრეზიდენტს, გენერალურ მდივანს, თხოვნით მივმართეთ, გურიასაც წერილი გავაკეთებინეთ, რომ ეს ერთი შემთხვევა თუ შესაძლებელი იქნებოდა მოეწვიათ აღმასკომი და გადაეწყვიტათ ჩვენს სასარგებლოდ. ჩვენი თხოვნა იქნა გათვალისწინებული აღმასკომის მიერ და გადაწყდა, რომ წელს მოგვეცეს საშუალება ვითამაშოთ უმაღლეს ლიგაში იმის გათვალისწინებით, რომ ბრენდია, გაკეთდა საკმაოდ ბევრი რამ ბოლო წლის განმავლობაში. აქედან გამომდინარე მოგვცეს უფლება ლიცენზიის გარეშე ვითამაშოთ უმაღლეს ლიგაში.
_ კახა, ხშირად დადიოდით თამაშებზე, ვიდრე არ შეიცვალა კლუბის ხელმძღვანელობა. ხომ არ არის ამის მიზეზი დაპირისპირება კლუბის ხელმძღვანელობასა და შენს შორის? რა ხდება, რა ურთიერთობა გაქვს კლუბის ახალ ხელმძღვანელობასთან?
_ სანამ გუნდი უმაღლესში გადავიდოდა სამი თვით ადრე გვითხრეს, რომ გია ჩხაიძე და კობა მირზაშვილი რომელიც ამჯერად კლუბის პრეზიდენტია ყოფილიყვნენ ჩვენთან, რაზეც ჩვენ წინააღმდეგობა არ გაგვიწევია, დავჯექით და შევთანხმდით ერთად გურიის უმაღლეს ლიგაში გადაყვანაზე გვებრძოლა, როცა დაინიშნა არჩევნები, ყველა ჩავაყენე საქმის კურსში, რომ მე ისევ მქონდა სურვილი დამეყენებინა ჩემი კანდიდატურა ხელმეორედ, რაზეც შევუთანხმდი თემურ ჩხაიძესაც, რომელსაც თბილისში შევხვდი. როცა დავბრუნდი ლანჩხუთში, შევკრიბე 12 კაცი და ვთქვი, რომ მინდოდა მიმეღო მონაწილეობა არჩევნებში, მაშინ გავიგე, რომ თურმე გია ჩხაიძეც აყენებდა კანდიდატურას, ანუ დავუპირისპირდით სპორტული პრინციპებით. კობამ გიალოს დაუჭირა მხარი, დანარჩენებმა მე და მაშ შემდეგ გაიყო ჩვენი გზები.
_ არც შეხვედრებზე გამოჩენილხართ, თუნდაც მაშინ როცა ახალი მწვრთნელის შესახებ გახდა ცნობილი, არ მიგიწვიეს?
_ ეს ყველაფერი მათი გადასაწყვეტია ვიქნებოდი თუ არა პრესკონფერენციაზე, კლუბიც და ფედერაციაც ცალ-ცალკე ორგანიზაციებია და არანაირი უფლება არ მაქვს მე ჩავერიო. ისიც მათი სურვილია მიმიწვევენ თუ არა შეხვედრებზე, თუ უნდათ მიმიწვევენ ძალით ხომ არ მივიდოდი?
_ რის გაკეთებას გეგმავ მომდევნო 4 წლის განმავლობაში?
_ მინდა დავიწყო იმით თუ რა ხდებოდა მაშინ როცა მოვედი ფედერაციის პრეზიდენტად. სამივე რაიონის გუნდებს შორის თამაში მთავრდებოდა ჩხუბითა და დაპირისპირებით, დამეხმარა ხარიტონ ჩხატარაშვილი და ეს ურთიერთობა გუნდებს შორის უკვე დალაგებულია, მეორე იყო ის, რომ ფედერაციის ოფისი შევიძინეთ, რომელიც 10 წლის განმავლობაში გურიის ფედერაციას არ ჰქონდა, მერე მინდვრის საფარი დავაგეთ დაახლოებით 700 ათასი ლარის ღირებულების, ასევე 3000 ინდივიდუალური სკამი ვთხოვეთ ზვიად სიჭინავას და დაგვეხმარა, დაახლოებით 80 ათასი ლარის ღირებულების სკამი გადმოგვცა. ამ ხნის განმავლობაში 10- მდე მწვრთნელმა ბ ლიცენზია გაიარა და აიღო სერტიფიკატი. ჩოხატაურში ფეხბურთი დაბრუნდა 20 წლიანი პაუზის შემდეგ, შარშან სეზონში პლეიოპში ორი გუნდი გვყავდა “მერცხალის” და “გურიას” სახით და რაც ყველაზე მთავარია თხოვნის შემდეგ გურიას უმაღლეს ლიგა შევანარჩუნებინეთ. რაც შეეხება სამომავლო გეგმებს, ამაზე არჩევნებამდე არ მქონია საუბარი რა უნდა გაკეთდეს გურიის რეგიონში, წლის ბოლოს შევხვდები საქართველოს ფედერაციის პრეზიდენტს, ვისაუბრებთ და ღიად გავაცნობ ყველას. დიდი აჟიოტაჟი მოყვა ფედერაციის არჩევნებს, პოლიტიკურში გადაიტანეს, გუნდი უმაღლესში გადავიყვანეთ და არცერთი ხელმძღვანელი პირი კლუბში არ დარჩა, არც იმას უარვყოფ და ვიტყვი, რომ 12 -13 კაცია ვინც ჩემს გვერდით იდგა და იბრძოდა გუნდის წარმატებისთვის, მაგრამ ისინი დღეს სახლში ზიან უსამსახუროდ. მე ვერავის ვერაფერს ვპირდები, მაგრამ იმას ვიტყვი, რომ არცერთ მათგანს არ დაეკარგებათ ჩემი გვერდზე დგომა არასდროს და მეც მომეცემა საშუალება გადავუხადო მათ სიკეთე.
_ გუნდის შედეგს როგორ შეაფასებდით?
_ თუ გავითვალისწინებთ იმას, რომ კლუბი ფინანსურად ცუდ დღეშია, ძალიან კარგი შედეგია დღეის მდგომარეობით და წარმატებას ვუსურვებ. მინდა ხაზგასმით აღვნიშნო, რომ ეს დავით მახარაძის დამსახურებაა.