ამურის იგივე უსურიული ხვადი ვეფხვის წინა თათის ნაკვალევის საშუალო სიდიდე 16×14 , ხოლო ძუ ვეფხვის – 15×11,5 სმ-ია , თუმცა შესაძლოა უფრო მსხვილი ნაკვალევებიც შეიძლება შეგვხდეს. თუკი ნაკვალევი 20 სმ და მეტია, გამოდის რომ ის ძალზე დიდმა ხვადმა დატოვა.
წინა თათების ქუსლის ზომების მიხედვით, დაახლოებით შეიძლება ვეფხვების 4 ასაკობრივი და სქესობრივი ჯგუფი დავადგინოთ. თუკი ქუსლის ზომა 10-15 სმ-ია – ეს ზრდასრული ხვადია, მასით 200 კგ და მეტი. თუკი ზომა 9-12 სმ-ია – მაშინ ის 150 კგ-მდე წონის მქონე ზრდასრულ ძუს ეკუთვნის. თუკი ზომა 6-8 სმ-ია – მაშინ ახალგაზრდა 3 წლამდე ასაკის ვეფხვია, რომელიც შესაძლოა 70-დან 120-კგ-მდე იწონიდეს. ხოლო თუკი ზომა 3-5 სმ-ია, მაშინ ბოკვერია, სავარაუდო წონით 30-60 კგ ( ამ უკანასკნელის თათის ანაბეჭდი ზომებით ფოცხვერის ნაკვალევის ზომების იდენტურია, მაგრამ გასათვალისწინებელია, რომ ამ ასაკში ბოკვერი ისევ დედასთან ერთად ცხოვრობს). გარდა ამისა აღსაღნიშნავია, რომ ხვადის ნაკვალევი უფრო მომრგვალებულია და შუა მსხვილი თითები განსაკუთრებით გამოკვეთილია.
ვეფხვის სქესის გარჩევა მისი შარდითაც არის შესაძლებელი. ძუს მოშარდვის ადგილზე გუბე წარმოიქმნება, ხვადი კი რაიმე გამოშვერილ საგანს აშარდავს.
გადაადგილებისას ვეფხვისთვის აუჩქარებელი ნაბიჯებია დამახასიათებელი. ამ დროს ვეფხვი თათებს თითქმის ზედმიწევნით იგივე ნაკვალევში დგამს. გადაადგილებისას ნაბიჯის სიგრძე მხეცის სიდიდის და სისწრაფის მიხედვით შესაძლოა 50-დან 100 სმ-მდე მერყეობდეს.
სანადირო ობიექტის დევნისას ვეფხვი 4 მ-მდე სიგრძის ნახტომს აკეთებს. ვეფხვს სიგრძეში მაქსიმუმ 6-7 მ ნახტომის გაკეთება შეუძლია, ხოლო სიმაღლეში შეუძლია 3 მეტრზე ახტეს. კარგად და იოლად დაძვრება კლდეებზე, მაგრამ სწორ ხეზე ასვლა, როგორც წესი არ შეუძლია. ვეფხვი ძალზე კარგი მოცურავეა და დიდი მდინარეების და 5 მილამდე სიგანის ზღვის ყურეების გადაცურვაც შეუძლია.
ბებერი და ავადმყოფი ვეფხვები უფრო პატარა ზომის ცხოველებზე ნადირობენ. ითვლება, რომ შინაურ ცხოველებს ადამიანთა საცხოვრებელთან ახლოს უფრო მეტად ბებერი და ავადმყოფი ვეფხვები ან კიდევ ახალგაზრდა და ჯერ კიდევ გამოუცდელები ესხმიან თავს. ნადირობისას ვეფხვი ცხოველებს წყალთან დარაჯობს, ხანდახან დილის ძლიერი ნისლით სარგებლობს და ცხოველებს ფრთხილად ეპარება. მსხვერპლზე თავდასხმისას თუკი ის უმალვე არ დაიჭირა, აზარტში მყოფი რამდენიმე ნახტომს კიდევ აკეთებს, მაგრამ 100-200 მეტრ მანძილზე უშედეგო დევნის შემდეგ თავს ანებებს.
ზოოპარკში ვეფხვი ყოველდღიურად 10-12 კგ ხორცს მიირთმევს, თუმცა თავისუფალ პირობებში მშიერ ვეფხვს ერთ ჯერზე 32-48 კგ ხორცის შეჭმა შეუძლია.მაგალითისთვის ვეფხვს ირემის შეჭმა 2-3 დღეში შეუძლია. დიდი ცხოველის მონადირებისას, რომლის მასა 100-150 კილოგრამია, ვეფხვი ძლიერ ნაყრდება და თავისი ნანადირევის მახლობლად 5-10 დღე რჩება. სხვა შემთხვევებში კი ჩვეულებრივ მოკლული ცხოველის მახლობლად 3-4 რჩება. ნანადირევის მთლიანად ან უმეტესი ნაწილის შეჭმის შემდეგ ის მოგზაურობას აგრძელებს. 10-15 კმ მანძილის გავლის შემდეგ ის ისვენებს. ცივ გარემოში ყოფნისას დღისით ღია, მზიან ტერიტორიაზე მოძრაობს, ღამით კი პირიქით, თავს ღრმა ტყეს (ხშირად ესაა ნაძვნარი) აფარებს, სადაც ქარი არ აღწევს და ამიტომ რამდენიმე გრადუსით მეტი სითბოა. ისვენებს დაახლოებით 12 საათს. გამოთვლებით ცნობილია, რომ წლის განმავლობაში ერთი ვეფხვი დაახლოებით 30 მსხვილ ცხოველს კლავს და ჭამს.
ვეფხვის ნასუფრალის ამოცნობა დაქუცმაცებული მალებით, მილისებრი ძვლებით, ხანდახან კი დიდი ცხოველების თავის ქალებით შეიძლება. ამ მტაცებლის მოკლული დიდი ცხოველების კისერი ხშირად ამოტრიალებულია. დიდი ცხოველის შეჭმის ადგილზე დიდი რაოდენობით მუქი წაბლისფერი ან თითქმის შავი ვეფხვის ექსკრემენტები იქნება. ისინი დიამეტრში დაახლოებით 4 სმ-ია და ბოლოებში რამდენიმე წამახვილებული და წაგრძელებული ლილვაკის ფორმა აქვს. ვეფხვის ექსკრემენტები მსხვერპლის ძვლების ნატეხებს და დიდი რაოდენობით ბეწვს შეიცავს. ხანდახან ის უფორმოა და შავ თხევად ფისს წააგავს.
როგორც ბევრი მტაცებელი ცხოველი, ვეფხვიც თავისი სამყოფელის ტერიტორიაზე თავისებურ ნაჭდევებს ტოვებს. დათვის მსგავსად ისიც უკანა თათებზე დგება და წინა თათების კლანჭებით ხეს კაწრავს. ამ ნაჭდევებით დაახლოებით შეიძლება მხეცის ზომების დადგენა. ხანდახან ვეფხვის დატოვებული ნაჭდევები ხის ქერქზე 2,5 მეტრ სიმაღლეზეც შეიძლება ვნახოთ. გარდა ამისა ძაღლის მსგავსად ვეფხვიც შესამჩნევ ქვებსა და ხის ქვედა ნაწილს შარდითა და ექსკრემენტებით მონიშვნას ახდენს.
დღე-ღამის განმავლობაში ეს მტაცებელი 20-50 კმ-ს გადის, ხანდახან კი თითქმის ორჯერ მეტს, განსაკუთრებით მაშინ როცა ეს მარტოსული ხვადია ან ძუ.
შეგახსენებთ საძიებო სამუშაოები თბილისის ზოოპარკიდან დაკარგული ძუ ვეფხვის საპოვნელად უკვე რამდენიმე დღეა არ წყდება. დაკარგული ვეფხვი „სალიმა“ სწორედ ამურის იგივე უსურიული ვეფხვი გახლავთ.