ეს კარავი 18 დეკემბერს გაიშალა უსახლკარო ადამიანებისთვის, რომელთა შორის 86 წლის ქალბატონიც არის.
რა პირობებში უხდებათ ცხოვრება ამ ადამიანებს, აქცევს თუ არა მათ ყურადღებას ხელისუფლება და რა დაპირებები მისცა ქალაქის მერმა?
ამ თემებზე სასაუბროდ “გურია ნიუსი“ კარავში მივიდა.
ნუგზარ მაისურაძე: “ეს კარავი 18 დეკემბერს გაიშალა. მე შეძლებისდაგვარად ყველაფერს ვაკეთებ ამ ადამიანებისთვის და პირველი დღიდან მათთან ერთად ვცხოვრობ. ნორიოს მამათა მონასტრიდან ვარ, მამა ბენიამინის კურთხევით ჩამოვედი აქ. ამ კარავში 25–70 წლის ასაკის 14 ადამიანი ცხოვრობს. გვყავს ყველაზე ხანდაზმული ქალბატონიც _ ის 86 წლისაა. ჩვენ ყურადღებას გვაქცევს საპატრიარქო, წითელი ჯვარი, გაეროს წარმომადგენლებიც იყვნენ მოსულები. კარავში მოვიდა თბილისის მერი, გიგი უგულავაც და დახმარებას დაგვპირდა, მაგრამ ჯერ არაფერი ჩანს. მეუფე იაკობი და მე შევხვდით “პე ეს პეს“ გენერალურ დირექტორს, რომელმაც ახლა მედიკამენტები მოგვიტანა. ახალმა მთავრობამაც აღგვითქვა დახმარება. ყველაზე დიდი იმედი გვაქვს ხალხის, ჩვეულებრივი მოქალაქეების, რომლებიც მართლაც დიდ გულმოწყალებას იჩენენ. ამ დილითაც ცხელი საჭმელი მოგვიტანეს. ეს კარავი მარტის ბოლოს აიშლება. მე ისევ მონასტერში დავბრუნდები, მაგრამ ამ ადამიანებს რა ეშველებათ, არ ვიცი. თქვენი საშუალებით მინდა ხმა მივაწვდინო ხალხს – თუ ვინმეს საშუალება აქვს, იქნებ, თბილი ტანსაცმელი მოგვიტანონ”.
მარიამ წიკლაური, 86 წლის: “სოფელ წყრულეთიდან ვარ, მანგლისის სოფელია. არავინ მყავს, მარტოხელა ვარ. საშინელ პირობებში ვართ, მაგრამ ქუჩაში, ღია ცის ქვეშ ყოფნას აქ ცხოვრება მირჩევნია. სახლი დამეწვა და მას შემდეგ ხან სად ვარ, ხან _ სად. ამბობენ, მარტის ბოლოს ეს კარავი აიშლებაო და სად წავიდე, არ ვიცი. ღმერთს ვეხვეწები, მარტის ბოლომდე მოვკვდე, რომ დავისვენო და თავშესაფრის ძებნა აღარ მომიხდეს. არ ვწუწუნებ, შვილო, კეთილი ხალხის დახმარებით წამალიც მაქვს და საჭმელიც, სიცივე კია, მაგრამ ვუძლებ. ეს ახალგაზრდები მეცოდებიან, მე კი ჩემი ცხოვრება გავლიე. ერთს გთხოვთ _ დაწერეთ თბილი ტანსაცმელი და “ადიალები” სჭირდებათ ამ ადამიანებს და თუ ვინმე გაიღებს მოწყალებას, ღმერთი არ დაუვიწყებს”.
ცხოვრობენ ადამიანები დადგმულ კარვებში, ასეთ თავშესაფარს უპოვართათვის სხვაგანაც ნახავთ, თითქოს სხვა სამყაროსა და განზომილებაში მოხვდნენ ეს ადამიანები _ “ქალაქი ქალაქში უპოვართათვის”.
