თბილისში, საინფორმაციო ცენტრში ევროკავშირისა და ნატოს შესახებ, ევროკავშირთან ასოცირების ხელშეკრულებით ნაკისრი ვალდებულებების შესრულებაზე სხვადასხვა ორგანიზაციებმა პოლიტიკური დოკუმენტები წარმოადგინეს.
აღსანიშნავია, რომ შეხვედრას ევროპულ და ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში ინტეგრაციის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრი, ვიქტორ დოლიძე უნდა დასწრებოდა, თუმცა როგორც შეხვედრაზე ცნობილი გახდა, მთავრობის სხდომის დანიშვნის გამო მოსვლა ვერ შეძლო და ის მისმა მოადგილემ, არჩილ ფარულაშვილმა შეცვალა.
როგორც ევროპულ და ევრო-ატლანტიკურ სტრუქტურებში ინტეგრაციის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრის მოადგილემ განაცხადა, სახელმწიფო მზადაა ევროკავშირთან ასოცირების შეთანხმების შესრულების პროცესში არასამთავრობო სექტორიც ჩაერთოს.
ასოცირების ხელშეკრულების შესრულების შესახებ 2 სესია, თანასწორობის, ბავშვთა უფლებების, შრომითი სტანდარტების შესახებ და ასევე, გარემოს დაცვის, ენერგეტიკისა და სოფლის მეურნეობის შესახებ პარალელურ რეჟიმში გაიმართა, რის შემდეგაც, დრო განათლებისა და ახალგაზრდობის, კონფლიქტების, კულტურისა და მედიის საკითხებს დაეთმო.
როგორც „გურია ნიუსთან“ „პარტნიორობა ადამიანების უფლებებისთვის“ ხელმძღვანელი, ანა აბაშიძე აცხადებს, სახელმწიფომ "ჩრდილოვან ბავშვთა სახლებს" ყურადღება უნდა მიაქციოს.
„მიღწევა აქამდე რაც გვაქვს არის, რომ ცალსახად სახელმწიფოს რეგულირების ქვეშ არსებული ბავშვთა სახლები წლების წინ რეფორმის ქვეშ დაიხურა. ეს ძალიან კარგი იყო, მაგრამ ეს რეფორმა არ უნდა შეჩერებულიყო და იმ დროისთვისაც სახელმწიფომ ვერ დაინახა, ეგრეთ წოდებული, "ჩრდილოვანი ბავშვთა სახლები", _აცხადებს ის.
აბაშიძის თქმით, სახელმწიფოში 23-ზე მეტი "ჩრდილოვანი ბავშვთა სახლია", სადაც მცხოვრები ბავშვების რაოდენობა 1100-სს აჭარბებს, რის გამოც სახელმწიფომ მათ არსებობაზე თვალი არ უნდა დახუჭოს.
„ჩრდილოვანი ბავშვთა სახლები" არის ის ინტერნატები, ის, ბავშვთა სახლები, რომლებიც ოფიციალურ მონაცემებში არ არსებობს. არ არის სახელმწიფო ბავშვთა სახლები, მაგრამ არის ადგილობრივი თვითმმართველობის ქვეშ არსებული ბავშვთა სახლები და რელიგიური ცენტრების მიერ ორგანიზებული ბავშვთა სახლები, რომელთა რაოდენობაც 23-ზე მეტია, ხოლო ბავშვების რაოდენობა 1 100 აჭარბებს. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ სახელმწიფომ ერთის მხრივ დადებითი რეფორმა განახორციელა, ხოლო, მეორე მხრივ, თვალი არ დახუჭოს "ჩრდილოვან ბავშვთა სახლებზე", რადგან მიზანი არ არის მხოლოდ სახელმწიფოს ქვეშ არსებული ბავშვთა სახლების დახურვა, არამედ, მიზანი არის, ბავშვები არ იყვნენ ინსტიტუციებში განთავსებულები სიღარიბის, განათლების ხელმიუწვდომლობის ან სხვა სტატუსის გამო. აქედან გამომდინარე, მნიშვნელოვანია, რომ ჩვენ მოვითხოვოთ დიდი ზომის ბავშვთა სახლების რეალურად დახურვა და დავუქვემდებაროთ ყველა ბავშვთა სახლი სტანდარტებს“, _ ამბობს აბაშიძე.
მისივე თქმით, მთავარია, ბავშვების ოჯახებში დაბრუნება და რეინტეგრაცია, ვიდრე მათი ბავშვთა სახლებში გადაყვანა.
„ვიდრე ბავშვთა სახლებში ბავშვების გადაყვანაზე ვილაპარაკებთ, უნდა გვახსოვდეს, რომ პირველი და მთავარი რის მისაღწევადაც სახელმწიფომ ყველაფერი უნდა გააკეთოს, არის მათი ოჯახებში დაბრუნება და რეინტეგრაცია. თავიანთ ოჯახებში ყოფნა არის ბავშვების ყველაზე მნიშვნელოვანი და ჭეშმარიტი ინტერესი. თუმცა, არის შემთხვევები, როცა შეუძლებელია ობიექტური თუ სუბიექტური მიზეზების გამო, ბავშვის ოჯახში დაბრუნება, სწორედ ამ დროს უნდა შესთავაზოს სახელმწიფომ მიახლოებული ალტერნატიული სერვისი, რომელიც არის მაგალითად გაშვილება, ასევე ეგრეთ წოდებულ მიმღებ ოჯახში ბავშვის მიყვანა, დედობილ-მამობილთან ბავშვის განთავსება, შეიძლება იყოს მცირე საოჯახო ტიპის სახლები, მაგრამ უკიდურეს შემთხვევაში ინსტიტუციის ზომის დაწესებულება.
როგორც „პარტნიორობა ადამიანების უფლებებისთვის“ ხელმძღვანელი ამბობს, ინსტიტუცია არ უნდა არსებობდეს იმ ფორმით, რა ფორმითაც საქართველოშია.
„არანაირად არ უნდა არსებობდეს ინსტიტუცია იმ ფორმით, რა ფორმითაც დღეს ჩვენთან არის, სადაც ერთ სივრცეში 50, 60, 200 ბავშვი ცხოვრობს, ეს არის დიდი ბოროტება, რადგან ამ დაწესებულებაში ბავშვი ძალადობისგან არ არის დაცული, ბულინგი და სხვა მისი ფუნდამენტური უფლების დარღვევა ფაქტიურად ყოველდღე ხდება, შესაბამისად ბავშვების იქ აღზრდა და შემდგომში მათთან დაკავშირებული პოზიტიური მოლოდინები არის მიუღებელი. ძალიან სერიოზული პრობლემების საწინდარია ბავშვების ინსტიტუციაში გამოკეტვა და მათი იქ აღზრდა", _ამბობს აბაშიძე.
როგორც „გურია ნიუსთან“ საუბარში გარემოს დაცვითი არასამთავრობო ორგანიზაცია ”მწვანე ალტერნატივის” თავმჯდომარე, მანანა ქოჩლაძე ამბობს, ასოცირების ხელშეკრულებამ ხელი შეუწყო გარემოს დაცვის დარგი მთავრობისთვის ცოტათი პრიორიტეტული გამხდარიყო.
„ასოცირების ხელშეკრულებამ ხელი შეუწყო გარემოს დაცვის დარგი ცოტა უფრო პრიორიტეტული გამხდარიყო მთავრობისთვის, იმიტომ რომ, იძულებულები არიან შეასრულონ ხელშეკრულებით აღებული ვალდებულებები. თუმცა ხდება მთელი რიგი უკვე შემუშავებული კანონპროექტების გადავადება, მათ შორის არის გარემოზე ზემოქმედების კანონი, რომელიც მიყვება ევროკავშირის დირექტივებს, მაგრამ მთავრობამ აქაც მოახერხა ჩაემატებინა ერთი მუხლი, რომლის იდეაც, ის არის, რომ მთელი რიგი საწარმოები, რომლებიც აქამდე უკანონოდ მოქმედებდნენ კიდევ შეეძლოთ ასე იმუშაონ. ეს არის გარკვეული ნაწილი საწარმოების და მათ სჭირდებათ რეჟიმის დაწესება,“_ ამბობს ქოჩლაძე და აღნიშნავს, რომ „პრობლემა არის ის, რომ საქართველოს მთავრობაში გარემოს დაცვა ჯერ კიდევ არ მიაჩნიათ მნიშვნელოვან სექტორად იმისთვის რომ განვითარდეს ეკონომიკა. ჯერ კიდევ აღიქვამენ როგორც ხელისშემშლელ ფაქტორს, რომელსაც არ შეუძლია წაახალისოს მდგრადი ინვესტირების შემოსვლა ქვეყანაში. ამიტომ ხდება მთელი რიგი პროექტების გადავადება, გარდა ამ გარემოს დაცვის პროექტისა, ვერ შეთანხმდნენ წყლის კანონპროექტზე. შესაბამისად, ეს არის ერთ-ერთი დიდი პრობლემა, რომ ეკონომიკურ გუნდთან შეთანხმებული იყოს გარემოს დაცვის კანონმდებლობა, ისე როგორც ამას ითხოვს ევროკავშირი".
ის ასევე აღნიშნავს, რომ რეგულირებას უფრო მეტი მოგების მოტანა შეუძლია, ვიდრე დაურეგულირებლობას.
„ამ პრობლემის გადასაჭრელად მათ უნდა დაიჯერონ, რომ რეგულირება არ ნიშნავს ბიზნესისთვის ხელის შეშლას. რეგულირების მიზანს გააჩნია, თორემ მას უფრო მეტი მოგების მოტანა შეუძლია, ვიდრე დაურეგულირებლობას. მაგალითად, თუ გავითვალისწინებთ და შევაფასებთ ჰაერის დაბინძურების გამო, რამდენი ადამიანი ავადდება და შემდეგ ჯანდაცვის საყოველთაო პროგრამიდან რამდენი ადამიანის მკურნალობა ხდება იმიტომ რომ ჰაერის ხარისხი არის დაბალი, ეს რომ შეგვეფასებინა და მერე გვეფიქრა იმაზე ღირს თუ არა რეგულირება აღმოჩნდება რომ უმეტესობა დაავადებები, რომლებიც გამოწვეულია ჰაერით, პრევენციაც შეიძლება და თანხების შემცირებაც. მაგალითად ჯერ კიდევ 2011 წელს ჰაერის დაბინძურებაზე გათვლით ევროკავშირმა თქვა, რომ თუ გავატარებთ შესაბამის ღონისძიებებს ჰაერის დაბინძურების პრევენციის თვალსაზრისით წელიწადში 400 ადამიანი არ დაიღუპება ჰაერთან დაკავშირებული დაავადებების გამო, ხოლო მშპ-სთან მიმართებაში ხარჯების 2 % დაიზოგება. არსებობს ევროკომისიის მიერ გაკეთებული ძველი გათვლები და კარგი იქნება ახლა წაიკითხონ და აქედან გამომდინარე შეაფასონ რა უნდა გაკეთდეს“,_ ამბობს ქოჩლაძე.
როგორც „გურია ნიუსთან“ საუბარში განვითარებისა და დემოკრატიის ცენტრიდან, ლაშა მელაძემ აღნიშნა, ქვეყანაში გადაუჭრელი პრობლემა, ისევ და ისევ პროფესიული განათლებაა.
„დღეს ვისაუბრეთ ევროკავშირის ასოცირების ხელშეკრულების მიხედვით აღებული ვალდებულებების შესრულებაზე. ჩემს მიერ მომზადებული დოკუმენტი უშუალოდ ეხება პროფესიულ განათლებას და მასთან დაკავშირებულ პრობლემებს საქართველოში, რაც მნიშვნელოვანი გამოწვევა და გადაუჭრელი პრობლემა არის ისევ და ისევ. ახალი კანონი, რომელიც ფაქტიურად მოაგვარებს არსებულ პრობლემებს და სტუდენტებს, მათ შორის პროფესიული განათლების მიღების მსურველებს მისცემს შესაძლებლობას, რომ ადეკვატურად ხელმისაწვდომ გარემოში ისარგებლონ მოქნილი და კარიერაზე ორიენტურებული განათლებით და მიიღოს დასაქმება, რაც მნიშვნელოვნად არის დაკავშირებული ქვეყნის ეკონომიკასთან და პროფესიული განათლების ახალი სისტემის ჩამოყალიბება ხელს შეუწყობს ქვეყანაში ეკონომიკურ განვითარებას", _ ამბობს მელაძე.
სტრატეგიული კვლევების ცენტრის დირექტორი, მიხეილ მირზიაშვილი კი „გურია ნიუსთან“ საუბრისას აღნიშნავს, რომ ევროკავშირთან ასოცირების ხელშეკრულების განხორციელებას ოკუპირებული ტერიტორიები ხელს არ უშლის.
„შეთანხმების განხორცილებას ტერიტორიების სტატუსი ხელს არ უშლის. ამის შესახებ ასოცირების შეთანხმებაში წერია. ის სიკეთეები, რასაც საქართველოს მოქალაქეები მიიღებენ ასოცორების შეთანხმების შედეგად, გაზიარებული უნდა იქნას იმ მოსახლეობისთვისაც, ვინც ცხოვრობს აფხაზეთში და სამხრეთ ოსეთის ოლქის ტერიტორიაზე. თვითონ ეს ჩანაწერი გულისხმობს, რომ თუ არსებობს მესამე ძალა, რომლისთვისაც მიუღებელია და სასურველი არ არის საქართველოს ევროპული ინტეგრაცია, ამ პროცესს ხელს ვერ შეუშლის ტერიტორიული კონფლიქტების გამოწვევით. ასოცირების ხელშეკრულებაში არსებული ჩანაწერები გამორიცხავს, რომ ტერიტორიული კონფლიქტები იყოს შექმნილი პროცესის შესაფერხებლად", _ ამბობს მირზიაშვილი.
მისივე თქმით, ასოცირების ხელშეკრულება ემხრობა პროცესებში ე.წ. ოკუპირებული ტერიტორიების ჩართულობას მათი დამოუკიდებლობის აღიარების გარეშე.
„ასოცირების შეთანხმება მხარს უჭერს იმ მიდგომას, რაც აქვს ევროკავშირს და რასაც იზიარებს საქართველო კონფლიქტურ ტერიტორიებთან დაკავშირებით, რაც გულისხმობს მათი დამოუკიდებლობის არ აღიარებას მაგრამ პროცესში ჩართულობას. ჩვენ უკვე გვაქვს რამდენიმე პროექტი, რომელსაც ვახორციელებთ, მაგალითად, ჯანდაცვის პროექტი, ასევე განათლების პროექტი, რაც აინტერესებს ამ ტერიტორიაზე მაცხოვრებელ მოსახლეობას და იყენებს ამ პროექტებს და ასევე პროექტების გაზრდის საშუალება არის", _ ამბობს სტრატეგიული კვლევების ცენტრის დირექტორი.
მირზიაშვილი ასევე აღნიშნავს, რომ ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი საკითხი სავაჭრო და ეკონომიკური ურთიერთობებია.
„კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი საკითხია სავაჭრო და ეკონომიკური ურთიერთობები. ჩემი აზრით, ამ მხრივ გარკვეული საშუალებები არსებობს, მაგრამ საქართველოს სახელმწიფოს მხრიდან არსებობს საჭიროებები, პროექტი ან საკანონმდებლო ბაზა, რაც ხელს შეუწყობს ეკონომიკური კავშირების გაძლიერებას. მაგალითად, გალის რაიონის შემთხვევაში, ერთ-ერთი მთავარი შემოსავალი წყარო არის ვაჭრობა მეორე მხარესთან გამყოფ ხაზზე. ჩემი აზრით, არის რესურსი, რომ ეს პროცესი გაძლიერდეს, როგორც საქართველოს ხელისუფლების მხრიდან კანონში ცვლილებებით, ასევე დეფაქტო ხელისუფლებებთან ურთიერთობის გარკვეულ პროცესზე შეთანხმებით. მსგავსი პრაქტიკა ჩვენ გაქვს ებგურჰესის შემთხვევაში, მისი ნაწილი, სადაც გამომუშავდება ელექტროენერგია აფხაზეთის ტერიტორიაზეა, ხოლო თვითონ წყალსაცავი ჩვენს მხარეს არის. ამ თანამშრომლობის გარეშე ვერ იმუშავებს. მსგავსი პრაქტიკები არის იმის მაგალითი, რომ შეიძლება დეფაქტო ხელისუფლებებთან გარკვეულ საკითხებში შეთანხმება ისე, რომ არ იყოს ტერიტორიის საკითხი გადაწყვეტილი", _ ამბობს მირზიაშვილი.