კუნძული რაპა ნუი, ცნობილია, როგორც აღდგომის კუნძული. ეს სახელი მას შეარქვეს ჰოლანდიელმა მკვლევარებმა 1722 წელს, როცა ისინი ამ კუნძულზე აღდგომის დღეს გადასხდნენ.
ის მდებარეობს წყნარი ოკეანის სამხრეთით და ცნობილია იქ განლაგებული ქვისგან გამოთლილი 1 000 “მოაიით” _ ადამიანის სახიანი ქანდაკებები.
კუნძული სულ რაღაც 242 კვადრატული კილომეტრია (სიგრძე _ 22 კმ ში, სიგანე _ 11 კმ); გამოცდილ მოგზაურებს მისი 1-2 დღეში შემოვლა შეუძლიათ. ეს ვულკანური კუნძული ყველაზე იზოლირებული ადგილია დედამიწაზე _ ყველაზე ახლომდებარე ქვეყანა ჩილე მისგან 3 700 კილომეტრზე მდებარეობს.
კუნძულზე აღმოჩენილი რადიოკარბონატის ანალიზი გვიჩვენებს, რომ რაპა ნუიზე ადამიანები დასახლდნენ ჩვენი წელთაღრიცხვით 1 200 წელს, იმ დროს, როდესაც პოლინეზიელები (ადამიანები, რომლებიც ცხოვრებენ ახალ ზელანდიასა და მის ჩრდილო-აღმოსავლეთით მდებარე კუნძულებზე) გამოცურდნენ აღმოსავლეთ წყნარ ოკეანეში და სამხრეთ ამერიკაში ახალი ტერიტორიების აღმოსაჩენად. ლეგენდის თანახმად, აღდგომის კუნძულებზე გადმოსულ 100-კაციან ტომს წინ მიუძღოდა ბელადი ჰოტუ მატუ’ა.
როდესაც პოლინეზიელები გადმოვიდნენ კუნძულზე, მათ ნახეს, რომ ის დაფარული იყო პალმების უღრანი ტყით და სხვა უამრავი მცენარეულობით. შემდეგ საუკუნეებში რაპა ნუის ფაუნა განადგურდა და მეცხრამეტე საუკუნისთვის ის სულ მთლად გაშიშვლდა. ფაუნის განადგურება, ძირითადად ვირთხების ბრალი იყო, რომლებიც ნებით თუ უნებლიეთ მეზღვაურებმა თან წამოიყვანეს. ამ ვირთხებს კუნძულზე არ ჰყავდათ ბუნებრივი მტრები, ისინი უცხოები იყვნენ აქაური ფაუნისთვის და ამის გამო ისინი დაუსჯელად ნადირობდნენ ცხოველებზე, მცენარეებზე და ანადგურებდნენ ბუნებას.
ბევრი ფიქრობს, რომ ხეები მოჭრეს იმის გამო, რომ გადაეტანათ გიგანტური მოაის ქანდაკებები, მაგრამ ეს ასე არაა, რადგან ახლანდელი აღმოჩენები გვაჩვენებს, რომ ეს ფიგურები “მისეირნობდნენ” მათთვის განკუთვნილ პედესტალებზე. რა თქმა უნდა, ისინი ამას დამოუკიდებლად ვერ ახერხებდნენ _ ამას აკეთებდა 2 ან 3-კაციანი ჯგუფი თოკების მეშვეობით. ეს მოვლენა მეცნიერებმა აღადგინეს და თქვენ შეგიძლიათ ის იხილოთ ამ ლინკზე http://www.youtube.com/watch?v=YpNuh-J5IgE
ეს აღმოჩენა გვეხმარება, გავრკვიოთ, თუ როგორ ამოძრავებდნენ ამ ქანდაკებებს, მაგრამ მეცნიერებმა ვერ დაადგინეს, თუ რატომ შენდებოდა მოაიები. მაგრამ არის ერთი ყველაზე დამაჯერებელი თეორია _ ეს ქანდაკებები გარშემო არტყია მთელ კუნძულს და არც ერთი მათგანი არ იყურება ზღვისკენ, არამედ კუნძულის გულისკენ, მეცნიერები ფიქრობენ, რომ პოლინეზიელებმა ეს იმისთვის ჩაიდინეს, რომ პატივი ეცათ რაპა ნუიზე მცხოვრები ხალხისთვის ან მათი ღმერთებისთვის.
ამ ქანდაკებების მშენებლობა შეწყდა 1722 წელს, როსაც ჰოლანდიელი მეზღვაურები გადასხდნენ კუნძულზე აღდგომის დღეს.