ხუთშაბათი იყო, ჩვეულებრივი სალექციო დღე. უნივერსიტეტის პირველ კორპუსში 34-ე აუდიტორიაში გვქონდა ფოტოჟურნალისტიკის ლექცია. უნივერსიტეტის წინ სტუდენტების აქცია იგეგმებოდა და კურსელები აუდიტორიაში ლექტორთან თხოვნით ავედით, რომ აქციაზე გასვლის უფლება მიეცა და 7 ნოემბრის დარბევა და “იმედში” შეჭრა გაგვეპროტესტებინა. ჟურნალისტიკის სპეციალობის სტუდენტები ვიყავით და ტელეკომპანია “იმედზე“ გახორციელებული ქმედება უნდა დაგვეგმო. ფანჯარასთან ვიდექი და ბულვარის მხარეს შადრევანთან მდგარ საზღვაო აკადემიის სტუდენტებს ვუყურებდი. მწყობრად, უნიფორმით იდგა ათეულობით სტუდენტი და უნივერსიტეტის სტუდენტებს აქციაზე შეერთებას თხოვდნენ. სტუდენტები აჟიტირებულები ვიყავით და ლექტორის მიერ სიის ამოკითხვას ველოდებოდით, რომ გავსულიყავით აქციაზე. უცებ, ყიჟინა გაისმა და სტუდენტების მწკრივი, რომელიც ერთგვარად ფოტოს ჯგუფურად გადაღების დგომას ჰგავდა ზუსტად 2 წამში ადგილზე აღარ იყო. ელვის სისწრაფით გაქრა სტუდენტთა ჯგუფი. შადრევნის მიმდებარე ტერიტორიაზე საზღვაო აკადემიის უნიფორმის ერთი ქუდი და რამდენიმე რვეული დარჩა. ზუსტად მახსოვს, რომ კადრიდან უცებ გაქრნენ სტუდენტები და უცებ გაჩნდა სპეცრაზმი. ნიღბიანები სისხლმოწყურებულებივით აცეცებდნენ თვალებს… ყველა ფანჯარას მიცვივდა… ერთ-ერთი სპეცრაზმელი გაყვიროდა: “მოშორდით ფანჯარას, თორემ გესვრით!“ უნივერსიტეტის დერეფანში გავვარდი და შიდა ეზოს ფანჯარა გამოვაღე; მაინტერესებდა, შემოვიდა თუ არა უნივერსიტეტში სპეცრაზმი. პირველი, რაც დავინახე, ეს იყო უნივერსიტეტის მაშინდელი კანცლერი მალხაზ ნაკაშიძე ეუბნებოდა ნიღბიანებს: “ამ შენობაში არ შეხვიდეთ აქ ადმინისტრაცია და კომპიუტერებიაო” – და იმ შენობაზე მიუთითა სადაც მე ვიყავი. სპეცრაზმი მოპირდაპირე კორპუსის შესასვლელ კართან შეკრებილ სტუდენტებს მისდგა და ცემა დაუწყო. კარში შესვლაზე ჭყლეტა იყო. რის ვაივაგლახით შესულ სტუდენტებს შენობაშივე შეყვა ნიღბიანთა ნაწილი. მეორე სართულის ფანჯრიდან სტუდენტი გადმოხტა; როგორც ჩანს, აუდიტორიაში შეუვარდა სპეცრაზმელი. უიღბლო სტუდენტს ადგომამდე მივარდა ორი სპეცრაზმელი და ცემა დაუწყო. გაზი გაისროლეს… ეზოში გაზის კვამლი დადგა. მახსოვს, უნივერსიტეტის თვითმმართველობის თავმჯდომარე სპეცრაზმელს გადაუდგა: “მეც თქვენიანი ვარ და არ დამარტყათო”, მაგრამ ვერ გადაურჩა, სცემეს, სათვალე ჩაულეწეს, თვალების ირგვლივ დაზიანებები ეტყობოდა… მახსოვს, ერთ-ერთი ლექტორს, ქალბატონ გულიკოს როგორ სცემდა ნიღბიანი. ვიღაც მომვარდა და მითხრა, აუდიტორიაში შევსულიყავი, რომ შესაძლოა სპეცრაზმი ამ კორპუსშიც ამოსულიყო და ჩვენც ვეცემეთ. ნახევარი საათი აუდიტორიაში ვიყავით. გოგონები ტიროდნენ… ლექტორი გვამშვიდებდა. მაშინ გავიგეთ, რომ საგანგებო მდგომარეობა გამოუცხადებია პრეზიდენტს შუაღამით… ნახევარი საათი გარეთ წივილ-კივილი და ხმაური გვესმოდა, მაგრამ გახედვას ვერ ვბედავდით… ბოლოს, ვიღაც შემოვიდა და გვითხრა, მორჩა და სასწრაფოდ სახლებში წადითო. ეზოში ერთი სასწრაფო დახმარების ავტომანქანა იდგა. ექიმები ვიღაც გოგონას ამშვიდებდნენ… კვამლის სუნი ისევ იდგა ეზოში. გზა, მელიქიშვილის ქუჩით, რუსთაველიდან ჭავჭავაძემდე ყველა აჩქარებული ნაბიჯით გავიარე… ყველა თავჩაღუნული, ჩქარი ნაბიჯით მიდიოდა… მას შემდეგ ბევრი ითქვა. ყველამ თავისი ვერსია თქვა. დღეს ყველა თითს სხვისკენ იშვერს. მეორე დღესაც ბევრი ითქვა. თქვეს, რომ სპეცრაზმის მოსვლისთანავე, საზღვაო აკადემიის სტუდენტებს უნივერსიტეტელებმა ჭიშკარი მიუხურეს. საზღვაო აკადემიელები ქუჩაში, საცხოვრებელ კორპუსებში მიმოიფანტნენ, მე-2 სკოლაში შევარდნენ; იქვე, საბავშვო ბაღშიც შეაფარეს თავი, მაგრამ სპეცრაზმი ყველგან შეჰყვათ. სპეცრაზმი განსაკუთრებით უნიფორმიანებზე ნადირობდა; ამიტომ, სტუდენტები საზღვაო აკადემიის ფორმას იხდიდნენ და ისე გარბოდნენ ან იმალებოდნენ. მაშინ 18 წლის ვიყავი. ეს პირველი დარბევა იყო. საბედნიეროდ, მე არ ვუცემივარ სპეცრაზმს, მაგრამ კადრები, რომელიც ყოველ გახსენებაზე თვალწინ მიდგას, არასოდეს დამავიწყდება. მაშინ, სტუდენტები დაგვარბიეს, აუდიტორიებში გვცემეს… ამ დარბევისათვის მაშინ არც ერთ სატელევიზიო არხს დიდი ყურადღება არ მიუქცევია. არც დღესაა მათთვის მნიშვნელოვანი ეს მოვლენა… მე დღემდე ვერ ვხვდები, რატომ დაარბიეს სტუდენტები, მაშინ როცა აქციის ადგილი ბულვარი იყო, არც მოქალაქეების გადაადგილებას უშლიდა ხელს და არც პოლიტიკური მოთხოვნები იყო. უბრალოდ, გვინდოდა, თბილისში მომიტინგეების დარბევა, “იმედის“ გათიშვა გაგვეპროტესტებინა და სანაცვლოდ დარბევა მივიღეთ. დღეს გავიგე, რომ ადამიანი, ვინც სპეცრაზმს ხელმძღვანელობდა დააწინაურეს. დავით ბედია, მაშინ შსს-ს აჭარის სამმართველოს ხელმძღვანელობდა და ფოტოებში კარგად ჩანს, რომ დარბევაში მონაწილეობდა. ახლა კი, ახალმა მთავრობამ შინაგან საქმეთა სამინისტროს კრიმინალური პოლიციის უფროსად დანიშნა. დღეს უნივერსიტეტში დარბევა სტუდენტებმა და პროფესორ-მასწავლებლებმა გაიხსენეს. ყველას თავის ვერსია ჰქონდა, ყველა სხვას ადანაშაულებდა… არსად ჩანდა ნაკაშიძე, რომელიც სპეცრაზმს მიუთითებდა სად რა დაერბიათ და სად – მატერიალურ ზარალს მოფრთხილებოდნენ! დააწინაურეს ბედია! კითხვა კი, რომელიც აქამდე არ მასვენებდა, თუ რატომ დაგვარბიეს სტუდენტები, ისევ არ მასვენებს და უფრო განივრცო: რატომ დაგვარბიეს სტუდენტები და რატომ დააწინაურეს ბედია?!
