ჩვენი სტუმარია “რესპუბლიკური პარტიის” ერთ-ერთი ლიდერი თინა ხიდაშელი.
_ ქალბატონო თინა, როგორ შეაფასებდით ბიძინა ივანიშვილის და ქართველი ჟურნალისტების შეხვედრას?
_ ჩემთვის ეს ერთი დიდი ზოოპარკი იყო, სადაც იცით, როგორი განცდა მქონდა? დამწყვდეული რომ ჰყავთ ცხოველები, უცებ რომ გამოუშვებენ და მერე აიწყვეტენ, ისე იქცეოდნენ ჟურნალისტები. ძალიან სამწუხარო რეალობა შეიქმნა. ვფიქრობ, ორგანიზების საკითხებშიც იყო ხარვეზები და ამანაც მისცა საფუძველი ასეთ ქცევებს, მაგრამ სრულიად ნათელი იყო, რომ იქ ჟურნალისტების ნაწილი მივიდა იმისთვის, ან ჩაეშალათ პრესკონფერენცია, ან მწყობრიდან გამოეყვანათ ბატონი ბიძინა და მერე, ბუნებრივია, ამით ესარგებლათ. კითხვებზე პასუხების მოსასმენად რომ არ იყვნენ მისულები, ეს სრულიად ნათელია. ტელევიზიებს, ნაციონალურ მაუწყებლებს უნდა ეჩვენებინათ ის, რაც ვიღაცამ დაწერა, სავარაუდოდ შინაგან საქმეთა სამინისტროში, რომ ასეთი უნდა იყოს პრესკონფერენცია და არა ისეთი, რასაც იქ ბიძინა ივანიშვილი იტყოდა.
_ რამდენად იყო თქვენთვის მოსალოდნელი ბიძინა ივანიშვილის გამოჩენა პოლიტიკაში?
_ არანაირი მოლოდინი მე პირადად არ მქონია.
_ ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკაში მოსვლის შემდეგ მასთან რამდენიმე პოლიტიკოსმა მოახერხა შეხვედრა, მათ შორის თქვენც. თუ საიდუმლო არ არის, რის შესახებ ისაუბრეთ?
_ შეხვედრით შევხვდი. აქ არაფერი საიდუმლო არ არის. ყველაფერზე ვილაპარაკეთ. ჩვენ ერთმანეთს არ ვიცნობთ, ამიტომ, ეს არ არის იმ ტიპის ურთიერთობა, როგორიც, ვთქვათ წინა ყველა ბლოკები ან ალიანსები იყო, როდესაც პოლიტიკოსები ერთმანეთს იცნობენ, წარსული აკავშირებთ, ან პირიქით _ წარსული აცალკევებთ, მერე თავიდან დასხდებიან და მომავალზე ისაუბრებენ. ჩვენ არავინ არ ვიცნობდით მას მანამდე. ახლა ვართ იმ ეტაპზე, რომ გავიცნოთ ერთმანეთი, გავცვალოთ პოზიციები, დავრწმუნდეთ, რომ ის ემოცია, რომელიც ამ წუთას არსებობს თანხვედრის შესახებ, საფუძვლიანია და ამასთანავე, სწრაფად გადავიდეთ პრაქტიკულ საკითხებზე თანამშრომლობის ფორმების საკითხზე.
_ რამდენად მოსალოდნელია “რესპუბლიკური პარტიის” და “თავისუფალი დემოკრატების” ერთ გუნდად ჩამოყალიბება თავიდან, როცა თვითმმართველობის არჩევნებზე ერთად იყავით, მაგრამ არჩევნების დასრულებისთანავე თქვენი გზები გაიყარა?
_ საარჩევნო ბლოკები იქმნებიან და იშლებიან. ამაში გასაკვირი არაფერია. ჩვენ, “რესპუბლიკელებმა”, მაშინვე ვთქვით და არც ახლა შეგვიცვლია პოზიცია _ “ალიანსის” დაშლა ირაკლის მხრიდან არ იყო სწორი ნაბიჯი და მგონია, ეს შეცდომა იყო, თუმცა ეს არ გამხდარა პრობლემა, “რვიანის” და “ექვსიანის” ფორმატით გვეთანამშრომლა. პოლიტიკაში კომფორტს არ ეძებს ადამიანი _ პოლიტიკაში ეძებ გამოსავალს. გაბუტვის ასაკიდან დიდი ხანია გამოვედით.
_ როცა ივანიშვილმა განაცხადა, რომ “თავისუფალ დემოკრატებზე” და “რესპუბლიკელებზე” აკეთებდა აქცენტს, ამის შემდეგ თუ მოხდა თქვენს და “დემოკრატებს” შორის შეხვედრა?
_ მე არ შევხვედრივარ ირაკლი ალასანიას, თუმცა, მუდმივმოქმედ რეჟიმში მაქვს ურთიერთობა მისი პარტიის წარმომადგენლებთან, რომლებიც საკრებულოში არიან და იმის მიუხედავად, რომ “ალიანსი” დაიშალა, ჩვენ არც ერთი წუთით პრობლემა არ გვქონია ერთმანეთთან ურთიერთობისას. ეს წელიწადნახევარი, პრაქტიკულად, სრულმასშტაბიან თანამშრომლობაში გავატარეთ საკრებულოში.
_ ბიძინა ივანიშვილთან თუ ისაუბრეთ იმის შესახებ, თუ რა იგეგმება რეგიონებთან დაკავშირებით?
_ საუბარი რეგიონებთან დაკავშირებით იყო _ ვის სად აქვს ოფისები და რა პარტიული რესურსი არსებობს, თუმცა, დღეს მე რომ გითხრათ, სად რამდენი ოფისი იქნება კონკრეტულად, რა სტრატეგიით იმოქმედებს ესა თუ ის ოფისი, ძალიან არასერიოზული უნდა ვიყო _ ჯერ საერთო სტრატეგია არ არის გაწერილი.
_ გასაგებია, მაგრამ აშკარაა, რომ ხელისუფლებამ უკვე დაიწყო არჩევნებისთვის მზადება, არ არის გამორიცხული, არჩევნები 2012 წლის გაზაფხულზე ჩატარდეს და არა ოქტომბერში. რას აკეთებს ამ დროს ოპოზიცია?
_ ოპოზიცია რას აკეთებს, არ ვიცი _ ამ კითხვაზე მე პასუხი არასოდეს არ მაქვს იმიტომ, რომ 297 პარტიაა, თავის თავს რომ ოპოზიციას ეძახის. მე ვიცი, რას ვგეგმავთ ჩვენ _ არაფერი განსაკუთრებული სიახლე არ არის: ჩვენ ვამბობდით, რომ ქვეყანაში ხელისუფლება მხოლოდ და მხოლოდ არჩევნების გზით უნდა შეიცვალოს. არჩევნები ოქტომბერში იქნება თუ მანამდე, რიგგარეშე იქნება თუ რიგითი, ამას პრინციპული მნიშვნელობა არ აქვს. მთავარია, საარჩევნო რელსებზე გადახვიდე და გქონდეს იმისი რწმენა ჯერ შენ თვითონ და მერე _ საზოგადოებას, რომ გამარჯვება შესაძლებელია. მე ვფიქრობ, ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკაში გამოჩენის მონაპოვარი არის ის, რომ “ექვსიანის” დაშლის შემდეგ გაჩენილი დიდი სიცარიელე უცებ შეივსო და არა იმ დოზით, რაც მანამდე არსებობდა, არამედ უზარმაზარი იმედით, რაც 2008 წლის საპრეზიდენტო არჩევნების შემდეგ აღარ ყოფილა ქვეყანაში. ამ იმედზე და გამარჯვების მოლოდინზე, რომელიც გაჩნდა საზოგადოებაში, უნდა ავაწყოთ ჩვენი საარჩევნო კამპანიაც და ღონისძიებებიც. გარწმუნებთ, რომ ეს არ გაგვიჭირდება იმიტომ, რომ უზარმაზარი გამოცდილება აქვს “რესპუბლიკელებს” ამ ტიპის საქმიანობაში. თუ საზოგადოება გამოგვყვა და ყველამ საარჩევნო დღეს პატარა გმირობა ჩაიდინა _ მივიდა არჩევნებზე და გულის და გონების კარნახით მისცა ხმა, გარწმუნებთ, რომ ჩვენ არჩევნების შემდეგ სხვა საქართველოში გავიღვიძებთ.