მოსარჩელეებმა განმარტეს, რომ 2012 წლის ზაფხულში სს “თელასის” კომერციული საქმიანობის სამმართველოს ხელმძღვანელობის მხრიდან, მათ მიმართ განხორციელდა ზეწოლა სამსახურიდან წასვლის შესახებ განცხადებების დაწერის მიზნით, რასაც თან ახლდა მუქარა და იძულება, ზოგ შემთხვევაში – მოტყუებაც განცხადების დაწერის საჭიროების თაობაზე. შედეგად, სს “თელასმა” მოსარჩელეები გაათავისუფლა, მათი – დასაქმებულების მხრიდან შრომითი ხელშეკრულებების მოშლის საფუძველზე.
მოპასუხე არ დაეთანხმა სარჩელში მითითებულ ფაქტობრივ გარემოებებს და განმარტა, რომ საქმეში არაა წარმოდგენილი სს “თელასის” ადმინისტრაციის მხრიდან არამართლზომიერი ზეწოლისა და მუქარის მტკიცებულებები, შედეგად მოსარჩელეთა გათავისუფლებაც მათივე განცხადებების საფუძველზე, კანონის სრული დაცვით მოხდა.
სასამართლომ შეაფასა საქმეში წარმოდგენილი მტკიცებულებები – მხარეთა ახსნა- განმარტებები, მოწმეთა ჩვენებები, წერილობითი მტკიცებულებები და მიიჩნია რომ, სარჩელი უნდა დაკმაყოფილდეს. სასამართლომ დაადგინა, რომ მოსარჩელეთა მიერ ხელმოწერილი განცხადებები სამსახურიდან წასვლის შესახებ, არ გამოხატავდა მათ თავისუფალ ნებას და სს “თელასის” მხრიდან ადგილი ჰქონდა სხვადასხვა სახის იძულების, მუქარისა და მოტყუების ფაქტებს, რამაც განაპირობა სარჩელის დაკმაყოფილება. სასამართლომ ბათილად სცნო მოსარჩელეთა სამსახურიდან გათავისუფლების შესახებ ბრძანებები, აღადგინა ისინი პირვანდელ თანამდებობებზე და სს “თელასს” დააკისრა იძულებითი განაცდურის ანაზღაურება მათი ყოველთვიური ხელფასის ოდენობის გათვალისწინებით.
აღნიშნული გადაწყვეტილება შეიძლება გასაჩივრდეს თბილისის სააპელაციო სასამართლოში მხარისათვის დასაბუთებული გადაწყვეტილების ჩაბარებიდან 14 დღის ვადაში.
