“გურია ნიუსი” _ “ჩვენთვის ცნობილი გახდა, რომ დაახლოებით 4 დღის წინ, ქსნის №15 დაწესებულების პატიმარი, ლაშა ჯინჭარაძე, ციხის ადმინისტრაციამ დასაჯა, რის გამოც პატიმარი ციხეში მონიტორინგის ჯგუფის შესვლას ითხოვდა. გამომდინარე იქედან, რომ მონიტორინგის ჯგუფი არ არსებობს, უნდა შესულიყო თქვენი უწყების გენერალური ინსპექცია.
ბატონო სოზარ, რის გამო დასაჯა პატიმარი წინ, ქსნის №15 დაწესებულების ადმინისტრაციამ და მოინახულა თუ არა პატიმარი გენერალურმა ინსპექციამ?
სოზარ სუბარი: _ “მოდით ზოგადად ვიტყვი. ჯერ ერთი, მონიტორინგის ჯგუფი არ არსებობს კი არა, არსებობს. ეს არის სახალხო დამცველის მონიტორინგის ჯგუფი. სახალხო დამცველთან არსებობს გაეროს წამების საწინააღმდეგო კონვენციით გათვალისწინებული პრევენციის ეროვნული მექანიზმის ჯგუფი. რამდენადაც ვიცი, უჩა ნანუაშვილმა დაასრულა კონკურსი. მალე ამ ჯგუფს, დაახლოებით 30 ახალი ექსპერტი შეემატება და ძველ ჯგუფთან ერთად, რომელიც აქამდე მუშაობდა, ციხეებში შევლენ. მეორე _ ჩვენთან არსებობს სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის მონიტორინგის სამსახური და გენერალური ინსპექცია. ასეთი საჩივრები მუდმივად არის და ყველა ფაქტს ვსწავლობთ. ორი დღის წინ ასეთი საჩივრები იყო. ვთქვათ, მე-7 დაწესებულებაში ერთ-ერთი პატიმრის გადაკეტვა მოხდა და რაღაც სასჯელი დაედო. ადვოკატები ან უფლებადამცველები ყოველთვის ამბობენ, რომ რაღაც კატასტროფა ხდება, რატომ დასაჯეთ? პატიმრები ჩვეულებრივი ადამიანები არიან და ხშირ შემთხვევაში, ჩვეულებრივზე უფრო მძიმე კატეგორიაც. ისინი ხშირად არღვევენ რეჟიმს. ჩადიან დანაშაულს. ბუნებრივია, ამ შემთხვევაში, მათ მიმართ გარკვეული სანქციები იქნება გამოყენებული. როდესაც ყოფილი უფლებადამცველი, უფრო სწორად ყოფილი ადვოკატი, დღეს ხელისუფლებაში მყოფი ადამიანი მოდის და გვეუბნება, რომ ადამიანი, რომელსაც ის ერთ დროს იცავდა, დასაჯეს, რომელმაც დაარტყა თანამშრომელს, ჩვენ ვერ მივიღებთ ამ პრეტენზიას. ვინც ამას გააკეთებს, დაისჯება. გვარს შეგნებულად არ ვასახელებ. თუ რამე არასწორად მოხდა, ესეც იქნება გამოძიებული. ზოგადად ცოტა უცნაურ სიტუაციაში ვართ. ე.ი. თუ ვინმე დაისჯება, თუ ვინმე კარცერში ჩაჯდა, ატყდება ხმაური. რატომ ხდება ადამიანის დასჯა. თუ არ ვსჯით და მივუშვით ყველაფერი, გვეუბნებიან რატომ წესრიგს არ ამყარებთო? ვმკურნალობთ პატიმრებს და რატომ არ მკურნალობთო. ერთ ადამიანზეც კი, რომელზე 20 000 ლარი გვაქვს დახარჯული, იმის გამო, რომ მისმა ადვოკატმა, მშობელმა რაღაცა განსაკუთრებული მოითხოვა, მთელი პრესა, მედია ლაპარაკობთ, რაღაცას ითხოვს და არ აკეთებთო. მაგრამ, მეორეს მხრივ “C – ჰეპატიტის” პროგრამას ვიწყებთ და იწყება საყვედურები. რამე ისეთი ხომ არ ხდება, რომ ადამიანები შეგნებულად ჩაიდენენ დანაშაულს, რათა ჩაჯდნენ და იქ იმკურნალონო. რაღაც ოქროს პირობები და სამოთხე არ შექმნათ დაწესებულებებში.
ჩვენ ვცდილობთ, შუალედი დავიცვათ. არ იქნება წამება. მაგრამ, მკაცრი ზომები გატარდება დარღვევების მიმართ. მე მგონი, სადღაც რაღაცა ზღვარი უნდა გავიდეს ღირსების შელახვას და წესრიგის დამყარებას შორის.
იმ კონკრეტულ ფაქტზე ვერაფერს ვერ გეტყვით, სანამ არ დამთავრდება რაღაცა ძიება. “- განაცხადა სოზარ სუბარმა.
