მოხუცი 2012 წლის იანვრამდე სოციალურად დაუცველთა ბაზაში იყო რეგისტრირებული და, შესაბამისად, პენსიასთან ერთად სახელმწიფოსგან ფულად დახმარებასაც იღებდა. დღეს უკვე დანგრევის პირას მისულ გურულ ოდას გასულმა გაუსაძლისმა ზამთარმა სახურავიც დაუზიანა და იატაკიც.
_ ეს ზამთარი ისე გავიდა, არც გათბობა მქონდა და არც სასმელ-საჭმელი. მეზობლებმა გამაძლებინეს. ახლაც სამადლოდ მარჩენენ. ეს ქოხიც თავზე მენგრევა და სუნთქვაც ძალიან მიჭირს. 35 წელზე მეტი კოლმეურნეობას შევალიე, თავდაუზოგავად ვშრომობდი. დღეს კი აღარც შეძლება მაქვს და აღარც არაფრის საშუალება. გასულმა ზამთარმა ჩემს საწოლთან დათოვა. ხის კედლები დაიხსნა და ჩემს სახლში ისე თოვდა, როგორც გარეთ. გავცივდი, ექიმის და წამლის ფულისთვის პენსია წინასწარ ავანსად გამოვიტანე და სექტემბრამდე ვერც ჩემს კუთვნილ პენსიას ვერ ვიღებ. მანამდე კი თავი რით უნდა გავიტანო, არ ვიცი. ერთი შვილი მყავს, არც მას აქვს შემოსავალი და ძირითადად თავი მეზობლების მოკითხული საკვებითა და ხილით გაგვაქვს. მითხრეს, რომ თქვენ შეგიძლიათ ჩემი დახმარება. იქნებ, როგორმე დამეხმაროთ. დაწერეთ, ბებო, ჩემი გაჭირვების შესახებ. ამაზე მეტი რაღა უნდა დაემართოს ჩემი ხნის ადამიანს, მე რომ ახლა მჭირს? ოჯახებს ძროხის გამო არ აძლევენ დახმარებას, მე კი არც კატა მყავს და არც ძაღლი. მიწაც ვერ დავამუშავე წელს და არ ვიცი, თავი რით უნდა გავიტანო. დახმარების შეწყვეტის შემდეგ მივმართე სოციალურ სააგენტოს. წერილობით მიპასუხეს, რომ 2013 წლის მაისამდე დახმარების თხოვნით არ შემიძლია მივმართო მათ. მანამდე რა უნდა ვქნა?! _ ამბობდა ტუფა კეშელავამ.
_ თუ ვინმეს უნდა მიეცეს დახმარება, ეს ქალბატონია. თითოეულ ჩვენთაგანს არაერთხელ გადმოგვიტანია სადილი, მაგრამ ყოველთვის ჩვენც ვერ ვახერხებთ გადმოსვლას. იქნებ, შესაბამისმა სამსახურებმა ეს სტატია წაიკითხონ და ამ ქალბატონის მდგომარეობით დაინტერესდნენ, _ აღნიშნა ჩვენთან საუბარში ქალბატონი ტუფას ერთ-ერთმა მეზობელმა.
ეს წერილი “პოსტ-ალიონის” ვებგვერდზე გამოვაქვეყნეთ და პარალელურად ვცდილობდით, გაგვერკვია, თუ რატომ არ ეძლეოდა დახმარება ულუკმაპუროდ დარჩენილ მოხუცს. სამწუხაროდ, ჩვენი სტუმრობიდან რამდენიმე დღეში მოხუცი გარდაიცვალა.
სოციალური მომსახურეობის სააგენტოს უმორჩილესად ვთხოვთ განსაკუთრებული ყურადღებით მოეკიდონ მხცოვანი ადამიანებისთვის სოციალური დახმარების დანიშვნისა და მოხსნის საკითხს. ტუფა კეშელავა უკვე მეორე ადამიანია, რომელიც, ჩვენს თვალწინ, სოციალური დახმარების მოლოდინში გარდაიცვალა.
