“პარლამენტი კუბლაშვილის კანტორაა?”

საქართველოს პარლამენტის მიერ რელიგიური ორგანიზაციებისთვის საჯარო სამართლის იურიდიული პირის სტატუსის მინიჭებამ, ხალხში ზოგან ვნებათაღელვა, ზოგან კი გაურკვევლობა გამოიწვია. ოზურგეთის საზოგადოების წარმომადგენლები “გურია ნიუსთან” საუბრისას საკუთარი აზრის გამოთქმას არ ერიდებიან, თუმცა, თავშეკავებული თვალსაზრისის ფონზე, არც თუ მცირეა რადიკალური შეფასებები.

რიგითი ადამიანების გარდა, არაერთი საჯარო პირი ამბობს, რომ მათ არანაირი ინფორმაცია არ აქვთ და აქედან გამომდინარე, არც კომენტარის გაკეთება შეუძლიათ. ისე კი დასძენენ, რომ საკანონმდებლო ორგანოს ეს გადაწყვეტილება ასე ნაჩქარევად არ უნდა მიეღო.

_ რელიგიის ხელყოფა, ვისგანაც უნდა მომდინარეობდეს იგი, დანაშაულია. სახელმწიფოს არ აქვს უფლება, ეკლესიები სხვა ქვეყანაზე გაასხვისოს, მით უმეტეს, პატრიარქთან და მოსახლეობასთან განხილვისა და შეთანხმების გარეშე. ის, რაც წესი და კანონია ყველგან, ყველა ქვეყანაში, ჩვენთან რატომ უგულებელყოფენ? _ მიიჩნევს ინჟინერი, ამჟამად პენსიონერი ანზორ დოლიძე და მკითხველს შეახსენებს, რომ იმ საბჭოთა წყობილების დროს, რომელსაც ახლა ასე ვლანძღავთ, საქართველოს მთავრობამ შექმნა სამშენებლო-სამონტაჟო ტრესტი და გამოუყო ამ ტრესტს წელიწადში 40 000 000 მანეთი ეკლესიებისა და მონასტრების რესტავრაციისთვის, ხელმძღვანელად კი დანიშნა პროფესორი ირაკლი ციციშვილი: _ იმ დროს უამრავი ეკლესია-მონასტრის რესტავრაცია გახორციელდა და ახლა ეს ეკლესიები ვიღაცას უბოდიშოდ გადავცეთ? _ კითხულობს ბატონი ანზორი.

იურისტი შოთა გოგიბერიძე პროფესიულ კონტექსტთან შეჯერებული ლოგიკით გვესაუბრება: _ ამგვარ თემას სათუთი მიდგომა სჭირდება, რადგან კავკასია მსოფლიო რუკაზე “ფეთქებადსაშიშ” რეგიონად რჩება. გადაწყვეტილება არ უნდა შეიცავდეს არანაირ საფრთხეს, რომელიც რეგიონში მშვიდობისთვის საზიანო იქნება. სამწუხაროა, რომ საპარლამენტო უმრავლესობამ არ გაითვალისწინა საქართველოს პატრიარქისა და ზოგადად, საპატრიარქოს მიმართვა, რომ არ მიეღოთ დაჩქარებული წესით აღნიშნული გადაწყვეტილება. დამაფიქრებელია, რომ ეს გადაწყვეტილება დაემთხვა საქართველოში ყოველთა სომეხთა პატრიარქის, შემდეგ კი სომხეთის საგარეო საქმეთა მინისტრების ვიზიტებს.

გოგიბერიძე მიიჩნევს, რომ “ქართული საზოგადოება ამ გადაწყვეტილებას სომხური მხარისგან ზეწოლის შედეგად აღიქვამს და ეს მაშინ, როცა საყოველთაოდ ცნობილია სომეხ ე. წ. მეცნიერთა, ისტორიკოსთა და ლიტერატორთა ყოვლად უსაფუძვლო და ჩვენთვის ღიმილის მომგვრელი პრეტენზიები ქართულ დამწერლობასთან, ქართულ სამეფო დინასტიასთან და ზოგადად, ყველაფერთან, რაც ქართულ გენს შეუქმნია! სწორედ ამიტომ, საქართველოს მთავრობის მესვეურებს მართებდათ, მეტი პასუხისმგებლობით, სიფრთხილით მოჰკიდებოდნენ აღნიშნულ თემას. როდესაც ქართულმა სახელმწიფომ კონსტიტუციური კონკორდატი გაუფორმა მართლმადიდებლურ ეკლესიას, ამით გამოკვეთა ჩვენი ეკლესიის პრიორიტეტული როლი ქვეყნის ცხოვრებაში. პარლამენტის ამჟამინდელი გადაწყვეტილება კი ჩრდილს აყენებს ამ კონსტიტუციურ შეთანხმებას და არის მცდელობა, თანაბარ პირობებში ჩააყენოს ქვეყანაში მოქმედი რელიგიები და კონფენსიები, რაც, რა თქმა უნდა, საფრთხის შემცველია”.

მოქალაქეთა საკმაოდ დიდი ნაწილი მიიჩნევს, რომ ასეთ საკითხებთან მიმართებაში პატრიარქი მუდამ სიფრთხილეს იჩენდა და ახლაც არ ეპარებათ ეჭვი მის წინდახედულებაში. ისინი იმედოვნებენ, რომ მის გონიერებას და რჩევას ყურს მიაპყრობს ჩვენი მოსახლეობისა და ხელისუფლების მართლმადიდებელი უმრავლესობა.

პედაგოგთა ერთმა ჯგუფმა “გურია ნიუსთან” საუბრისას ხაზგასმით აღნიშნა, რომ ხალხის არჩეულმა პარლამენტმა ეს კანონი აუცილებლად უნდა გააუქმოს: _ ვერ გავიგეთ, პარლამენტი კუბლაშვილის კანტორაა? _ ამბობენ ისინი.

დეკანოზი ერმოლაოს (ჭელიძე) “გურია ნიუსთან” საუბარში პრინციპულ პოზიციას ავლენს: _ ეს იყო კოშმარული სიზმარი. როგორ შეიძლება, ჩვენი ეკლესიები გადაეცეს სხვა სახელმწიფოს, როცა მის წარმომადგენელს ერთი კენჭიც არ აქვს ხელში ანაღები მის ასაგებად? როგორ შეიძლება, ჭეშმარიტის სახელი დაერქვას ეშმაკს? იმედი მაქვს, ღვთის ხმას მოუსმენენ, კეთილგონიერება ეყოფათ, დაუჯერონ ჩვენს საჭეთმპყრობელს, უწმინდესსა და უნეტარესს, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსს, ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტს, სრულიად საქართველოს კათალიკოს-პატრიარქს, ილია მეორეს!