“როცა ფანჯრებს სიბნელე მოადგება, საწოლში ვწვები და ჩუმ მარტოობასთან ვსაუბრობ”

ძლიერ თოვლში, “გურია ნიუსის” ჩოხატაურის ოფისის კარი ხანშიშესულმა მამაკაცმა შემოაღო: _ აქვე ახლოს, რედაქციის უკან, ცენტრალურ გზაზე ქალბატონი ნუნუ შაქარიშვილი ცხოვრობს, რომელსაც ჯერ ახალგაზრდა ვაჟიშვილი, შემდეგ  კი მეუღლე დაეღუპა. მარტოხელა ქალბატონი 2 წელია, უშუქოდაა _ “ენერგო პრო ჯორჯიამ” 400-ლარიანი დავალიანება დააწერა. მას ამ თანხის გადახდის არანაირი საშუალება არ აქვს, _ გვითხრა სტუმარმა და საკუთარი ვინაობის გამხელაზე უარი თქვა.
სახლის ფანჯრებში მინები ჩამტვრეულია, შემკეთებელი კი არავინაა. მორყეულ ხის კიბესაც ეტყობა, რომ სახლში მამაკაცი არ ცხოვრობს. ქალბატონი ნუნუ მორიდებით გვიღებს კარებს:
_ როგორ შეწუხდით! _ გვებოდიშება და ოთახში გვეპატიჟება.
ოთახში ცივა. ფიჩხებით დანთებული ცეცხლი საკმარის სითბოს ვერ გამოყოფს, შეშა კი არ აქვს. ქალბატონ ნუნუს საკუთარ გასაჭირზე საუბარი ერიდება. ამბობს, რომ დახმარებისთვის არასდროს არავისთვის მიუმართავს:
_ მხოლოდ ერთხელ ჩავედი “ენერგო პრო ჯორჯიაში” და ვთხოვე, მოეცათ საშუალება თანხა ნაწილ-ნაწილ დამეფარა. უარი მითხრეს, მიუხედავად იმისა, რომ მათ ყველაზე კარგად იციან, შევძლებდი თუ არა 400 ლარის ელექტროენერგიის დახარჯვას.
თმაშევერცხლილ ქალბატონს სახეზე დიდი ტკივილის კვალი ატყვია _არ უნდა თავის ეკონომიურ გასაჭირზე ხმამაღლა საუბარი:
_ გარეთ იშვიათად გავდივარ. თუ ვინმე მოვა და დამეხმარება, მადლობელი დავრჩები, თუმცა, მე ვერავისთან მივალ დახმარების სათხოვნელად, _ გვითხრა ქალბატონმა ნუნუმ.
ჩვენს მისვლას არ ელოდა: _ არ ვიცი, რომელმა დალოცვილმა შეგატყობინათ ჩემს შესახებ, მაგრამ ვინც გითხრათ, მადლიანი საქმე გაუკეთებია, _ დასძინა და კიბეზე ფრთხილად ჩასვლა გვირჩია:
_ მე უკვე მივეჩვიე, მაგრამ უცხო ადამიანისთვის, შესაძლებელია, სახიფათო აღმოჩნდეს. ფიცრები და სახელურია გასამაგრებელი.
“ენერო პრო ჯორჯიას” ჩოხატაურის ფილიალის მენეჯერი, სერგო გეგეშიძე ამბობს, რომ ნუნუ შაქარიშვილს 400-ლარიანი დავალიანება განაწილების პრინციპით შეხვდა:
_ თანხა უბანზე გაანაწილეს და ამ ქალბატონს ასე მოუწია(?!). ეს დავალიანება იმ დროიდან მოდის, როდესაც დაბა ჩოხატაურში კომუნალური მრიცხველი იდგა. ქალბატონისთვის ჩემს მიერ გაწეული დახმარება ის იქნება, რომ თანხის ნაწილის წინასწარ გადახდის შემდეგ, დარჩენილს თვეებზე გავუნაწილებ და შუქსაც ჩავურთავ, _ გვითხრა გეგეშიძემ.
ნუნუ შაქარიშვილის პრობლემით მუნიციპალიტეტის გამგებელი, გია გიორგაძეც დაინტერესდა და სახლში ეწვია.
გამგებელი შაქარიშვილს დახმარებას შეჰპირდა და დანაპირები მეორე დღესვე აასრულა _  მუნიციპალიტეტის ბიუჯეტიდან პირად ანგარიშზე შეშის შესაძენი თანხა ჩაირიცხა.
რაც შეეხება 2-წლიან უშუქობას, ეს პრობლემა ისევ პრობლემად რჩება. იმედს ვიტოვებთ, რომ აღმოჩნდებიან ადამიანები, რომლებსაც ჩვენს რესპონდენტს დაეხმარებიან.
_ მარტოობა ყველაზე დიდი გაჭირვებაა. ჩემს მარტოობას არაფერი ავსებს, გარდა ტკივილისა და წარსული მოგონებისა. როცა ფანჯრებს სიბნელე მოადგება, საწოლში ვწვები და ჩუმ მარტოობასთან ვსაუბრობ. მერე, გვიან, ფიქრისგან დაღლილს ჩამეძინება. უთენია ვდგები, მოგვიანებით კი მეზობელთან გადავდივარ, რომ ქვეყნის ამბები გავიგო და ჩემი პრობლემებს ცოტა ხნით მაინც გავექცე, _ გვითხრა შეხვედრის ბოლოს ქალბატონმა ნუნუმ.