“ქართველი ტრანსგენდერი ადამიანები მუდმივ ჭიდილში არიან ქვეყნის კონსტიტუციასთან, სამამულო სტიგმებთან და საკუთარ თავთან.
მათთვის ძნელად მისაწვდომია იურიდიული, სამედიცინო და სოციალური სერვისები.
ტრანსფორმირების ურთულეს პროცესს, ხშირ შემთხვევაში, ჰომოფობი ფსიქოლოგები და სექსოლოგები ხელმძღვანელობენ,” _ ეს ტექსტი კი ინტერნეტში გავრცელებულ ვიდეოს ახლავს.
განსხვავებული ორიენტაციის გამო, მას არ აქვს ურთიერთობა მშობლებთან; განსაკუთრებით რთული ურთიერთობა აქვს დედასთან. ის ჩვენთან საუბარში აცხადებს, რომ “თუ სადმე შევხვდით ერთმანეთს, ან მე ვიქნები, ან ის…. “
ბიანკა შიგუროვა 19 წლისაა. როგორც თვითონ ამბობს, არაერთხელ გამხდარა ძალადობის მსხვერპლი ადამიანების მხრიდან. იმაში, რომ ის ასეთია, ნაწილობრივ საკუთარ დედას ადანაშაულებს. მისი დამცველი ბებიაა, მამის დედა, რომელმაც ოჯახიდან გამოგდებულს თავშესაფარი მისცა და შეიკედლა.
“რას ვიზამ, ასეთია და ხომ არ მოვკლავ?! მე მკვდარი ვარ, ხშირად გვაქვს ამაზე საუბარი, მაგრამ ვერ ვშველი და რა ვქნა…” _ ამბობს “გურია ნიუსთან” საუბრისას ბიანკას ბებია.
ბიანკა და ბებიამისი მეზობლების მხრიდან “ბოიკოტზე” საუბრობენ და ამბობენ, რომ მათ მთელი სოფელი დაემდურა. მეზობლების თქმით კი, პირიქით – სწორედ მათი უფლებებია დარღვეული და მათი მხრიდან არანაირი ძალადობა არ ხდება.
“როგორ დავუშავებთ რამეს, როცა მამამ რომ ხელი დაარტყა, პოლიცია გამოიძახა, ჩვენ რას დაგვინდობს?! არაფერს ვუშავებთ, უბრალოდ, კავშირი გავწყვიტეთ მასთან; ახლა თვითონ ცდილობს პროვოკაცია მოგვიწყოს, ხელწერილი აქვს დადებული, რომ სოფელში კაბით არ გაივლის, მაგრამ მაინც აგრძელებს და აღიზიანებს ხალხს,” _ ამბობენ მეზობლები.
ბიანკა შიგუროვა:
_ 7 წლის ასაკში ბავშვი უკვე ჩამოყალიბებულია. პირველ კლასში ორმეთში შევედი და უკვე მემჩნეოდა, მართალია ვერ ვხვდებოდი რა მინდოდა, მაგრამ როცა ურეკში გადავედი საცხოვრებლად, მესამე კლასიდან უკვე ფაქტი სახეზე იყო. დედაჩემის ტანსაცმლით დავდიოდი, ამის მოწინააღმდეგეც არავინ მყავდა, ყურადღება მშობლებისგან საერთოდ არ მქონდა. თუმცა, მარტო მშობლის ბრალიც არაა, ბევრი ვიცი ქალებში ზრდიან, მაგრამ მაინც გამოდიან ჩვეულებრივი მამაკაცები.
_ მეზობლებთან გაქვთ ურთიერთობა?
_ არავითარი ურთიერთობა არ მაქვს, მაგრამ არიან ისეთები, ვინც ზურგი არ შეგვაქცია, იმათთან გვაქვს ურთიერთობა.
_ შეგიძლია გვითხრა, რა პრობლემები გექმნება იმის გამო, რომ განსხვავებული ხარ?
_ რისხვა არის ხალხისგან მას შემდეგ, რაც გადავწყვიტე სოციალური ქსელის საშუალებით მეთქვა ჩემს შესახებ სიმართლე. მას შემდეგ, რაც ეს ინტერვიუ ლანჩხუთში გავრცელდება, დარწმუნებული ვარ ბუზებს რომ იგერიებენ, ისე მომიწევს ხალხის მოგერიება.
_ ერთ- ერთ ინტერვიუში ამბობ, რომ მეზობლები ფიზიკურად გაგისწორდნენ, თუმცა, ისინი ამბობენ, რომ ეს არ არის სიმართლე…
_ რას ქვია არაა სიმართლე?! მე არ ვარ მოსაწონი ამ სოფელში, ამითვალწუნა სოფელმა, მაგრამ ამ სახლიდან ვერავინ გამაგდებს, ჩემი საკუთრებაა. მე მგონი, თითოეული ადამიანის სახელი და გვარი უნდა ჩამოვწერო და ვნახავთ თუ არ იყვნენ ჩემი ფიზიკურად გასწორების მონაწილეები. იმისთვის მცემეს, რომ კაბით დავდივარ, ამათ ვაღიზიანებ და რაღაცას ვიწვევ მათში. როცა იციან, რომ მე ასეთი ვარ, სრულიად შეუძლებელია ჩემთან ურთიერთობის სურვილი გაუჩნდეთ. ეს უბრალოდ არის არმოწონების საკითხი… არ უნდათ, რომ აქ ვიყო, თითქოსდა მე ვახდენ ბავშვებზე უარყოფით გავლენას; პირიქით, მე არ ვურჩევ არავის ეს გზა აირჩიოს. მშობლებიც უნდა დაუდგნენ ამ დროს გვერდით შვილებს. არ არის მოსაწონი, ბევრი ამბობს, კარგია თუ გავრცელდება ტრანსებიო, მაგრამ ეს ნამდვილად კატასტროფა იქნება საქართველოში. არ ვისურვებდი არავის.. ადამიანმა თუ ის უნდა გადაიტანოს, რისი გადატანაც მე მიხდება, ძნელია, ყველა ვერ გაუძლებს.
_ შენი მხრიდან რაიმე სახის პროვოკაციას ან გამოწვევა ხომ არ ყოფილა მეზობლების მიმართ?
_ არა, არ ყოფილა. მე მათ აზრს ვეთანხმებოდი, როდესაც ამბობდნენ, რომ არ ჩამეცვა კაბა აქ. არც ვიცმევდი, მაგრამ როცა გადაუდებელ საქმეზე მივდივარ და იქ საჭირო ვარ ასეთ ფორმაში, მიწევს აქედანვე კაბით წასვლა და ასეთ დროს იციან ხოლმე აგრესიის გამოხატვა. მე დიდად არ მეშინია აქაური ბიჭების, მეშინია უფრო მათი დედების, რომელთა შიში არ უნდა მქონდეს, რადგან სულ მათ გვერდით ვიდექი.
_ შენი შემოსავლის წყარო რა არის, თუ ბებიას პენსიაზე ხარ?
_ არა, მე ჩემი სამსახური მაქვს, საკმაოდ მრავალჯერადი სამსახურია; ვერ ვიტყვი ზოგი ისეთია, რომელშიც ძირითადად ვმუშაობ, იმიტომ, რომ იქ ჩემი ორიენტაციის შესახებ არაფერი იციან. მხოლოდ ზედამხედველმა და მენეჯერმა იციან.
მიუხედავად იმისა, რომ მეზობლები უარყოფით განწყობას ვერ მალავენ, ძალადობის ფაქტს გამორიცხავენ და ამბობენ, რომ “ყურადღებას აღარ აქცევენ და ბიანკა ამით უფრო გაღიზიანებული, პროვოკაციებზე მიდის“. ბიანკას განსხვავებულობას კი, მშობლების უყურადღებობით ხსნიან.
_ დაიბადა ურეკში, დედა არაქართველი ყავს. მშობლებს უხაროდათ ბიჭი შეგვეძინაო, დაარქვეს ბაბუას სახელი. პრინციპში, თავიდანვე მშობლების დანაშაული იკვეთება.
_ დანაშაულში რას გულისხმობთ?
_ ბიჭი ბავშვი რომ გყავს და “კუკლებით“ თამაშობს, ხომ უნდა მიაქციო ყურადღება?! სულ გოგოებთან თამაშობდა. როცა სოფელში ლხინი ან ჭირი იყო, ქალივით მსახურობდა. მაშინ უხაროდათ მეზობლებს, ეს რა კარგი ბიჭიაო. რა თქმა უნდა, მიხმარება არ გვიკვირს, ჩვენც დავხმარებივართ დიდ სუფრებზე მეზობლებს, მაგრამ ღვინის ჩამოსხმაში. მაგის ჩამოსხმული ღვინო კი არავის გვინახავს და ვერც ვნახავთ.
10-12- სანტიმეტრიანი ქუსლებით დადის, გამომწვევად აცვია, ქალურად… მეზობლებს არ მოგვწონს, მაგრამ რას ვიზამთ, შვილი თითქმის ყველას გვყავს… ამას დაემატა ისიც, რომ დადის და ჭორებს ყრის _ იმასთან ვიყავი, ამასთან ვიყავი და გადაკიდა მეზობლები ერთმანეთს. ერთი ბიჭის დედას ინფარქტი დაემართა, ძლივს მოხერხდა მისი გადარჩენა.
_ რა თქვა ასეთი?
_ რას იტყოდა კარგს?! უცოლო ბევრია სოფელში და ჭორებს ყრის მაგათზე.
_ ერთ-ერთ ინტერვიუსში ამბობს, რომ მეზობლები მასზე ფიზიკურად ძალადობენ, რომ 40 კაცი დაესია და დიდიან პატარიანად ყველა სცემდა, იყო თუ არა მსგავში შემთხვევა?
_ მაგის სიტყვებს ნუ ენდობით; არავინ არაფერს ეუბნება, მაგრამ იმდენად გამომწვევად იქცევა… რაღაც შეიძლება მოხდა, მაგრამ 40 კაცი მირტყამდაო თუ ამბობს, არაა სიმართლე. ყველა თავს იკავებს. მართალია, მას თავისი ცხოვრება აქვს, მაგრამ ჩვენს უფლებებსაც არღვევს _ ჭორებს ყრის, რაც ჩვენთვის შეურაცხმყოფელია. საერთოდ რომ მივანებეთ თავი, აღარც ვეხებით და არც ყურადღებას ვაქცევთ, თვითონ ცდილობს ინტრიგებში გაგვხვიოს. ბებიასთან ცხოვრობს, მასაც არ მოსწონს შვილიშვილის საქციელი, მაგრამ რა ქნას, მშობლებმა მასთან კონტაქტი გაწყვიტეს. ჩვენ როგორ გავუბედავთ რამეს, როცა მამა ხელით შეეხო (აბა ვის უხარია ასეთი შვილი?!) ადგა და პოლიცია გამოიძახა – ჩემს უფლებებს არღვევსო და ჩვენ დაგვინდობს?! ასე რომ, არაფერს ვეუბნებით. მისი უფლებები კარგად იცის, მაგრამ ჩვენი არ აინტერესებს.
საქართველოს სახალხო დამცველის ინსტიტუტში არსებობს სპეციალური – გენდერული თანასწორობის დეპარტამენტი, რომლის ერთ–ერთი ამოცანაა გენდერის საფუძველზე, მათ შორის, გენდერული იდენტობისა და სექსუალური ორიენტაციის გამო, დისკრიმინაციის ფაქტების შესწავლა და რეაგირება.
სახალხო დამცველის აპარატის მიერ მოწოდებული ინფორმაციით, აღნიშნულ საკითხზე საქართველოს სახალხო დამცველის აპარატში, 2013 წლის 22 მაისიდან დღემდე, შემოსულია 31 განცხადება. განცხადებები ძირითადად ეხება სექსუალური ორიენტაციისა და გენდერული იდენტობის გამო, ადამიანთა სიტყვიერი და ფიზიკური შეურაცხყოფის, მუქარისა და აღნიშნულის გამო თავშესაფრით დაკმაყოფილების მოთხოვნის ფაქტებს.
საქართველოს სახალხო დამცველის აპარატის გენდერული თანასწორობის დეპარტამენტმა ზემოხსენებული განცხადებები, შემდგომი რეაგირებისა და შესაბამისი ღონისძიებების გახორციელების მოთხოვნით, გადააგზავნა საქართველოს მთავარ პროკურატურაში, საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროსა და ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, დაზარალებულთა დაცვისა და დახმარების სახელმწიფო ფონდში.
ასევე, პრობლემების გადაჭრის სისტემური გზების მოძიების მიზნით, შედგა შეხვედრები შინაგან საქმეთა სამინისტროსა და მთავარი პროკურატურის წარმომადგენლებთან.
