წიქარიძემ “გურია ნიუსთან” საუბარში ის პრობლემები მიმოიხილა, რომელიც არამარტო სვანეთს და ხუდონს, არამედ ჰესების მშენებლობის პოლიტიკას ეხება საქართველოში.
“მიმაჩნია, რომ მთავარ ღირებულებას განვითარებული საზოგადოებისათვის უნდა წარმოადგენდეს ადამიანის თავისუფლება. ცნება – თავისუფლება ადამიანისთვის წარმოადგენს საშუალებას, მოახდინოს თავისი იდეალების რეალიზება. ამისათვის კი აუცილებელია, საკუთარი თავის შეცნობა, ბიოლოგიურ და კულტურულ მახასიათებლების, ანუ თავად იდეალების განმსაზღვრელი ბუნებრივი გარემოს შემეცნების გზით. ამის გარანტი კი უნდა იყოს ადამიანების თანასწორობით გამოხატული მორალური კონსესუსი. ბიოლოგიური და შემდგომ ისტორიული პროცესების შედეგად კაცობრიობამ დიდი ბრძოლისა და სისხლის ღვრების ხარჯზე აიძულა სახელმწიფო მანქანა, ეღიარებინა ეს ყველაფერი და ამის გარანტს დღეს წარმოადგენს ადამიანის საყოველთაო უფლებათა დეკლარაცია, რომლის პრინციპებზეც დგას ცივილიზებული ქვეყნების და მათ შორის, საქართველოს კონსტიტუცია.
იმისათვის, რომ დაცული იყოს ადამიანის თავისუფალი უფლება გამოხატოს და რეალიზება მოახდინოს თავისი იდეალების ისე, რომ არ დაირღვეს სხვა ადამიანების უფლებები, საჭიროა პოლიტიკის მეცნიერულად აუცილებელი პრინციპების შემუშავება, მიუხედავად მმართველობითი წყობისა.
მიმაჩნია, რომ ეს უნდა იყოს მდგრადი განვითარების პრინციპები, როგორც კონსტიტუციაშივე არის მითითებული, ეს გულისხმობს ეკოლოგიური, ეკონომიკური, სოციალური, კულტურული და სხვა ფაქტორების ინტეგრაციისა და კონსესუსის შედეგად გადაწყვეტილების მიღებას ბუნებრივი რესურსების ათვისების შემთხვევაში. ამ ყველაფერს ეწინააღმდეგება ხუდონჰესის პროექტი, რომელიც თავით ფეხებამდე გამორიცხავს ყოველგვარ მდგრად განვითარებას. ხელშეკრულება გახლავთ კაბალური და აბსოლუტურად არ ითვალისწინებს არც საზოგადოების, არც ქვეყნის ინტერესებს, მორგებულია რა მხოლოდ და მხოლოდ კერძო პირების მოგებაზე, როგორც მთლიანად ქართული ეკონომიკური პოლიტიკა კაპიტალიზმის უკიდურეს და უმძიმეს ფორმებში.
სამი წლის განმავლობაში ვერ მომზადდა სულ ცოტა წაკითხვის ღირსი დოკუმენტიც კი, რომელმაც აგერ უკვე ამდენი წლის დამუშავების შემდეგაც კი 111 გამანადგურებელი შენიშვნა მიიღო უსუსტესი და უუნარო გარემოს დაცვის სამინისტროდანაც კი, რომელიც ვერ უძლებს ენერგეტიკის მინისტრისა და მთავრობის ზეწოლებს. ამ გარემოზე ზემოქმედების დოკუმენტებში აბსოლუტურად იგნორირებულია ადამიანი, მისი კულტურულ-ეთნოგრაფიული გარემო, მისი ბუნებრივი და სოციალური გარემო, კულტურული მემკვიდრეობა და გეოპოლიტიკური მდგომარეობა, რომელიც საკმაოდ სახიფათოა რუსეთ-საქართველოს დაპირისპირების ფონზე და ფრონტის ხაზზე მდებარე ხაიშისთვის. ენერგეტიკის სამინისტრო აპირებს 28-მდე ჰესის მშენებლობას მხოლოდ სვანეთის რეგიონში, როგორ წარმოგიდგენიათ სვანეთის თავისუფალი განვითარება ამ ფონზე?
ამ პროექტის მომხრეები და დაინტერესებული პირები სიცრუის კორიანტელს აყენებენ და ადამიანებს ატყუებენ, ვითომ და ენერგეტიკული ობიექტების ესოდენ კოლოსალური მშენებლობა ქართულ ეკონომიკას ააყვავებს, მაგრამ ეს არის მტკნარი სიცრუე, ეს ქვეყანას არ წაადგება მხოლოდ და მხოლოდ ინვესტორს, ინვესტორის სურვილს კი არ შეესაბამება მდგრადი განვითარების პრინციპები, რადგან მოგება ვერ იქნება შესაბამისი. არც ის აწყობთ, რომ ადგილობრივ ბაზარზე გაიყიდოს ელექტროენერგია, რადგან ასეთი მოთხოვნა საქართველოს არ გააჩნია.
ჩემი აზრით, ჯერ უნდა მოხდეს, საზოგადოებრივი და არა კერძო ინტერესის გათვალისწინებით, გარემოსდაცვითი, კულტურული მემკვიდრეობის დაცვითი კანონმდებლობის დახვეწა და შემდგომ არსებული სიტუაციის საფუძვლიანი კვლევის ჩატარება, რაც შეიძლება მეტი დაუინტერესებეილი მეცნიერის (გარემოსდამცველები, ეკოლოგები, ისტორიკოსები, არქეოლოგები, ენერგეტიკოსები, გეოლოგები, უფლებადამცველები, ეკონომისტები, ფსიქოლოგები, სოციოლოგები და ა.შ) ჩართვის შედეგად და მაღალი საზოგადოებრივი ჩართულობის გარანტირებით, ამის მერე ვისაუბროთ იმაზე, თუ რა გვჭირდება და რამდენი.
დღეს ხაიშელებმა ხატზე დაიფიცეს აგერ უკვე მერამდენედ, გაამყარეს და დაადასტურეს, რომ არავის დაატბორინებენ თავიანთ სამშობლოს. მათ ამ კაპიტალისტურ და მატერიალურ სამყაროში აჩვენეს თავიანთი ვაჟკაცური და ზნეობრივი სახე და მოგვცეს მაგალითი. ეს ზოგს რადიკალური და მოძველებული ხერხი ჰგონია, მაგრამ ზუსტად ეს გამოხატავს იმას, თუ რა ზომამდე მიიყვანეს ადამიანები იმ რადიკალიზმითა და ვანდალური მეთოდებით სახელმწიფო მოხელეებმა. ისიც ნიშანდობლივია, რომ ამ ადამიანებს სასაცილოდ მიაჩნიათ ხატზე დაფიცების პრეცედენტი, რაც პირდაპირ პროპორციულად მეტყველებს იმაზე, რომ ამ მოხელეებს საერთოდ წარმოდგენაც კი არ აქვთ სვანეთის, როგორც კუთხის კულტურულ-ეთნოგრაფიულ მნიშვნელობაზე, ეს კი გეოპოლიტიკასთან პირდაპირ კავშირშია. ამიტომაც, მათი ბინძური გონება ვერ წარმოიდგენს, როგორ შეიძლება ადამიანმა თქვას უარი ფულზე და არჩიოს მარადიული ღირებულებები. სამწუხაროდ, ისინი ვერც იმ რაციონალ-მეცნიერულ გზას ვერ ხედავენ, რასაც ჰქვია ეკონომიკის მდგრადი განვითარება და მწვანე ალტერნატიული მომავალი. ამიტომ, არა ხუდონჰესს!” _ აცხადებს ნიკოლოზ წიქარიძე.
Developed By Web Features 2024 © All rights reserved