“მეუბნებოდნენ, დაწერე, რომ ამის მეტ სამუშაოს პარტიის სასარგებლოდ აღარ შეასრულებო”

დღეს, საღამოს 6 საათისთვის, ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის ადმინისტრაციულ შენობაში “თავისუფალი დემოკრატებისა” და “რესპუბლიკური პარტიის” აქტივისტების დაკითხვა დასრულდა. რა ტიპის კითხვები დაუსვეს, ჰქონდა თუ არა მუქარისა და ზეწოლის ფაქტებს ადგილი კონტროლის პალატის წარმომადგენელთა მხრიდან, დაკითხულები ამის შესახებ “გურია ნიუსთან” საუბრობენ.

ჯუმბერ ქურცუა: _ ერთი საათი ვიყავი დაკითხვაზე. გამჩხრიკეს, გამხადეს ქურთუკი. მკითხეს ჩვენი ოჯახის წევრების შესახებ, სად მუშაობენ, რას საქმიანობენ, აინტერესებდათ პარტიასთან ჩემი ურთიერთობა. ფინანსებს რაც შეეხება, მეკითხებოდნენ, მივიღე თუ არა თანხა და რამდენი. რაც სიმართლე იყო, ის ვუთხარი. ერთმა რამემ შემაძრწუნა _ ჩემი შვილი აპოლიტიკურია, არასდროს არც ერთი პარტიის წევრი არ ყოფილა, ოთხი წელია, თბილისში მუშაობს და ისიც იყო დაბარებული, თუმცა, არ გამოცხადებულა.

_ ბატონო ჯუმბერ, რას გეკითხებოდნენ?

_ მეუბნებოდნენ, დაწერე, რომ ამის მეტ სამუშაოს პარტიის სასარგებლოდ აღარ შეასრულებ, ანუ, აღარ გააგრძელებ ამ საქმიანობასო.

_ დაწერეთ?

_ არა, არა დამიწერია. ვუთხარი, რომ ასეთ რაღაცას არ დავწერ, დღესაც, რასაც დამავალებს პარტია, პირნათლად შევასრულებ,-მეთქი.

_ ადვოკატი ესწრებოდა თქვენს დაკითხვას?

_ კი, გვესწრებოდა. რატომ და რისთვის დაიბარეს ჩემი შვილი, გაუგებარია. ამ ხელისუფლების შემხედვარე, თავს შეურაცხყოფილად ვგრძნობ. ჩვენი პრეზიდენტი კანონებს მეექვსე ბოთლ შამპანურზე იღებს.

ვაჟა ვანაძე, ნასაკირალში მცხოვრები, “თავისუფალი დემოკრატების” წევრი: _ ნახევარი საათი ვიყავი დაკითხვაზე. გამჩხრიკეს, რა თქმა უნდა, ადვოკატიც მახლდა.

_ ბატონო ვაჟა, რა კითხვებს გისვამდნენ?

_ ძირითადად, დასაქმებაზე იყო კითხვები. თუ გიჭირსო, გაქვს თუ არა რაიმე სამუშაო, თუ მუშაობ, თუ ხარ დასაქმებულიო. მე ვუთხარი, რომ არსად არ ვმუშაობ,-მეთქი.

_ ხომ არ შემოგთავაზეს დასაქმება?

_ მაგ კუთხით მიჰყავდათ საუბარი.

_ ბატონო ვაჟა, წყვეტთ პარტიაში საქმიანობას?

_ არა.

ფირუზ ირემაძე, დაბა ნასაკირალში მცხოვრები, “თავისუფალი დემოკრატების” წევრი:

_ ბატონო ფირუზ, მე როგორც ვიცი, თქვენ გსურდათ, ჟურნალისტების თანდასწრებით შესულიყავით დაკითხვაზე.

_ მითხრეს, რომ არ არის საჭიროო. მეორეჯერ აღარ მითქვამს. არავითარი ზეწოლა და მუქარა არ ყოფილა. ისე მეკითხებოდნენ, სად მუშაობო. ვუპასუხე, რომ თურქეთში ვმუშაობ სეზონურად,-მეთქი. ისიც ვუთხარი, რომ გაზეთებს ვარიგებდი. ხელწერების შეგროვების დროს აქ არ ვიყავი. მითხრეს, რამდენიც გინდა, იმდენი გაზეთი დაარიგე, გააგრძელე ჩვეულებრივადო და მეც ვაგრძელებ ჩემს სამუშაოს.