სამეურნეო დანიშნულებით საღვინე ჯიშია. აკმაყოფილებს სუფრის ყურძნის მოთხოვნებსაც.
არსებობს მოსაზრება, რომ სახელწოდება ჯიშს მიღებული უნდა ჰქონდეს ყურძენში შაქრის შედარებით უხვად დაგროვების გამო (24%-მდე), რასაც მისი ორიგინალური გემოც ემატება. ამიტომ მას ხშირად საბადაგოდაც იყენებდნენ.
ზრდა-განვითარება საშუალო ან საშუალოზე ძლიერია, საკმაოდ უხვმოსავლიანია _ საშუალო საჰექტარო მოსავლიანობა შეადგენს 75-80 ცენტნერს. კარგი მოვლის პირობებში მოსავლიანობა კიდევ უფრო იზრდება. ყლორტზე მასობრივად ფორმირდება 2-3 მტევანი.
სოკოვან დაავადებათა მიმართ მცირედ გამძლეა, განსაკუთრებით, ჭრაქით ავადდება, თუმცა, ჩხავერთან შედარებით მეტ გამძლეობას იჩენს. ასევე, დაბალია მისი გამძლეობა ფილოქსერის მიმართაც.
მწიფდება ოქტომბრის ბოლოს. მტევანი საშუალო სიდიდისაა, ცილინდრული ან ცილინდრულ-კონუსური, ხშირად ფრთიანი, საშუალო სიმკვრივის ან თხელი. მტევნის საშუალო წონაა 190-200 გრამი.
მარცვალი მუქი-ვარდისფერი, თხელკანიანი, მომრგვალო ფორმის, მცირედ ოვალურია. კანი რბილობს ადვილად ეცლება. საკმაოდ ხორციანია და წვნიანი, სასიამოვნო ტკბილი და ხალისიანი მომჟავო გემოთი.
ჯიშისთვის დამახასიათებელია მცირედი პართენოკარპიულობა (დაწვრილმარცვლიანება).
წვენის გამოსავლიანობა _ 77%, ტკბილის შაქრიანობა _ 20,5-24%, საერთო მჟავიანობა _ 6,5-10%.
ღვინო საკმაოდ მაღალხარისხიანი, ვარდისფერი კომშისებური ელფერით, კარგი სხეულით, ჰარმონიული, ალკოჰოლისა და მჟავიანობის ნორმალური შეფარდებით, სპეციფიკური არომატით, მაღალი გემური თვისებების მქონეა.
ვაზზე დატოვებული ყურძენი დეკემბრის ბოლომდე ძლებს, დაკრეფილი კი _ ადრე გაზაფხულამდე.
ეს ჯიში დღეისთვის თითქმის გადაშენებულია. ერთეული ნარგაობების სახით შემორჩენილია ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის სოფელ ცხემლისხიდელი პედაგოგის თენგიზ ხელაძის კარმიდამოში.
ბადაგი, როგორც ორიგინალურ თვისებათა მქონე, საკმაოდ მაღალხარისხოვანი ღვინისა და სუფრის ყურძნის მომცემი ჯიში, ფართო ყურადღებისა და მასობრივად გავრცელების ღირსია.
