ლობიოს ნაირსახეობებიდან, საუკეთესოა დაბალი ჯიშის, როგორც ხაზიანი, ისე უხაზო ლობიო. ასეთი ლობიოს დათესვა მომგებიანია იმით, რომ არ სჭირდება სარი და გაცილებით ადრე შემოდის, ვიდრე ეგრეთ წოდებული მაღალი ლობიო. გურულ და არაერთ კუთხურ დიალექტში, “ქონას” და “ღეჯას” სახელით ცნობილი დაბალი ჯიშის ლობიო დათესეთ ათ აპრილამდე, ნასესხებს ნუ დაელოდებით. გამოცდილების საფუძველზე შემიძლია დაგარწმუნოთ, რომ ნასესხების სიცივე ვეღარ ეწევა და რაც უფრო ადრე აღმოცენდება, მით უფრო ადრე შემოვა.
ხაზიანი და უხაზო ლობიო კი შესაძლებელია გვერდი-გვერდ ნაკვეთზე დათესოთ. ერთმანეთში არ აურიოთ, რადგან ხაზიანი ლობიო, ჩვილობის პერიოდშიც უხეშია. ის ბარდზე ბოლომდე უნდა დარჩეს და როცა გახმება, მერე მოვკრეფთ. ასეთი გზით ივლისში უკვე შეგვეძლება ამავე სეზონზე მოწეული ხმელი ლობიოს ამოლესვა და მირთმევა.
დათესვის დროს, თითოეულ ორმოში ჩვეულებრივად ნაკელი ჩავყაროთ. ნაცარი ლობიოს არ სჭირდება. ჩავაგდოთ 5-6 ცალი მარცვალი და მიწით ძალიან არ დავფაროთ. მიუხედავად სოფელში ხანგრძლივი ცხოვრებისა, არა ერთი ადამიანი უშვებს შეცდომას და იმდენ მიწას აყრის თესლს, მერე გაღვივება და ამოსვლა უჭირს. საკმარისია, ორმოს 4-5 სმ სიმაღლემდე შევსება. გაითვალისწინეთ ისიც, რომ თუ ლობიო ძალიან დაიბუჩქა, პატარა ზომის სარები მაინც დაუყენეთ. ეს ძნელი სულაც არ არის და მსხმოიარე მცენარე მიწაზე დადებული ნაკლებად იქნება და არ ჩალპება. მოგეხსენებათ, ასეთი ჯიშის ლობიომ უხვი მსხმოიარობა იცის.
ლობიოს თესლის შეძენა, თუ შინ არ გექნებათ შენახული, შესაძლებელია ბაზარში. თითო ჩაის ჭიქა სათესლე მასალა, სეზონზე სავსებით საკმარისია ერთი ოჯახისთვის, სხვა ბოსტნეულთან ერთად.
