მავნე მწერებთან ბრძოლას დიდი მნიშვნელობა აქვს შინაური ცხოველის დაავადებისგან დაცვის საქმეში. სავეტერინარო ფარმაციაში გამოყენებული მავნებელი მწერებისგან დაცვის საშუალებების ეფექტურობა დამოკიდებულია, უპირველეს ყოვლისა, მათ თვისებებსა და მახასიათებლებზე. კერძოდ:
_ ინსექტოაკარიციდები უნდა გამოირჩეოდნენ მაღალი აქტიურობის დონით შინაური ცხოველების ექტოპარაზიტების (გარეგანი პარაზიტები) ფართო სპექტრის მიმართ: სხვადასხვა სახეობის ტკიპების, მათ შორის ისეთი საშიში ტკიპების წინააღმდეგ, როგორიცაა პიროპლაზმოზების (ციება, “ნაბარევი”) გადამტანები, რწყილები, ტილები, ბუმბულმჭამიები და ა.შ.;
_ მოქმედებდეს მავნებლის განვითარების ყველა სტადიაზე (კვერცხი, მატლი, ახალგაზრდა და ზრდასრული ფორმა);
_ მედეგი იყოს ატმოსფერული ნალექებისა და მზის სხივების მიმართ;
_ არ აღიზიანებდეს ცხოველის კანსა და ჭრილობას. მასში შეიძლებოდეს მოზარდის, დაავადება-გადატანილი და მაკე ცხოველის ბანაობა;
_ არ იწვევდეს ინტოქსიკაციას, არ გააჩნდეს კუმულაციური და ემბრიო-ტოქსიკური თვისებები, დაბალ-ტოქსიკური იყოს გარემოსათვის.
ინსექტოაკარიციდული პრეპარატის მზა ხსნარი გამოიყენება ორი ხერხით: ცხოველის ღრმა დასველება (გასაბანი აბაზანების მეშვეობით); შესხურება ცხოველის დასველებამდე.
მეცხოველეებთან ურთიერთობის პრაქტიკა გვიჩვენებს, რომ ისინი ზერელედ ახდენენ ცხოველის დამუშავებას შესაბამის ხსნარით, აქედან გამომდინარე, მიღებულმა არასასურველმა შედეგმა შეიძლება შელახოს საკმაოდ კარგი პრეპარატების რეპუტაცია, ამ დროს საჭიროა გავითვალისწინოთ შემდეგ მომენტები:
_ თუ გასაბან აბაზანებს არ ვიყენებთ, მაშინ ცხოველი უნდა დამუშავდეს გულმოდგინედ, მთლიანად და სრულად დასველებამდე (დარწმუნებული უნდა ვიყოთ პრეპარატის ეკოლოგიურ კეთილსაიმედობაში) შესაბამისი რეჟიმების (ხსნარი კონცენტრაცია, გამოყენების ჯერადობა, ექსპოზიცია) დაცვით. მაგალითად, მსხვილფეხა რქოსან საქონელს, სიდიდის მიხედვით, ესაჭიროება არანაკლებ 2-3 ლიტრი სამუშაო ხსნარი, მხოლოდ ამ შემთხვევაში აქვს პრეპარატის გამოყენებას ხანგრძლივი ეფექტი.
_ ცხოველის დამუშავება უნდა მოხდეს გარემოში მავნე მწერების გავრცელების ხარისხის მიხედვით, რაც დამოკიდებულია სეზონურობაზე, ფერმისა და ტერიტორიის ზოოჰიგიენურ პირობებზე და ა.შ.
_ ბევრმა არ იცის, რომ მავნე მწერების, მაგალითად, რწყილების პოპულაციის მხოლოდ 10% ბინადრობს უშუალოდ ცხოველის სხეულზე, დანარჩენი ნაწილი კი მის გარემოშია (საბუდარში, საფენზე, რბილ ავეჯზე და ა.შ.). ამიტომ, პარაზიტებისგან გათავისუფლებისთვის აუცილებელია ცხოველის სამყოფის დამუშავება;
_ დარწმუნებული უნდა ვიყოთ შემოთავაზებული გასაბანი საშუალების ცხოველის დასამუშავებლად გამოყენების ვარგისიანობაში. რიგი ინსექტოაკარიცებისა არ გამოიყენება ცხოველთა გარკვეული ჯგუფისათვის მისი ასაკობრივი ან ფიზიოლოგიური მდგომარეობის გამო ან საერთოდ არ არის დაშვებული ვეტერინარული მოხმარებისთვის;
_ განსაკუთრებულად უნდა შეირჩეს პრეპარატები მაკე, მოზარდი, სუსტი, მეწველი და დასაკლავად გამზადებული პირუტყვისთვის.
ვეტერინარიაში ინსექტიციდები სხვადასხვა პრეპარატული ფორმით არსებობს _ დუსტი, აეროზოლი, სველებადი ფხვნილი, ემულსია.
სავეტერინარო ფარმაციაში არსებობენ თანამედროვე პრეპარატები, რომლებიც სრულად აკმაყოფილებენ ზემოთ აღნიშნულ თანამედროვე მოთხოვნებს, თუმცა, მათი სწორად შერჩევისთვის, რჩევა სპეციალისტებისგან უნდა მივიღოთ.
საერთოდ, უნდა აღინიშნოს, რომ ვეტსანიტარიის სფეროში არსებული პრობლემები ვეტსპეციალისტთა მხრიდან მეტ ცოდნასა და დაინტერესებას მოითხოვს.
თემურ ქერქაძე, ფერმერთა მომსახურეობის ცენტრი”ხელხვავი”