ჩოხატაურელი მამუკა ცინცაძე, ჩოხატაურის პოლიციის სამმართველომ 2009 წლის 10 ივნისს დააკავა.
ოფიციალური ინფორმაციით, ცინცაძის სახლის საქათმიდან _ თოფი, ე. წ. "გეკო" ამოიღეს და, ბრალი ს.ს.ს.კ 236-ე მუხლის 1-ლი ნაწილით გათვალისწინებული დანაშაულის ჩადენაში წაუყენეს (ცეცხლსასროლი იარაღის, საბრძოლო მასალის, ფეთქებადი ნივთიერების ან ასაფეთქებელი მოწყობილობის მართლსაწინააღმდეგო შეძენა ან შენახვა).
იმ დროს, ცინცაძე "რესპუბლიკური პარტიის" ჩოხატაურის ორგანიზაციის ახალგაზრდული ფრთის ხელმძღვანელი იყო და მისი საქმე მედიის ყურადღების ცენტრში მოხვდა.
მიუხედავად იმისა, რომ იმ პერიოდში "გურია ნიუსმა" ამ თემაზე რამდენიმე ჟურნალისტური გამოძიება ჩაატარა და სისხლის სამართლის საქმეში ბევრი "თეთრი ძაფიც" იპოვა, რეალობა არ შეცვლილა _ მამუკა ცინცაძემ ციხეში 2 თვე გაატარა და საპატიმრო 2 000 ლარიანი გირაოთი დატოვა.
მამუკა ცინცაძის ინტერესებს დაკავების დღიდან ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის ადვოკატი ჯაბა ზერეკიძე იცავდა. ჩვენთან საუბრისას ზერეკიძე ამბობს, რომ ცინცაძის საქმის არსებითი განხილვა დაახლოებით 4 წელი გრძელდებოდა ოზურგეთის რაიონულ სასამართლოში:
_ საბოლოოდ, ოზურგეთის რაიონული სასამართლოს 2013 წლის 21 იანვრის განაჩენით, ცინცაძის მიმართ შეწყდა სისხლის სამართლებრივი დევნა ბრალდებაზე პროკურატურის უარის გამო, _ აღნიშნავს ზერეკიძე.
მისივე თქმით, მამუკა ცინცაძე ცნობილი იქნა რეაბილიტირებულად და მიეცა საშუალება, მოეთხოვა მიყენებული ზიანის ანაზღაურება სასარჩელო წარმოების წესით.
ცინცაძემ სარჩელი აღძრა საქართველოს მთავარი პროკურატურის წინააღმდეგ და საქართველოს მთავარ პროკურატურას მის სასარგებლოდ დაეკისრა 3 500 ლარის ოდენობით მორალური ზიანის ანაზღაურება.
სასამართლომ უკვე გამოსცა სააღსრულებლო ფურცელი და ცინცაძე მთავარი პროკურატურისგან თანხას მალე მიიღებს. თუმცა, მისი უკანონო პატიმრობის გამო პასუხს არავინ აგებს, რადგან ცინცაძეს ამის სურვილი აღარ აქვს და როგორც მთავარ პროკურატურაში განმარტავენ, ამ მიზეზით, საქმეზე ძიებაც არ მიმდინარეობს.
არადა, მამუკა ცინცაძემ 2012 წლის 14 ნოემბერს პროკურატურას საქმის ხელახალი გამოძიების მოთხოვნით 14 ნოემბერს მიმართა. მაშინ მისი ადვოკატი, ჯაბა ზერეკიძე დეტალებზე ჯერ არ საუბრობდა, მიუხედავად იმისა, რომ საქმეში ახალი გარემოებები იყო გამოკვეთილი:
_ ჩვენ მთავარი პროკურატურისგან ველოდებით რეაგირებას განცხადებაზე, რომლითაც ჩემი დაცვის ქვეშ მყოფმა მამუკა ცინცაძემ მთავარ პროკურატურას მიმართა 2012 წლის 14 ნოემბერს. სამწუხაროდ, აღნიშნულ განცხადებაზე არანაირი რეაგირება არ მომხდარა და ამდენად, ამ საქმესთან დაკავშირებით ახალი გარემოებების გასაჯაროებისგან ჩემი დაცვის ქვეშ მყოფი მამუკა ცინცაძე, ჯერ-ჯერობით, თავს იკავებს, _ ამბობდა ჩვენთან საუბრისას ზერეკიძე.
ჯაბა ზერეკიძე დღეს ამ თემაზე არ საუბრობს და ამბობს, რომ ამ კონკრეტულ საქმესთან დაკავშირებით კითხვები ცინცაძეს უნდა დავუსვათ.
მამუკა ცინცაძე განმარტავს, რომ საჩივარი უკან არ გამოუტანია, თუმცა, დასძენს, რომ მის საქმეში მონაწილე პირების დასჯას აღარ ითხოვს(?!). ამის მიზეზს არ ასახელებს, მაგრამ აღნიშნავს, რომ თემაზე "არჩევნების შემდეგ ისაუბრებს".
მიუხედავად იმისა, რომ დღეს საქმის დეტალებზე არც ადვოკატი საუბრობს და არც მისი დაცვის ქვეშ მყოფი, "გურია ნიუსის" არქივში ინახება მასალა იმ ახალი გარემოებების შესახებ, რომლის გამოძიებას ცინცაძე 2012 წლის ნოემბერში ითხოვდა.
მაშინ "გურია ნიუსმა" გაარკვია, რომ იარაღი, რომელიც მამუკა ცინცაძის საქათმის ბუდეში სამართალდამცველებმა "აღმოაჩინეს", შინაგან საქმეთა სამინისტროს საინფორმაციო ანალიტიკური ცენტრის დასკვნის თანახმად, იდენტურია სოფელ ვან-ზომლეთის სკოლაში 1992 წელს დაკარგული იარაღისა. უფრო დაზუსტებით კი, ორივე იარაღის ნომერი ერთი და იგივეა. გავარკვიეთ ისიც, რომ სკოლიდან იარაღის მოპარვაში ერთ-ერთი ეჭვმიტანილი, ამავე სკოლის მოსწავლე გოჩა თავაძე იყო, რომელიც ცინცაძის დაკავების დროს, ჩოხატაურის პოლიციის უფროსის მოადგილედ მუშაობდა და დღესაც სამართალდამცავ სტრუქტურაშია.
სკოლიდან იარაღის დაკარგვის ფაქტი თავაძემ ჩვენთან საუბრისას დაადასტურა და აღნიშნა, რომ 15 წლის ბავშვი სეიფის გატეხვას და იარაღის მოპარვას ნამდვილად ვერ შეძლებდა. მისივე თქმით, იმ პერიოდში თითქმის ყველა უფროსკლასელი დაიკითხა.
ჟურნალისტური გამოძიების ფარგლებში, თავაძის კომენტარში რამდენიმე უზუსტობა ჩვენ მარტივად დავინახეთ _ იმ დროს გოჩა თავაძე არა თხუთმეტის, არამედ 17 წლის იყო. ამ ინფორმაციას ჩვენთან საუბრისას ვან-ზომლეთის სკოლის ყოფილი დირექტორი, სიმონ ჯაშიც ადასტურებდა _ ყოფილი დირექტორი არ გამორიცხავდა, რომ ამ საქმეში მონაწილეობას მოსწავლეებიც იღებდნენ, თუმცა დასძენდა, რომ ჩვენ მიერ გამოკვლეულმა ფაქტებმა ბევრი ეჭვი გაუჩინა: _ ის, რომ მამუკა ცინცაძის სახლში აღმოჩენილი იარაღი ჩვენს სკოლაში დაკარგული იარაღის იდენტური იყო, "გურია ნიუსისგან" გავიგე. ახლა ვფიქრობ, რომ ამაში პოლიცია იყო გარეული _ სხვა არ ვიცი, რა უნდა ვიფიქრო! აბა, საიდან აღმოჩნდა ის იარაღი ცინცაძესთან?! _ აღნიშნავდა ჯაში.
როგორ აღმოჩნდა ხსენებული იარაღი მამუკა ცინცაძესთან, ობიექტურმა გამოძიებას უნდა დაედგინა, თუმცა, როგორც პოლიციის ერთ-ერთმა მაღალჩინოსანმა მაშინ ჩვენთან საუბრისას აღნიშნა, ცინცაძეს იარაღი ჩაუდეს და ის იარაღი, რამდენიმე წლის განმავლობაში პოლიციის საცავში ინახებოდა, თუმცა, აღრიცხული არ იყო:
_ პოლიციაში ყველა იარაღი აღრიცხულია, თუმცა, განსაკუთრებული შემთხვევებისთვის არის იარაღების კატეგორია, რომელიც არავის არ აწერია და რომელიც მამუკა ცინცაძის მსგავსი შემთხვევების დროს გვჭირდება. დაზუსტებით არ შემიძლია გითხრათ, როგორ მოხვდა ის იარაღი პოლიციაში, თუმცა, იმის თქმა შემიძლია, რომ საქმე პოლიციაში "შეიკერა" და იარაღი პოლიციამ ჩხრეკამდე რამდენიმე წუთის წინ ჩადო, _ ამბობდა ჩვენი წყარო.
თუმცა, ეს ყველაფერი არ არის, რისი გარკვევაც ამ ფაქტთან დაკავშირებით "გურია ნიუსმა" შეძლო _ როგორც მოვიკვლიეთ, იარაღის დაკარგვას სკოლის ორი დარაჯის საკმაოდ უცნაურ ვითარებაში სიკვდილი მოჰყვა.
იმ დროს, როცა ვან-ზომლეთის სკოლიდან იარაღი დაიკარგა, ვახტანგ თავაძეს დარაჯად ახალი დაწყებული ჰქონდა მუშაობა. მართალია, იმ ღამით მორიგე არ იყო, მაგრამ დაკითხვაზე მისვლა მასაც მოუხდა, თუმცა, არ დაუკავებიათ.
ქურდობიდან, დაახლოებით, 6 თვეში კი, ვახტანგ თავაძე გარდაცვლილი იპოვეს, თუმცა, მისი გარდაცვალების ზუსტი მიზეზი დღემდე უცნობია.
როგორც მისი შვილი, ნანა თავაძე ჩვენთან საუბრისას იხსენებს, იმ საღამოს მამამისი მეზობელს ეხმარებოდა:
_ საღამოს ათი საათი იყო, მეზობლიდან რომ წამოვიდა. ამის თვითმხილველები არსებობენ. მთვრალი არ ყოფილა, ნასვამი იყო. რომ შეაგვიანდა, ბებია წავიდა მოსაძებნად, თუმცა, ვერსად იპოვა. იმ ღამეს საშინელი წვიმა იყო _ ისეთი ამინდი მას შემდეგ არც კი მახსოვს. გამთენიისას იპოვეს _ ღობეზე იყო გადაკიდებული.
როგორც ქალბატონმა ნანამ გვითხრა, მამამისი სახლში სრულიად მშრალი ტანსაცმლით მიასვენეს და სწორედ ამან გაუჩინა ოჯახს ეჭვი, რომ ვახტანგ თავაძე ბუნებრივი სიკვდილით არ გარდაცვლილა: _ რომ მოასვენეს სახლში, დასიებული იყო _ ისეთი სახე ჰქონდა, როგორც გაგუდულ ადამიანს. დაზუსტებით არ ვიცით, რით მოკვდა მამაჩემი, მაგრამ ის ვიცით, რომ ეს ამბავი სკოლაში იარაღების დაკარგვიდან მალე მოხდა.
_ იარაღების მოპარვასთან დაკავშირებით ვინმეზე თუ ჰქონდა ეჭვი?
_ მამაჩემმა იცოდა, ვინ მოიპარა იარაღები, მაგრამ ამაზე არასდროს უსაუბრია. პოლიციაშიც არაფერი უთქვამს.
ვახტანგ თავაძე ისე დაკრძალეს, რომ მისთვის ექსპერტიზა არ ჩაუტარებიათ _ ოჯახს მაშინ ამის საშუალება არ ჰქონდა. გარდაცვალების ოფიციალური მიზეზი გულის გაჩერება გახლდათ.
მეორე დარაჯი, გოგი მახარაძე, რომელიც ქურდობის ღამეს მორიგეობდა, პოლიციას რამდენიმე დღე დაკავებული ჰყავდა, თუმცა, დანაშაული ვერ დაუმტკიცეს და ვერც ვერაფერი ხელმოსაჭიდი ათქმევინეს..
მახარაძე ამ ფაქტიდან 4 წლის შემდეგ, საკმაოდ უცნაურ ვითარებაში გარდაიცვალა _ ძმასთან წასული, მდინარეში დამხრჩვალი იპოვეს. მახარაძის გარდაცვალების ოფიციალური მიზეზი ის არის, რომ იგი ნასვამ მდგომარეობაში იმყოფებოდა და ხიდიდან გადავარდა, თუმცა, ამ ვერსიის არ სჯერათ მისი ოჯახის წევრებს:
_ სახლში დაიბარა, რომ ქობულეთში, მის ძმასთან მიდიოდა. სოფელში დაინახეს, თუმცა, სოფლიდან გასული არავის უნახავს. მეორე დღეს მდინარის პირას იპოვეს გარდაცვლილი, იქვე ეწყო მისი ფეხსაცმელები. მთვრალი იყო და ხიდიდან გადავარდაო. ხიდიდან გადავარდნილ კაცს, რომელიც მდინარემ გამორიყა, ფეხსაცმელები ვინ დაუწყო გვერდით, ამაზე პასუხი ვერავინ გაგვცა, _ იხსენებს ჩვენთან საუბრისას გარდაცვლილის მეუღლე.
მახარაძეების ოჯახს ამ ფაქტის იარაღის ქურდობასთან დაკავშირება უჭირთ, თუმცა, დარწმუნებულები არიან, რომ გოგი მახარაძე მოკლეს: _ მიზეზი არ ვიცით. ექსპერტიზის დასკვნა ჩვენ არ გვინახავს, რადგან ბიძამ და მამიდამ, ჩვენივე უსაფრთხოების გამო, როგორც შემდეგ გვითხრეს, არ გაახმაურეს, _ იხსენებს გარდაცვლილი დარაჯის შვილი.
_ წელს ზევით დასახიჩრებული და საშინლად იყო ნაცემი. არ ვიცი, რა და როგორ მოხდა, მაგრამ ის კი ვიცით, რომ ვიღაცამ სახლიდან გაიყვანა და მოკლა, _ დასძენს მახარაძის მეუღლე.
ოჯახის წევრები ამბობდნენ, რომ გოგი მახარაძე სკოლაში დარაჯად მუშაობის დაწყებას გარდაცვალების დღემდე ნანობდა.
იყო თუ არა ეს საქმეები კავშირში 1992 წელს მომხდარ ინციდენტთან, როცა ვან-ზომლეთის სკოლიდან იარაღები დაიკარგა, გამოძიების დასადგენი იყო. გამოძიების, რომელიც დარაჯების ოჯახების წევრების დიდი მოლოდინის მიუხედავად, არც კი დაწყებულა.
უნდა ითქვას ისიც, რომ ჟურნალისტური გამოძიების ფარგლებში "გურია ნიუსმა" ილია ჯალაღანიაც ჩაწერა _ პროკურორი, რომელიც ცინცაძის დაკავების დროს ოზურგეთის რაიონული პროკურატურის მთავარი პროკურორი იყო, ხოლო "ქართული ოცნების" ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ, დასავლეთ საქართველოს მთავარი პროკურორი გახდა.
ჯალაღანია მაშინ ამბობდა, რომ ცინცაძის სახლში ნაპოვნი იარაღის ისტორიის შესახებ "გურია ნიუსის" სტატიისგან გაიგო და აღნიშნავდა, რომ ეს გამოძიების დასადგენი იყო.
ჯალაღანიას ჩვენ მამუკა ცინცაძის ოპოზიციონერობის დროს გაკეთებული განცხადებებიც გავახსენეთ და ცინცაძის "გურია ნიუსთან" ნათქვამიც, როგორ აკითხავდნენ დროებითი მოთავსების იზოლატორში პროკურორები _ შვანგირაძე და სირაძე და როგორ ითხოვდნენ მისგან აღიარებით ჩვენებას.
ჯალაღანია განმარტავდა, რომ ამ ყველაფერზე პასუხი სასამართლოს და გამოძიებას უნდა გაეცა, თუმცა, როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, გამოძიების გაგრძელების სურვილი ცინცაძეს აღარ აქვს.
როგორც ჩვენი წყარო ამბობს, ცინცაძეს ეს ხელისუფლების და სამართალდამცავი ორგანოების წარმომადგენლებმა მოსთხოვეს და საჩივრის გამოტანის სანაცვლოდ, დაასაქმეს კიდეც:
_ არავის არაფერი მოუთხოვია. ცოტა ხნის წინ ჩოხატაურის პოლიციის უფროსის მოადგილემ ზაზა დოლიძემ მკითხა, რა ხდებოდა ჩემს საქმეზე და გამოვიტანე თუ არა საჩივარი. მხოლოდ ეს იყო. მეგობრულად დაინტერესდა. მე საჩივარი არც კი დამიწერია. კბილაშვილს მივწერე, რომ საქმის გამოძიება დაეწყოთ. მოგვივიდა პასუხი, რომ ეს მათ არ ეხებოდა და იუსტიციის სამინისტროსთვის მიგვემართა. მერე რა იყო, აღარ მახსოვს, _ გვითხრა მამუკა ცინცაძემ და დასძინა, რომ მას "ერთი სამსახური ნამდვილად ეკუთვნოდა და ამ საქმეს დასაქმებასთან კავშირი არ აქვს".
_ ბატონო მამუკა, ოპოზიციაში ყოფნის დროს ამბობდით, რომ პროკურორები _ სირაძე და შვანგირაძე თქვენგან არჩადენილი დანაშაულის აღიარებას ითხოვდნენ. დღეს ორივე მათგანი თანამდებობაზეა. ასევე, თანამდებობაზე მუშაობდნენ ის პოლიციელები, რომლებიც სასამართლო გადაწყვეტილების თანახმად, "თქვენს საქმეს კერავდნენ და ქათმის ბუდეში იარაღს დებდნენ". მოგვიანებით, "ქართული ოცნების" ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ, ამბობდით, რომ ყველა მათგანი უნდა დასჯილიყო. ახლა რა შეიცვალა? ჩვენი გვითხრეს, რომ ამ საქმეზე უარის თქმა პროკურორმა შვანგირაძემ პირადად გთხოვათ…
_ კი, იყო ასე. სირაძე ციხეში მაკითხავდა, შვანგირაძე "კაპეზეში" მთხოვდა, რომ მეღიარებინა, რადგან ფაქტები ჰქონდა და დანაშაულს ყველა ვარიანტში დამიმტკიცებდა. როცა კბილაშვილს მივწერეთ, 2012 წლის ნოემბერში, ვითხოვდი გამოძიებას, საქმეს თან დავურთეთ "გურია ნიუსში" გამოქვეყნებული მასალები, დოკუმენტები, მაგრამ ახლა არ ვაპირებ ამ საქმეს გავყვე. რაც შეეხება შვანგირაძეს, ნამდვილად არ მქონია მასთან ამ თემაზე საუბარი, _ გვითხრა ცინცაძემ.
ამ ინფორმაციას ჩვენთან საუბრისას კატეგორიულად უარყოფს პროკურორი შვანგირაძეც, რომელიც ვრცელ კომენტარს იმ მიზეზით არ აკეთებს, რომ "შვებულებაში იმყოფება":
_ ჩემთან სასამართლო გადაწყვეტილება არ მოსულა და შესაბამისად, არ ვიცი, რატომ დააკისრა სასამართლომ პროკურატურას ცინცაძისთვის თანხის გადახდა, _ გვითხრა შვანგირაძემ.
კითხვაზე _ სასამართლოს გადაწყვეტილებიდან გამომდინარე, მიიჩნევს თუ არა, რომ ცინცაძის დაკავება პოლიტიკური დაკვეთა იყო, რომელიც პოლიციელებთან ერთად მანაც შეასრულა, გვპასუხობს, რომ "საქმე ძველია, რომელსაც ბევრი დეტალი ახლავს":
_ ეს საქმე საკმაოდ ვრცელია და ბევრი ნიუანსია. ამ თემაზე მოგვიანებით ვისაუბროთ, მაშინ როცა შვებულებიდან დავბრუნდები, _ ამბობს პროკურორი.
