კანონპროექტის მიზანია, ერთი მხრივ, დაიცვას იმ მოქალაქეთა უფლებები, რომლებსაც გარემოებათა გამო კერძო პირისაგან მომავალში სესხის აღება მოუწევთ, მეორე მხრივ კი, არ შეუშალოს ხელი საბაზრო ურთიერთობებს კერძო პირებს შორის. ცვლილებები რამდენიმე მნიშვნელოვან სიახლეს ითვალისწინებს.
პროექტი იპოთეკის ხელშეკრულების სანოტარო წესით დამოწმების აუცილებლობას აწესებს. ნოტარიუსი ვალდებული იქნება, დეტალურად განუმარტოს მოვალეებს, თუ რა შედეგები შეიძლება მოჰყვეს მათი მხრიდან ხელშეკრულების დარღვევას. კანონი არეგულირებს საპროცენტო განაკვეთის ზედა ზღვარს. იმისათვის, რომ იპოთეკარს არ ჰქონდეს შესაძლებლობა, ისარგებლოს მსესხებლის გამოუვალი მდგომარეობით და დაუწესოს მას მძიმე პირობები, პროცენტი სესხზე არ უნდა აღემატებოდეს კომერციული ბანკების მიერ გაცემული სესხების საბაზრო საპროცენტო განაკვეთების წინა კალენდარული წლის საშუალო არითმეტიკულის 2.5-მაგ ოდენობას.
ცვლილებები შედის “სააღსრულებო წარმოებათა შესახებ” კანონშიც. ვალის გადაუხდელობის შემთხვევაში, იპოთეკით დატვირთული უძრავი ნივთი კრედიტორის (იპოთეკარის) საკუთრებაში მხოლოდ იმ შემთხვევაში გადავა, თუკი ხელშეკრულება ამ პირობას პირდაპირ ითვალისწინებს. სხვა შემთხვევაში, ქონების იპოთეკარისათვის გადაცემა მხოლოდ მისი მესაკუთრისა და კრედიტორის ერთობლივი განცხადების საფუძველზე ხდება შესაძლებელი.
კანონის მოქმედი რედაქციისაგან განსხვავებით, რომელიც ქონების იძულებით რეალიზაციისას ორი აუქციონის ჩატარებას ითვალისწინებს, პროექტით შესაძლებელი გახდება სამი − პირველი და ორი განმეორებითი − აუქციონის ჩატარება. გარდა ამისა, მოვალეს, რომლის მიმართაც დაწყებულია სააღსრულებო წარმოება თანხის გადახდევინებასთან დაკავშირებით, უფლება ექნება, მიმართოს აღმასრულებელს და მოითხოვოს მის საკუთრებაში არსებულ უძრავ ნივთზე წინმსწრები სააუქციონო მომსახურება.
კანონპროექტით დაწესებული რეგულაციები მხოლოდ კანონის ამოქმედების შემდგომ გაფორმებულ სასესხო ხელშეკრულებებზე გავრცელდება.
