დღეს ქართველი მსახიობის ლევან აბაშიძის დაბადების დღეა. ის 1963 წლის 22 მაისს თბილისში დაიბდა. 1992 აფხაზეთის ომში დაიღუპა. მცირე დროში მოახერხა ათობით ფილმში ეთამაშა და მისი სახელი დაეტოვებინა საქართველოს ისტორიაში.
ლევანის შესახებ გაზეთ “კვირის პალიტრაში“ იხსენებს მისი შეყვარებული მიკაელა სტრამბეანუ.
“არასდროს უთქვამს მიყვარხარო. ამას ვგრძნობდი. მოგვიანებით გიო მგელაძემ მითხრა, ლევანმა გული გადამიშალა და მითხრა, მიკა არის ქალი, რომელმაც მაგრძნობინა – რა არის სიყვარულიო. თავისი ხელით დაკრეფილი მინდვრის ყვავილები მოჰქონდა, ნამცხვრებს ყიდულობდა, კაბებს მჩუქნიდა… ჩემ გამო ჩხუბობდა. მოდიოდა ნაცემი, ცხვირგატეხილი… ქართველი გოგონები შურით მიყურებდნენ, როდესაც ლევანის გვერდით ამაყად მიმავალს მხედავდნენ. მე კიდე მაინც ვეჭვიანობდი და თან ისე, რომ ჭკუიდან ვიშლებოდი. ამ დროს ლევანი იწვა და წიგნს კითხულობდა და ელოდა, როდის გადამივლიდა. მინდოდა მხოლოდ ჩემი ყოფილიყო. ერთხელ შემთხვევით მოვისმინე მისი საუბარი ქალთან – საყვარელი ქალი უკვე მყავსო, უთხრა. ისეთი ამაყი ვიყავი… და ისე გამიხარდა, მოლდოვური ბორშჩი გავუკეთე.
ჩვენი ბოლო კონტაქტის გახსენება ძალიან მიმძიმს. კიშინიოვში ვიყავი. 5 სექტემბერს დარეკა. დედაჩემმა აიღო ყურმილი. აფხაზეთში მივდივარ და უთხარით, იქიდან დავურეკავო. ორი დღის შემდეგ დაიღუპა… როდესაც კიშინიოვში მივდიოდი, გამაცილა და მითხრა, რომ ჩამოხვალ ყვავილებით დაგხვდებიო. ამის ნაცვლად ყვავილები მე დავაწყე გაჩერებულ გულზე.
მე ასეთი სიყვარული აღარ მწვევია. მიყვარდა, მაგრამ მივხვდი, რომ ის ისეთი ძლიერი სიყვარული არ იყო. ამიტომ მარტო დარჩენა გადავწყვიტე“, _ იხსენებს მიკაელა სტრამბეანუ.
ლევან აბაშიძის კინოდებიუტი შედგა ლანა ღოღობერიძის ფილმში „რამდენიმე ინტერვიუ პირად საკითხებზე“, სადაც 14 წლისამ მთავარი გმირის ვაჟიშვილის როლი განახორციელა. ხოლო მთავარი როლი ეკრანზე შეასრულა 1984 წელს გიორგი შენგელაიას ფილმში „ახალგაზრდა კომპოზიტორის მოგზაურობა“, რომელმაც ბერლინის საერთაშორისო კინოფესტივალზე ერთ-ერთი მთავარი პრიზი — „ვერცხლის დათვი“ დაიმსახურა. მას შემდეგ ახალგაზრდა მსახიობმა ორ ათეულამდე კინოფილმში მიიღო მონაწილეობა და არაერთი საინტერესო მხატვრული სახე შექმნა. მათ შორის აღსანიშნავია ალექსანდრე (საშა) რეხვიაშვილის „საფეხური“ (1975), ტატო კოტეტიშვილის „ანემია“ (1988 წელს კიევის საერთაშორისო კინო-ფესტივალზე ლევან აბაშიძე საუკეთესო სამსახიობო ნამუშევრისათვის დაჯილდოვდა მთავარი პრიზით) და „ქალაქის ცხოვრება“ (1990), ლანა ღოღობერიძის „ორომტრიალი“ (1986), გუგული მგელაძის „ფესვები“ (1987), მიხეილ კალატოზიშვილის „სკაპენის ოინები“ (1985), ალექსანდრე კაიდანოვსკის „სტუმარი“ (ლენფილმი, 1987) და სხვა.
დაიღუპა ქართულ-აფხაზური შეიარაღებული კონფლიქტის (1992–1993) დროს, ზემო ეშერასთან. დაკრძალულია მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონში.
შთამომავლობით ლევანი, ერეკლე II-ის პირდაპირი შთამომავალი იყო – თეკლა ბატონიშვილის შტოდან.