და დღეს ნაკლებად აქვთ მორალური უფლება, იყვნენ საზოგადოების ლიდერები.
“ფაქტია ერთია _ როდესაც ადამიანს გაქვს ამბიცია, იყო პოლიტიკოსი და გაქვს ამბიცია, რომ იყო მასების წინ და იყო ლიდერი, ცოტა მეტი გმართებს. როდესაც გიჭერენ არარსებული დანაშაულის გამო და გიყენებენ ბრალს არარსებული დანაშაულისათვის და შენ ამ დანაშაულს აღიარებ, ამით შენ ირიბად, მაგრამ ამ რეჟიმს ხელს უწყობ და ეთანხმები ბრძოლაზე უარის თქმას. საპროცესო შეთანხმებაზე დათანხმება, ჩემი აზრით, ამას ნიშნავს. აქედან გამომდინარე, მესმის და ჩემთვისაც უთქვამთ, როდესაც გვისაუბრია ამის შესახებ ჩემს მეგობრებთან. ძალიან ბევრი პოლიტპატიმარი იყო, რომლებმაც საპროცესო შეთანხმებას მოაწერეს ხელი. მესმის, რომ იქ გაუგონარი ზეწოლა იქნებოდა, მაგრამ იმიტომ ხარ ლიდერი და იმიტომ ხარ პოლიტიკოსი, რომ ბევრ რაღაცაზე უფრო ძლიერი უნდა იყო და მასებს აქვს შენი იმედი. თუ გინდა იყო გიორგი სააკაძე, პაატა უნდა გაწირო. ამას ვერ მოთხოვ ყველას. მე არ ვამბობ, რომ მე არ მოვიქცეოდი მასე, მაგრამ მე ვფიქრობ, თუ მეც ასე მოვიქცეოდი, არავითარი მორალური უფლება არ მექნებოდა, რომ გამოვსულიყავი და ვთქვათ, ისევ დამეწყო საუბარი და პოლიტიკაში აქტიურად ვყოფილიყავი,” _ ამბობს დავით ბაციკაძე.
ბაციკაძე ასევე დასძენს, რომ ამ ადამიანებს პოლიტიკაში ყოფნის უფლება აქვთ, მაგრამ საზოგადოებამ უნდა განსაჯოს, არიან თუ არა ისინი ლიდერები: “როგორც ლიდერს, რამდენად იქნება ეს ჩემი ლიდერი, საზოგადოებამ უნდა განსაზღვროს და ამიტომ ვფიქრობ, რომ მაგალითის მიმცემია ცუდი. ამ ადამიანებს ცოტა მეტი შრომა დასჭირდებათ და უფრო მეტი, გაათმაგებულად მეტი შრომა, რომ გამოისყიდონ ის, რაც გააკეთეს. დანაშაული ჩაიდინეს,-მეთქი, ვერ ვიტყვი, მაგრამ გადაცდომა ნამდვილად არის, როდესაც ასეთ საქციელს ჩადიხარ”.
კონსერვატიული პარტიის აჭარის ორგანიზაციის ლიდერი ამბობს, რომ პოლიტპატიმრებმა საზოგადოებას მისცეს ცუდი მაგალითი და ამის გამოსწორება მოუწევთ.
ყოფილი პოლიტპატიმრის ცოტნე ანანიძის თქმით, რომ მათ ბრალი ზეწოლის შედეგად აღიარეს, თუმცა, ეს ხელისუფლებასთან გარიგებას არ ნიშნავს. იგი ბაციკაძის შეფასებას უსინდისობას უწოდებს:
“სამწუხაროა, რომ ჩვენთან მიმართებაში ისმის პრეტენზიები და უფრო მეტად სამწუხაროა, რომ იმ ადამიანების მხრიდან, ვინც ჩვენი თანამებრძოლები იყვნენ რეჟიმის წინააღმდეგ და დღეს კოალიციის წევრები არიან. ნაცვლად იმისა, რომ ჩვენთან დაკავშირებით მორალური მხარდაჭერა გამოთქვას უსამართლობის მსხვერპლი ადამიანების წინააღმდეგ, პირიქით იდეალურ საქმეს უკეთებს “ნაციონალურ მოძრაობას” და ეწევა ჩვენს დისკრედიტაციას. ის, რომ თითქოს ჩვენ არ ვიყავით სამაგალითო პირები რეჟიმის წინააღმდეგ ბრძოლაში, ეს განცხადება არის, არც მეტი, არც ნაკლები, სუფთა უსინდისობა. ჩვენ რომ ვყოფილიყავით “ნაციონალურ მოძრაობასთან” თანამშრომლობაზე წამსვლელი, ამას გავაკეთებდით მაშინ, როცა გარეთ ვიყავით. ეს არ გავაკეთეთ და ვიყავით უკომპრომისო მებრძოლები, რასაც საზოგადოება ხედავდა. სწორედ ჩვენი უკომპრომისო ბრძოლის შედეგი იყო ის, რომ აღმოვჩნდით გისოსებს მიღმა,” _ ამბობს ანანიძე.
ყოფილი პოლიტპატიმრის თქმით, საპროცესო შეთანხმება მათსა და პროკურატურას შორის 2011 წლის დეკემბერში გაფორმდა. შეთანხმების მიხედვით, მსჯავრდებულებს 2-წლიანი თავისუფლების აღკვეთა და 4 წლიანი პირობითი მსჯავრი შეეფარდათ. ანანიძის თქმით, ეს არ იყო მსჯავრდებულების პოზიციის შესატყვისი, თუმცა, მათ სხვა გამოსავალი არ ჰქონდათ.
“ხელისუფლებამ დაიწყო ჩვენი თანამებრძოლებისა და ოჯახის წევრებით მანიპულირება. ეს იყო საფუძველი იმისა, რომ ჩვენ წავედით შეთანხმებაზე. არც ერთ შემთხვევაში არ არის მისაღები, იმ დამპალ საკნებში 2 წელი სასჯელის მოხდას დათანხმდებოდი. ამას არც ერთი საღად მოაზროვნე არ დათანხმდებოდა. თუ ვინმეს ჰგონია, რომ ეს იყო ჩვენი მხრიდან კომპრომისზე წასვლა, ძალიან ცდება. კარგად დაფიქრდეს და ისე გამოიშვიროს ხელი. თუკი მაინც გამოიშვერს, ეს იქნება უსინდისობა,” _ ამბობს ცოტნე ანანიძე.
ცოტნე ანანიძე პოლიტიკურ პროცესებში ჩართულობაზე ამბობს, რომ საზოგადოება თავად იღებს გადაწყვეტილებას, ვინ იქნება ლიდერი და ვის უფრო მეტად ენდობა: “საზოგადოება თავად ხედავს და თავად წყვეტს, ვინ არის ლიდერი და ვინ _ არა. საზოგადოება იღებს გადაწყვეტილებას და არა დავით ბაციკაძე. საერთოდ აღიარებს დავით ბაციკაძე, რომ ჩვენ პოლიტპატიმრები ვიყავით? ანუ იცის, რა პირობებში დაგვაპატიმრეს? დავით ბაციკაძე არ იყო ის პიროვნება, რომელიც წლების განმავლობაში საზოგადოებას უმტკიცებდა, რომ ადამიანებს აწამებდნენ, ადამიანებს აშანტაჟებდნენ? თუ მეტამორფოზა მოხდა მისი? ლოიალურად განეწყო თუ დაივიწყა რაც ხდებოდა ციხეებში? თუ დაივიწყა, რა მეთოდებით მოქმედებდა იმდროინდელი პროკურატურა? თუ დაივიწყდა _ ძალიან ცუდია. ჩვენ ავიღეთ ჩვენზე პასუხისმგებლობა და გადავარჩინეთ სხვები. არ იყო სიტუაციის შემსუბუქება 2 წლით იმ დამპალ საკანში ცხოვრება. ვინც დაჩაგრულების დაჩაგვრას ცდილობს, ის საზოგადოებაში აუცილებლად წააგებს,”
ცოტნე ანანიძე და სახალხო კრების 6 წევრი, 2011 წლის 21 მაისს აჭარის ტელევიზიასთან მომხდარი ინციდენტის შემდეგ ტელევიზიის ბლოკირების, ტელევიზიაში შეჭრის მცდელობისა და პოლიციისათვის წინააღმდეგობის გაწევის ბრალდებით დააპატიმრეს, 2012 წლის 29 დეკემბერს კი ისინი პოლიტპატიმრების სტატუსით გაანთავისუფლეს.
“გურია ნიუსი” სხვა პოლიტპატიმრებსაც ესაუბრა. მათი თქმით, სასჯელაღსრულების დაწესებულების დატოვების შემდეგ მათ არანაირი სამედიცინო შემოწმება არ ჩატარებიათ. საუბარი იყო მათთვის კომპენსაციის გადახდაზე, თუმცა, ამ დრომდე არანაირი დახმარება არ მიუღიათ. ყოფილი პოლიტპატიმრების ნაწილის ჯანმრთელობის მდგომარეობა ციხის საკნებში გაუარესდა, დღეს კი მკურნალობის თანხა არ გააჩნიათ.
ახალ ხელისუფლებას არც მათ დასაქმებაზე უზრუნია _ დღესდღეობით, არც ერთი ყოფილი პოლიტპატიმარი არ მუშაობს.
