დიდი ბრიტანეთის პედაგოგები და მეცნიერები გამოდიან ტესტური შეფასებების წინააღმდეგ, რადგან, მათი მოსაზრებით, "ეს სისტემა მოსწავლე ახალგაზრდობაში კლავს შემოქმედებით პოტენციალს – ისინი შაბლონურად და სტერეოტიპულად აზროვნებენ".
ისტორიის პროფესორებს – რობერტ ტომბსსა და დევიდ აბულაფიას მიაჩნიათ, რომ წლების მანძილზე ბავშვები გადააჩვიეს არასტანდარტულ აზროვნებას და საკუთარი იდეების თამამად გამოთქმას. კიდევ მეტი, შეცდომები, რომლებსაც დღეს უშვებენ ფრიადოსნები, ადრე არ იყო დამახასიათებელი თვით ყველაზე სუსტი მოსწავლეებისთვისაც კი: „სტუდენტები ორიენტირებულნი არიან გარკვეულ შედეგზე, მათ უბრალოდ არ სჭირდებათ ფიქრი,“– დანანებით ამბობენ ისინი.
ჯონ მაკინტოში, მთავრობის მრჩეველი და ლონდონის ორატორული სკოლის ყოფილი დირექტორი, მიიჩნევს, რომ ყველაფრის თავი და თავია სტუდენტების შეფასების ტესტური სისტემა, რომელიც მასწავლებლებსა და მოსწავლეებს რობოტებად აქცევს. თუ მის სიტყვებს ვერწმუნებით, თვით კემბრიჯშიც კი სტუდენტებმა არ იციან, როგორ დაწერონ ესსე იმის მიუხედავად, რომ შეუძლიათ უშეცდომოდ უპასუხონ ნებისმიერი ტესტის კითხვებს, რის მეოხებითაც ვერასგზით ვერ გახდებიან განათლებულები.
ჯერი კარვისმა, რომელიც ოთხი წელი ხელმძღვანელობდა დიდი ბრიტანეთის უმსხვილეს საგამოცდო ცენტრს, მოუწოდა განათლების მესვეურებს კლასიფიკაციათა სისტემის რადიკალური გარდაქმნისაკენ, რადგან ტესტურ სისტემაში უმაღლესი შეფასება სრულებით არაფერს ნიშნავს.
