“გურია ნიუსთან” ინტერვიუში ის განვითარებულ მოვლენებზე და სამომავლო გეგმებზე საუბრობს:
_ ვეჩვევი, ნამდვილად ვეჩვევი. ჯერჯერობით ვგრძნობ, რომ ურთულესი პასუხისმგებლობა ავიღე, მაგრამ მგონია, რომ გავართმევ თავს. ვერკვევი სხვადასხვა საკითხებში, შევხვდი ბიუროს წევრებს და აპარატის თანამშრომლებს. ვაპირებ არასამთავრობო და ა(ა)იპ-ების ხელმძღვანელებთან შეხვედრას, რათა გავაცნო ჩემი ხედვა და სამომავლო გეგმები.
_ რატომ გადაწყვიტეთ, რომ ეს პასუხისმგებლობა აგეღოთ ახლა?
_ როდესაც გახდა ცნობილი, რომ ბატონი ალეკო მამეშვილი გადადგა თანამდებობიდან, მის მოადგილესთან, ავთანდილ მექვაბიშვილთან ერთად მოხდა საკრებულოს წევრების შეხვედრა და იქ იყო საუბარი სამომავლოდ როგორ გაგვეგრძელებინა მუშაობა. დიმიტრი კვერღელიძე გამოვიდა სიტყვით და მოითხოვა, რომ საკრებულოს თავმჯდომარის პოსტზე დაგვეჭირა მისთვის მხარი… შემდეგ გაჩნდა სხვადასხვა მოსაზრებები და კანდიდატებიც დასახელდა… ამის შესახებ „გურია ნიუსში” რამდენიმე წერილი დაიწერა. რატომღაც ჩემმა მეგობრებმა და კოლეგები მთხოვეს, რომ მეც მეყარა კენჭი. ჩემი ცხოვრების განმავლობაში 5-6 უწყების ხელმძღვანელად მაქვს ნამუშევარი და მივიღე გადაწყვეტილება, არჩევნებში მიმეღო მონაწილეობა.
_ ვინ არიან ეს თქვენი მეგობრები და კოლეგები? ბოლო დროს ისმის მსგავსი კომენტარები, მაგრამ სახელს და გვარს არავინ ასახელებს; მაგალითად, საკრებულოს დეპუტატი, ლევან ნინიძე ამბობს, რომ მასზე გახორციელდა ზეწოლა, მაგრამ ვისგან _ არ ასახელებს…
_ ბრალდებასავით ისმის, როცა ამბობენ, რომ ბატონ ლევანზე გახორციელდა ზეწოლა… მაშინ ისიც უნდა ითქვას, ვისგან….
_ დიახ, მაგრამ იქნებ, თქვენ თქვათ, ვინ არიან ის მეგობრები და კოლეგები, რომლებმაც გთხოვეს დაგეყენებინათ თქვენი კანდიდატურა!
_ იყო ასეთი მოსაზრება და პირველად ვინ თქვა, არ ვიცი.
_ იქნებ, ის მაინც გვითხრათ, ვისთან ერთად ითქვა.
_ როცა ვიჯექი მეგობრებთან და დეპუტატებთან ერთად, მაშინ წარმოიშვა აზრი, რომ ჩვენც წამოვაყენოთ კანდიდატურა და მოვსინჯოთ ჩვენი ძალაო.
_ ბატონო ავთანდილ, ჩვენ მიერ მოპოვებული ინფორმაციით, თავდაპირველად თქვენ დიმიტრი კვერღელიძის კანდიდატურას უჭერდი მხარს, მაგრამ მოგვიანებით თქვენ მისი კონკურენტი გახდით.
_ არ დაფიქსირებულა ასეთი რამ. ბატონ დიმიტრისთან მე კარგი ურთიერთობა მქონდა და მაქვს, ის კარგი პიროვნებაა.
_ ბევრი თვლის, რომ თქვენ კანდიდატურის წამოყენება და გაყვანაც ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის გამგებლის მოვალეობის შემსრულებლის, კოტე შარაშენიძის დამსახურებაა.
_ როცა გაჟღერდა, რომ ჩემი კანდიდატურა იქნებოდა, არც ბატონი კოტე და არც დავით დარჩია არ წასულან ჩემს წინააღმდეგ. ზვიად კვაჭანტირაძეც დაადასტურებს, რომ ბატონმა დავითმა ბრძანა, რომ ის პატივს სცემდა საკრებულოს გადაწყვეტილებას, საკრებულომ კი მხარი მე დამიჭირა.
_ გქონდათ “ქართული ოცნების” რაიონული ორგანიზაციის წარმომადგენლებთან შეხვედრა?
_ არა, მე მხოლოდ ჩემს დეპუტატებს ვხვდებოდი და საკრებულოს სხდომამდე ერთი დღით ადრე ღიად ვთქვი ჩემი გადაწყვეტილების შესახებ. დეპუტატებს გავაცანი ჩემი გეგმები.
_ ბატონო ავთანდილ, როგორც ვიცით, ადმინისტრაციულ შენობაში ხანდახან უკანა შესასვლელიდან შედიხართ.
_ მთავარი შესასვლელიდანაც შევდივარ. ვერიდებით გართულებას.. არის ხან ისეთი რამ, არასასურველი რეპლიკები ისმის.
_ თქვენი მისამართითაც?
_ ჩემი მისამართით არაა, მაგრამ საერთოდ, არასასურველია. უარყოფითად განწყობილი ადამიანები არიან.
_ მათი მოთხოვნაა, გადადგეს მუნიციპალიტეტის გამგებლის მოვალეობის შემსრულებელი. აქციის მონაწილეები აცხადებენ, რომ საკრებულოს დეპუტატებზე ზემოქმედება მოახდინეს…
_ ფაქტი დადეს ამ ყველაფრის?! მე ნამდვილად ვერ დავეთანხმები ამ მოთხოვნებს. რა პრეტენზია აქვთ ჩემს მიმართ იქნებ გამაცნონ. შარაშენიძის კანდიდატურას “ქართული ოცნება” უჭერდა მხარს და საკრებულოს სხდომაზე მას 32-მა დეპუტატმა დაუჭირა მხარი. იმ პერიოდში უკვე მე ფრაქცია “ერთობის” წევრი ვიყავი.
_ მაგრამ, ამ დეპუტატების უმრავლესობა ხომ “ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის” მხარდამჭერები და წევრები იყვნენ, თქვენც საკრებულოში “ნაცმოძრაობის” სიით შეხვედით?
_ მე არ შევსულვარ “ერთიან ნაციონალურ მოძრაობაში”, არც ერთი პარტიის წევრი არ ვყოფილვარ. დვაბზუში როდესაც ვმუშაობდი კერამიკის საამქროში, მაშინ ადგილობრივი არჩევნები ტარდებოდა, ადგილობრივმა ხელისუფლება დამიძახა; მითხრეს, რომ დღეს საქართველოში შენების დრო დგას და გვინდა, რომ ჩვენს გვერდით დადგეთო… როგორ შეიძლებოდა ამაზე უარის თქმა, ვიყარე კენჭი არჩევნებში და გავიმარჯვე. ბევრი კარგი საქმე გავაკეთე ჩემი სოფლისთვის; ყოველთვის საამაყოდ დამრჩება _ ჩვენს სოფელში წინაპრები ოცნებობდნენ, რომ აჭარა-გურიას შორის ცალსა ფეხო ხიდი გაკეთებულიყო. შემდეგ, როდესაც საპარლამენტო არჩევნები დასრულდა და გამოვიტანეთ დასკვნა: საზოგადოებას არ მოეწონა “ნაცმოძრაობის” რაღაც-რაღაცეები და ჩვენც გვინდა, რომ ფეხი ავუწყოთ დღევანდელობას. მე არანაირი სურვილი არ მაქვს, რომელიმე პარტიის წევრი ვიყო; მინდა ვიყო იქ, სადაც სიკეთე და შენებაა… მე არ შემიძლია ოპოზიციაში ყოფნა, მინდა საქმის კეთება.
_ ბატონო ავთანდილ, თქვენ სამ წელზე მეტია საკრებულოს დეპუტატი ბრძანდებით, პირველად წელს გაგიჩნდათ თავმჯდომარეობის სურვილი?
_ იცით, ასეთი არაორდინარული სიტუაცია ახლა რომ შეიქმნა ქვეყანაში, არ ყოფილა… ძალიან დიდ პატივს ვცემ ალეკო მამეშვილს, ის ჩემი მეგობარია; მიიღო ასეთი გადაწყვეტილება – გადადგა თანამდებობიდან და დავდექით ფაქტის წინაშე, რომ საკრებულოს სჭირდებოდა ახალი თავმჯდომარე. არასდროს მიფიქრია ამ თანამდებობაზე, ალბათ ამ სიტუაციამ გადამაწყვეტინა.
_ თქვენი ინფორმაციით, ალეკო მამეშვილზე იყო ზემოქმედება “ქართული ოცნების” მხრიდან?
_ ზემოქმედებაზე ვერაფერს გეტყვით, მაგრამ საკრებულოს სხდომაზე ხშირად ისმოდა ბრალდებები, არასასურველი სიტყვები მის მიმართ და ამის გამო, ჩვენს ოპონენტებთან დავაც კი მოგვსვლია. არ შეიძლება ადამიანს გული ატკინო. ასეთ რამეს ვერ აიტანდა ბატონი ალეკო, რადგან ის ძალიან თავმოყვარე ბიჭია.
