გურული ვაზის ჯიშების საფუძვლიანად მყნობის პიონერი ოზურგეთის მუნიციპალიტეტში, ჭანიეთელი გიორგი ლომჯარიაა, რომელმაც უმთავრეს მიზნად სწორედ საძირეების მოშენება დაისახა და საკუთარ კარმიდამოში გამოყვანილ საძირეებზე ათასობით გურული ჯიშის ვაზი გამოჰყავს. (ცნობილია, რომ გურიაში, გურული ვაზის ჯიშების დასამყნობად, საძირეები აღმოსავლეთ საქართველოდან ჩამოაქვთ).
დღეისთვის მას ათიათასი ძირი უკვე გამზადებული აქვს სარეალიზაციოდ. რომელ გურულ ჯიშს არ ნახავთ აქ: საკმიელა, ქაქუთურა, ბათუმურა, თეშრიშა, ბროლა, ვარდისფერი და თეთრი ჩხავერი. გურული შავი ჯიშებიდან: ჯანი, სხილათუბანი, მტევანდიდი, წითელი გურული ჯიშებიდან: ალადასტური და ჭუმუტა, ასევე მეგრული უნიკალური ჯიშებიდან: თეტრი ჭვიტილური, ოჯალეში, აფხაზური კაჭიჭი,…
გასაკვირი რაც არის – ამ თავდადებული, უფრო მეტიც – თავგანწირული შრომის მიღმა პრიმიტიული საარსებო გარემოა, _ თვითნაკეთი სათბური, პრომიტიულად მოწყობილი სარწყავი ხელსაწყოები, ასევე პრიმიტიული ძველი ნივთები, რითაც ახერხებს საჭირო ნოყიერი ნიადაგის მომზადებას, რასაც მერე ბავშვები აფასოებენ და მამას საგულდაგულოდ ეხმარებიან. ძნელი დასაჯერებელია, რომ ვაზზე უსაზღვროდ შეყვარებული კაცი ამ სასწაულის შექმნას, სწორედ მეუღლესთან და ექვს მცირეწლოვან შვილთან ერთად ახერხებს.
დღეს, როცა მთავრობამ ხალხს ანტიკრიზისული პროგრამა წარუდგინა და სოფლისთვის დახმარებას ჰპირდება, თუკი ვინმეს თანადგომა სჭირდება, ეს გიორგი ლომჯარია და მისი ვაზის მეორნეობაა.
_ჩემი მეშვიდე პირმშო ვაზია. დღემდე პრიმიტიულ პირობებში ვმუშაობ. იაფ კრედიტს მაინც რომ მომცემდნენ, წელში გავიმართები , – ამბობს ის და იმედოვნებს, რომ თავისი საქმით ყურადღების მიღმა არ დარჩება.
„გურია ნიუსი“ გურიის მხარის ადმინისტრაციის პრესსამსახურს ესაუბრა.
_უახლოეს დღეებში, აუცილებლად ვეწვევით გიორგი ლომჯარიას და უფრო ახლოს, პირისპირ მოვისმენთ მისი პრობლემების შესახებ, – გვითხრა პრესსამსახურის ხელმძღვანელმა ნინო ლომჯარიამ.
