სარეველების წინააღმდეგ ბრძოლა ადრე გაზაფხულზე და შემოდგომის ბოლოს ყველაზე შედეგიანია. რაოდენ გასაკვირიც უნდა იყოს, სარეველა მცენარეები თავს კარგად გრძნობს გვალვაშიც, სიცივეშიც, ყინვის დროსაც კი. ამიტომ ბოსტნებსა და ხეხილოვან ბაღებში თუ წელიწადის ყველა დროს, ყოველდღიურად გამუდმებით არ იტრიალე, ყველაფერს უბოდიშოდ გაანადგურებს.
სარეველების წინააღმდეგ ბრძოლა როგორც ადრე გაზაფხულზე, ისე ახლა _ შემოდგომის ბოლოს, ყველაზე შედეგიანია. სანამ შესაწამლ პრეპარატებს ვიხმართ, მოსავლის აღების შემდეგ, ჯერ ფართობი კარგად მოვფოცხოთ, მერე კი ნუ დავიზარებთ, შევარჩიოთ მზიანი ამინდი, ჩავბაროთ ნიადაგი, ამოვყაროთ სარეველების ფესვები, დავყაროთ მზის გულზე და როცა შეხმება, დავწვათ.
სარეველების თესლი უხვად ცვივა ნიადაგში და ის მალე იწყებს აღმოცენებას. ამას ხელს არ უშლის სიცივეებიც კი, თუ ძალიან არ ჰყინავს. ამიტომ კიდევ ერთხელ უნდა ჩავთოხნოთ ნიადაგი, რაც შეიძლება, ღრმად, რომ თესლმა თუ აღმონაცენმა კვლავ ამოსვლა ვერ შეძლოს. ასეთი მეთოდი არათუ შემოდგომის ბოლოს თუ გაზაფხულის დასაწყისში, არამედ წლის ყოველ დროსაც სასურველია და სარეველებს თანდათან მოვსპობთ. ერთ სეზონზე სათითაოდაც რომ ამოვთოხნოთ სარეველა, მთლად მაინც არ განადგურდება.
გურიაში ძალიან არის გავრცელებული ე.წ. "ამბროზია", მატიტელა, შვიტა. გამოცდილი აგრონომები და მეურნეები ამბობენ, რომ ეს კირის ნაკლებობის ბრალია. ამიტომ ძალიან კარგია, თუ შევძლებთ და შემოდგომის ბოლოს ნიადაგს კირით და ნაცრით გავანოყიერებთ. ის ზემოდან უნდა გადავანაწილოთ მოსუფთავებულ ნიადაგზე და მერე ჩავბაროთ. ზამთარში, თითქმის, ყველა სოფლის თითოეულ ოჯახში საკმაო რაოდენობით გროვდება ნაცარი. არც თუ იშვიათად მას სანაგვეზე ყრიან. ასეთი დაუდევრობა დასანანია. იყავით ყურადღებით, გურია განსაკუთრებით გამოირჩევა მჟავე ნიადაგებით და ნაცარი მკურნალის როლს ასრულებს ასეთი ნიადაგისთვის. რაკი უფასოდ მოგეპოვებათ, გამოიყენეთ ის მაქსიმალურად და ეფექტურად.
