3 წლის განმავლობაში მოვითხოვდი თბილისის მერიის და ძველი თბილისის გამგეობისგან ეშველათ ინგოროყვას 14-ში მდგარი შენობისთვის. ამბობდნენ, გავაკეთებთ, მოვაგვარებთ, ვუშველითო და ამასობაში გადიოდა წლები და აჰა, ჩამოინგრა. ნგრევა შეიძლება გაგრძელდეს, თუ მერია-გამგეობის უპასუხისმგებლობა გაგრძელდება. შეიძლება დედაქალაქს ჰყავდეს ისეთი ხელმძღვანელობა, რომელსაც არაფერში აინტერესებს არც შენობა, მით უმეტეს ისტორიული მნიშვნელობის და რაც მთავარია, მასში მცხოვრები ხალხი?! მე ვფიქრობ ამაზე ერთმნიშვნელოვანი პასუხი არსებობს.
– კიდევ თუ არის ისეთი შენობები რომელთაც ჩამონგრევა ემუქრებათ?
– კი, უამრავია ასეთი სახლები. მე 2012 წლის საპარლამენტო არჩევნებზე კენჭს კრწანისში, ძველ თბილისში ვიყრიდი და იქ ასობითაა მესამე კატეგორიის, სიცოცხლისათვის საშიში საცხოვრებელი სახლი, ისევე როგორც ქალაქის დანარჩენ ნაწილში.
– რატომ არ აქცევდა ყურადღებას არავინ? ახლა რა მდგომარეობაა ამ მხრივ საკრებულოში?
– ყურადღებას ვაქცევდი და ერთ-ერთი სამუშაო საკითხი იყო ჩემთვის საკრებულოში, ისევე როგორც ჩემი ოპოზიციონერი კოლეგებისთვის, თუმცა ეს საკითხი მნიშვნელოვანი არასდროს ყოფილა, „ნაციონალური მოძრაობისთვის“, რომელსაც უმრაველსობა ჰაყავდა და ჰყავს საკრებულოში და რომელიც მართავდა მერიას.
– და მაინც, თუ შეგიძლიათ თქვათ, ყველაზე სავალალო მდგომარეობაში რომელი შენობაა, სად სჭირდება პირველ რიგში ყურადღება და არის თუ არა ამისთვის თანხები?
– ძველი თბილისი, მთაწმინდა-კრწანისი, ავლაბარი, ჩუღურეთი – ქალაქის ეს მონაკვეთები სავალალო მდგომარეობაშია ამ კუთხით, მაგრამ სანამ “ნაციონალური მოძრაობა” იქნება ქალაქის მმართველი, მანამდე დარწმუნებული ვარ, რომ ავარიულ სახლებთან დაკავშირებით რეალური სასიკეთო ცვლილებები არ იქნება ქალაქში. ამის დრო და ფული მეტი ქონდათ წინა წლებში და არ გააკეთეს, უპასუხისმგებლოდ მოიქცნენ. ახლა მერიაში სხვა საქმით, პოლიტიკური ბრძოლით არიან დაკავებული და მით უფრო არ გააკეთებენ.
– ინგოროყვას 14-ში მაინც რჩება მოსახლეობა, რამდენად საშიშია იქ ცხოვრება?
– ის სახლი არის მესამე კატეგორიის, ამორტიზებული და სიცოცხლისათვის საშიში, ამასთან არის ისტორიული მნიშვნელობის შენობა, ამ მდგომარეობამდე მიიყვანა “ნაცმოძრაობის” დანაშაულებრივმა უმოქმედობამ. იმან ,რომ 5-ჯერ მეტი იყო ბიუჯეტში ყოველთვის ფული მეათე ხარისხოვანი საკითხებისთვის, ვიდრე ავარიული სახლების პრობლემის დასაძლევად. ის ფულიც არ იხარჯებოდა ოპტიმალურად. ეს კი იმ გარემოებას უსვამს ხაზს, რომ “ნაცმოძრაობისთვის” ნაკლებ მნიშვნელოვანი იყო ავარიულ სახლებში მცხოვრები ხალხი და ქალაქის იერსახე.