საგაზაფხულო სამუშაოების შესრულებისას, ხარისხიანი მოსავლის მისაღებად თუ სრულფასოვანი ხეხილოვნების და პლანტაციების გასაშენებლად, გამუდმებით თვალი უნდა გვეჭიროს ნიადაგის ვარგისიანობაზე.
რაც უნდა ხარისხიანი იყოს სარგავი მასალა, შედეგს ვერ მივაღწევთ, თუ ნიადაგი, დარგვის ტექნიკა და მოვლა ერთმანეთთან ჰარმონიულ კავშირში არ იქნა.
იმ შემთხვევაში, თუ არ გვაქვს შესაფერისი ნიადაგი, საჭიროა მისი შემოზიდვა. მოლისთვის ნოყიერი მიწა უნდა დაიყაროს 10-20 სმ სისქეზე, ყვავილნარისთვის _ 30-40 სმ სისქეზე. ხეებისა და ბუჩქებისთვის კი ორმოები უნდა ამოვიღოთ 35-50 სმ სიღრმეზე.
ქვიანი ნიადაგი ღარიბია საკვები ნივთიერებებით, გაძნელებულია ფესვთა სისტემის განვითარება და ნაკლებ მოხერხებულია დასამუშავებლად.
დაჭაობებული ნიადაგები, თუ დაშრობის ღონისძიებებს არ გავატარებთ, გასამწვანებლად და მოსავლისთვის არ ვარგა, რადგან მასში არ მიმდინარეობს მცენარის გასავითარებლად აუცილებელი ბიოლოგიური პროცესები.
უსტრუქტურო ნიადაგები ნაკლებ გამოსადეგია მცენარის გასავითარებლად, ხოლო სტრუქტურიანი ნიადაგები მდიდარია ჰუმუსით, აქვს კარგი ტენის შემცველობის უნარი.
ზოგი არ თვლის საჭიროდ, რომ ნიადაგი დაამუშავოს სხვადასხვა წესით. დარგვის წინ მთლიან ნაკვეთზე უნდა შეიტანოთ სასუქი და დახნათ 25-35 სმ სიღრმეზე. შეიძლება ისიც, რომ ამოვთხაროთ ორმოები, ტრანშეები და ისე შევიტანოთ სასუქი _ მერე ფართობზე გადანაწილება მაინც მოხდება.
რაც შეეხება ხელოვნურ ანუ მოზიდულ ნიადაგს, (მაგალითად, გურიაში ხშირად ახდენენ მიწის დოლომიტით გამდიდრებას და მოკირიანებას, რომ მწირი, წითელმიწა ნიადაგი ნაყოფიერი გახდეს), საჭიროა ის ყველგან ერთნაირი სისქისა და შედგენილობის იყოს. წინააღმდეგ შემთხვევაში ადგილი ექნება მცენარეთა ჭრელ ზრდას.
