რა ფუნქციას ასრულებს ხეები ქალაქში?
ხეები, განსაკუთრებით დიდი ხეები, უაღრესად მნიშვნელოვანია ქალაქისთვის და არა მხოლოდ სილამაზის თვალსაზრისით. მართალია ხეები ქალაქში დეკორატიულ ფუნქციას ასრულებენ და ნამდვილად, ხეები ალამაზებს ქალაქს, მაგრამ გარდა სილამაზისა ხეებს პრაქტიკული დანიშნულებაც აქვთ. ერთია ფოტოსინთეზი: ჟანგბადი, რომელსაც მცენარე გამოყოფს, აუცილებელია ჩვენი ორგანიზმებისთვის და ჰაერის ხარისხი ქალაქში მნიშვნელოვნადაა დამოკიდებული მწვანე ნარგავების რაოდენობაზე.
შემდეგია ჩრდილი. გაიარეთ ოზურგეთში მაისიდან სექტემბრის ჩათვლით სიცხეში და ადვილად შეამჩნევთ რატომ ეტანება ხალხი ჭადრების ბაღს და წყავებს მუზეუმთან და რატომ არავინ ჩერდება ახალმოწყობილ სკვერებში თეატრის წინ მოედანზე და მომღერალ შადრევანთან. გარდა იმისა, რომ ხეების ჩრდილში ნაკლები ტემპერატურაა, დიდი რაოდენობით კონცენტრირერებული ხეები არამხოლოდ მათ ჩრდილქვეშ ამცირებენ ჰაერის ტემპერატურას, არამედ მათ გარშემოც, რადგან შეუძლიათ მიკროკლიმატის შექმნა.
ხეების ვარჯი წვიმიანობის დროს ამცირებს დატვირთვას სანიაღვრე სისტემაზე, რადგან შთანთქავს ნალექის მნიშვნელოვან ნაწილს, ხოლო უხვი ნალექი გვიან შემოდგომასა და ადრე გაზაფხულზე როგორი პრობლემაა ჩვენი ქალაქისთვის, ახსნა არავის უნდა სჭირდებოდეს, საკმარისია დაგუგლვა ორი სიტყვისა „წყალდიდობა ოზურგეთში“
გარდა ნალექსია, ხეები აკავებენ ქარს. აღარც ქარიშხლების მიერ ბოლო წლებში მოყენებული ზიანის აღრიცხვასა და ჩამოთვლას დავიწყებ. ისედაც ყველამ ვიცით.
რას ნიშნავს ხეები კონკრეტულად ოზურგეთისთვის?
ისტორიას! ისეთი ქალაქისთვის, როგორიც ოზურგეთია, რომელსაც არ შემორჩა ისტორიული შენობები, ადგილები, ძეგლები, მონუმენტები, რომლებიც მის ისტორიასა და წარსულს შეგვახსენებდა, ჩვენს ქალაქში მდგარი ჭადრები, კედრები და ნეკერჩხლები არის ერთადერთი, რაც წარსულთან გვაკავშირებს. მამია V გურიელი, გურიის ყველაზე „ევროპელი“ მმართველი სწორედ ქალაქის ბაღის გაშენებით შევიდა ისტორიაში. მან ამისთვის შოტლანდიელი მებაღე და აგრონომი იაკობ მარი მოიწვია და ყველანაირ პირობას უქმნიდა სამუშაოდ. მოგვიანებით, რუსეთის იმპერიის მიერ გურიის ანექსიის შემდგომ იმავე იაკობ მარმა უკვე მთავარმმართებელ ვორონცოვის დავალებით განაგრძო დაწყებული საქმე და დაასრულა ქალაქში ბაღის, სხვადასხვა ეგზოტიკური და დეკორატიული ხეების გაშენება. შეგნებით თუ შეუგნებლად კომუნისტებმაც კი არ გადაუხვიეს ამ გზას და 1930-50-იან წლებში გააშენეს და გაალამაზეს ქალაქის ბაღები და პარკები (ლენინის, ბერიას, სტალინის სახელობისა).
ყურადსაღებია, რომ ოზურგეთში ჩასულ თედო სახოკიას 1896 წელს სწორედ ქალაქის ბაღთან მსგავსება მოხვდა თვალში და აღნიშნა, ხამი კაცი ვერ დაიჯერებს რომ ოზურგეთი ქალაქია, გეგონებათ ბაღში აქა იქ სახლები ჩაუდგამთო.
რატომ ვჭრით ხეებს?
ოზურგეთში სრულიად გაუაზრებლად ჭრიან ხეებს. მხოლოდ ბოლო წელიწადნახევრის განმავლობაში და მხოლოდ ქალაქის ცენტრში მოიჭრა საღი კედრები იოანე პეტრიწის ქუჩაზე, ნაძვები ჭანტურიას ქუჩაზე, სულ ბოლოს კი ჭადრები 9 აპრილის ქუჩაზე. კი, ცუდი გამოცდილებაც გვაქვს და XIX საუკუნეშიც კი ჩეხდნენ გურიაში ტყეებს, მაგრამ მაინცადამაინც ცუდი რატომ უნდა გავიმეოროთ?
რაც ბოლო წლებში თბილისში ხდება, იმასთან შეადრებით ოზურგეთის პრობლემები შესაძლოა ახლოსაც არ იყოს მოსატანი, თანაც მოჭრილი ხეების რაოდენობა თითქოს არ არის საგანგაშო, მაგრამ პრობლემა ტენდენციაა. სამწუხაროდ, საქმეს ისეთი პირი უჩანს, რომ ხეების დაუფიქრებელი ჭრა მომავალშიც შესაძლოა გაგრძელდეს. ასე რომ საზოგადოების დროული ჩარევა საჭირო და აუცილებელია. ყველა ზემოთ ნახსენებ შემთხვევაში ხეები საღი იყო, არ არსებობდა მათი მოჭრის აუცილებლობა და საკითხი წინასწარ არ იყო გამოტანილი საზოგადოების წინაშე განსახილველად.
როგორ მოვიქცეთ?
უნდა მოხდეს ქალაქში არსებული ხეების აღრიცხვა/პასპორტიზაცია. უნდა აღიწეროს ყველა ხე და დადგინდეს ასაკი, მდგომარეობა, მნიშვნელობა ქალაქისთვის, მოინიშნოს მოსაჭრელი და შესანარჩუნებელი ხეები. გერმანული პროგრამის GIZ-ის დახმარებით, შემუშავებულია დოკუმენტი: „ხეების მოვლა და სხვლა-ფორმირება საქართველოს ქალაქებში“, რომელიც გულისხმობს ქალაქებში მწვანე ნარგავების მოვლის ერთიანი წესის დანერგვას ევროპული გამოცდილების გათვალისწინებით. ამ ინსტრუქციისა და ხეების პასპორტიზაციამდე დაუშვებელი უნდა იყოს ხეების თვითნებური მოჭრა, ხოლო წესების განხილვისა და დამტკიცების შემდეგ ნებისმიერი მოჭრა, გადამორვა/გადაბელვა თუ სხვა ჩარევა განხორციელდეს მხოლოდ დადგენილი წესების შესაბამისად და აუცილებლად საზოგადოების ჩართულობით.