მასალაში საუბარი იყო საქართველოს მთავრობის კანცელარიასთან, 29 მარტს, 150-მდე ადამიანის მიერ გამართული საპროტესტო აქციის შესახებ, რომელზეც გარდაბნის მუნიციპალიტეტის გამგებლის მოვალეობის შემსრულებლად გელა ხუციშვილის დანიშვნას აპროტესტებდნენ.
აქციის ერთ-ერთმა მონაწილემ ლელა გოგოლაურმა “გურია ნიუსს”, მასალის გამოქვეყნების შემდეგ წერილი გამოუგზავნა, რომელსაც აქვე გთავაზობთ:
“…რაც შეეხება გელა ხუციშვილისგან ჩემს “ქებას” – “ლელა არის ერთადერთი, ვისაც ასეთი აზრები და შეხედულებები აქვს,” სასაცილოა, იმიტომ, რომ მთელი თვის განმავლობაში მიმდინარეობდა მთელ რაიონში: მარტყოფში, სართიჭალაში, ნორიოში, გამარჯვებაში, ახალ სამგორში, კრწანისში, თელეთში, ქესალოში… ქალაქ გარდაბანში მისი გამგებლად დანიშვნის საწინააღმდეგო აქციები. ამ აქციების დროს, როგორც მითხრეს, 700-ზე მეტი ხელმოწერა მოგროვდა, რაც “ქართულ ოცნების” ცენტრში მიიტანეს. მე ამ აქციებში არ ვმონაწილეობდი. სხვათა შორის, გარდაბნის აქციაზე ხუციშვილი მიუვარდა აქციის მონაწილეებს და რომ არა აქციის მონაწილეთა ორგანიზებულობა, პროვოკაციას ვერ ასცდებოდნენ. აქციაზე ბატონმა გელამ პროვოკაციულად გააჟღერა ქართველებსა და არაქართველ მოსახლეობას შორის მოსალოდნელი “დაპირისპირების” შესახებ, მერე კი მისმა “დამქაშებმა” ხუბულაშვილს დააბრალეს “პრაიმტაიმისთვის” მიცემული ინტერვიუს დროს /27.03.2013წ./. მართალია, ამ აქციაზე ხუციშვილმა ხალხს მოუწოდა, რა დროს აქციებია, ხვნა-თესვის დროა და მიწას მიხედეთო, თვითონ 15 თუ 16 მარტს, მის 50-70-კაციან მომხრეებთან ერთად გამგეობის შენობა გადაკეტა, შსს ქვემო ქართლისა და გარდაბნის სამმართველოების ხელმძღვანელთა მობილიზებამ იმ დროს გადაარჩინა გარდაბანი ხუციშვილისგან, მაგრამ სამ დღეში “ქართული ოცნების” ცენტრთან შეუთანხმებლად, მჭედლიშვილის წარდგინებით, საკრებულო იძულებული გახადეს ხუციშვილი გამგებლის მოვალეობის შემსრულებლად დაენიშნა. მჭედლიშვილი ვის დავალებას ასრულებდა, თვითონ ეცოდინება. 29 მარტს კანცელარიასთანაც გაიმართა ხუციშვილის საწინააღმდეგო გამოსვლა, ამაშიც დამეთანხმებით, ალბათ, რომ იქ მხოლოდ ლელა გოგოლაური არ იდგა.
რაც შეეხება ჩემს პარტიულობას, ის არჩევნების დამთავრებამდე არავისთვის გამხდარა საეჭვო. სწორედ კონფერენციის დღეს, როცა ხუციშვილი დამემუქრა პროვოკაციის მოწყობით, მითხრა, რომ არ ვიყავი არც პარტიის წევრი და არც დამფუძნებელი და სტუმრის სტატუსითაც არ შემიშვებდნენ დარბაზში. ხუციშვილმა, რომელიც ნამდვილად არ არის პარტიის ოფიციალური თავმჯდომარე, არც “ქართული ოცნების” ცენტრალურ ოფისში ასრულებდა რაიმე პარტიულ დავალებას, მოახერხა ნუგზარ ჩადუნელთან და ამბაკო ავალიანთან ერთად, მჭედლიშვილის ხელშეწყობით, 2012 წლის 21 დეკემბერს, გარდაბანში პარტორგანიზაციის დამფუძნებელი კრების იგნორირება. მაშინ კრებამ თავმჯდომარედ ბატონი დემურ ავალიანი აირჩია. ხუციშვილი სათავეში ჩაუდგა ახალი კონფერენციის ჩატარებას, ნამდვილი აქტივისტების ანკეტები დაბლოკეს, რომლებიც, სავარაუდოდ, ცენტრალური ოფისის კანდიდატურას, ბატონ მამუკა არეშიძეს მისცემდნენ ხმას, ხოლო როცა გაიგო, რომ ჩვენთვის მათი 133-კაციანი სია ცნობილი იყო, სადაც მრავლად არიან ადამიანები, რომლებიც 1 ოქტომბრის ჩათვლით “ნაცმოძრაობის” მხარდამჭერები იყვნენ, ასევე სხვა პარტიის წარმომადგენლები, რომელთაც დღესაც კი არ დაუწერიათ განცხადებები თავიანთი პარტიებიდან გამოსვლის თაობაზე, ასევე, ამ სიიდან მხოლოდ 7 ადამიანს ჰქონდა პარტიის წევრობის უფლება, აქაც პოლიციით დაგვემუქრა: სია კონფიდენციალურია და პოლიცია გამოიძიებს, როგორ ჩაგივარდათ ხელშიო!
ეს სია ბატონ მამუკა არეშიძეს გადასცეს ცენტრალურ ოფისში, ჩვენი ანკეტები არ მიიღეს, დაგვიანებულიაო, კონფერენციაზე კი, 250 დელეგატი აღმოჩნდა. ასევე, კონფერენციის ჩატარებამდე 2-3 დღით ადრე კი, ტელეფონით გადაამოწმეს და ვინც ნამდვილად მათ კანდიდატს, ამბაკო ავალიანს, უჭერდა მხარს, დელეგატის მანდატიც მან მიიღო. როგორც ვიცი, ამის გამო მოხსნა მამუკა არეშიძემ თავისი კანდიდატურა. აღსანიშნავია, რომ ამბაკო დემურის ახლობელია და არც მათ შორის შესაძლო დაპირისპირებას მოერიდნენ. მართალია, ბატონი გელა დაგვეთანხმა, რომ ამბაკო არ იყო კარგად შერჩეული კანდიდატი, მაგრამ მე „გავზრდიო,” _ დაამატა. იგი დღესაც პარტიის არაოფიციალური “თავმჯდომარეა”. მას უთანხმებენ პარტიის ყველა მოქმედებას.
ის, რაც დღეს გარდაბანში ხდება, არ არის გარდაბნელების “ქართული ოცნება”. ის ნაციონალების “ოცნებაა”. გელა ხუციშვილისთვის სიტყვა და საქმე ერთი არის. ამას მთელი მისი გარდაბნული “მოღვაწეობაც” ადასტურებს,” _ ნათქვამია, გოგოლაურის მიერ “გურია ნიუსში” გამოგზავნილ წერილში.