როგორც გვითხრეს, დარბაზის დამფუძნებელი ჩოხატაურის ყოფილი მაჟორიტარი დეპუტატი შევარდნაძის სახელისუფლებო ბლოკიდან, ვასილ ჩიგოგიძეა.
_ უბრალოდ, მხარდამჭერთა დარბაზი, _ ასე წარგვიდგინა ეს ორგანიზაცია ჩოხატაურის ყოფილმა გამგებელმა, მამუკა დოლიძემ, რომლის თქმით, იმის ცოდნას, თუ რამდენი ხანია, რაც მარგველაშვილს ემხრობა, მნიშვნელობა არ აქვს.
მარგველაშვილის მხარდამჭერთა დარბაზში ბევრი ნაცნობი სახე დაგვხვდა _ თითქმის ყველა, რომლებმაც გასულ წლებში “ნაციონალური მოძრაობის” აქტიური მხარდაჭერით დაგვამახსოვრა თავი _ კოხნარის ყოფილი რწმუნებული ჟიფო ცინცაძე; ჩოხატაურის პოლიციის (ერთ პერიოდში, კუდ-ის) ყოფილი მაღალჩინოსანი, “ნაციონალური მოძრაობის” საპარლამენტო კანდიდატის, მანანა ჯინჭარაძის ძმა, რამაზ ჯინჭარაძე; სოფელ ვანზომლეთის მაჟორიტარი დეპუტატი, პოლიტიკური პარტია “მრეწველების” ჩოხატაურის ორგანიზაციის თავმჯდომარე თემურ ხუხუნაიშვილი. დარბაზში “თავისუფალი დემოკრატების” ჩოხატაურის ორგანიზაციის თავმჯდომარე, ვახტანგ გაჩეჩილაძეც დაგვხვდა.
როგორც იქ მყოფებმა გვითხრეს, ყოველდღე იკრიბებიან და ერთმანეთს მოსაზრებებს უზიარებენ.
მამუკა დოლიძე აღნიშნავს, რომ მარგველაშვილის მხარდაჭერა ქვეყნის ინტერესებმა განაპირობა.
ჩვენს კითხვაზე უჭერდა თუ არა გასულ არჩევნებზე მხარს “ნაციონალურ მოძრაობას”, დოლიძე ასე პასუხობს: _ მერე რა?! რეალობა შეიცვალა, _ აკონკრეტებს იგი და აგრძელებს: _ მარგველაშვილს მხარს იმიტომ ვუჭერ, რომ ასე ჯობია ქვეყნისთვის.
_ პირადი ინტერესებისთვის არა?
_ პირადი ინტერესები, რა?
_ მაგალითად ის, რომ თანამდებობაზე გინდათ დაბრუნება…
საუბარში ვახტანგ გაჩეჩილაძე ჩაერია და დოლიძის გეგმებით დაინტერესდა:
_ აპირებ რამეს? _ გაჩეჩილაძის ამ კითხვაზე დოლიძეს პასუხი არ გაუცია.
გაჩეჩილაძის განმარტებით, მისთვის ყველა ის ადამიანია მისაღები, რომელიც გიორგი მარგველაშვილს მხარს დაუჭერს.
_ ბატონო ვახტანგ, გახსოვთ ის პერიოდი, დოლიძე რომ “ნაციონალურ მოძრაობას” უჭერდა მხარს?
_ მამუკა გამგებელი რომ იყო, ისიც კარგად მახსოვს.
_ თქვენთვის მისაღებია, მსგავსი პოლიტიკური წარსულის მქონე ადამიანები რომ დღეს მარგველაშვილს უჭერენ მხარს?
_ გავიგე, რომ აქ იყო საზოგადოებრივი დარბაზი, დამაინტერესა და ჩამოვედი.
_ კითხვაზე არ მიპასუხეთ… მისაღებია?
_ მოდი, ასე ვთქვათ _ დღეს ისეთი სიტუაციაა ქვეყანაში, ვინც მარგველაშვილს მხარს დაუჭერს, ჩემთვის, პირადად, მისაღებია.
_ ნებისმიერი პოლიტიკური წარსულის მქონე ადამიანი?
_ შეიძლება ისეთმა ვინმემ დაგიჭიროს მხარი, შარშან რომ კეტით მოგდევდა.
_ მაგალითად, თემურ ხუხუნაიშვილი, მამუკა დოლიძე რომ მოგვდევდნენ, ყველას გვახსოვს და ეს თქვენთვის მისაღებია?
_ თემური კოალიციის წევრია და თუკი გააკეთებს…
_ გიორგი მარგველაშვილი ამბობს, რომ მსგავსი პოლიტიკური წარსულის მქონე ადამიანების მის გუნდში ყოფნა მიუღებლად მიაჩნია…
_ შარშან იყო სხვა სიტუაცია. კარგად გახსოვთ თქვენ, იყო გარკვეული შიშის ფაქტორები. მე, კონკრეტულად, მამუკა “ნაციონალების” შტაბში არ მინახავს.
_ ჩვენ ვნახეთ, თანაც ბევრჯერ. საინტერესოა, ბატონ მამუკას თუ ეშინოდა “ნაციონალური მოძრაობის”?
– არა, რატომ? _ აღნიშნა დოლიძემ.
მისივე თქმით, ყოფილ მმართველ გუნდს მხარს იმიტომ უჭერდა, რომ იქ მისი ახლობლები და მეგობრები იყვნენ. იგივეს ამბობენ ახლა თემურ ხუხუნაიშვილი და რამაზ ჯინჭარაძეც.
დოლიძის თქმით, გიორგი მარგველაშვილის საარჩევნო შტაბთან ჩვეულებრივი კონტაქტი აქვთ: _ ისინი პარტიულ თემებზე მუშაობენ, ჩვენ, აქ თანამოაზრეები ვიკრიბებით და ერთმანეთს შეხედულებებს ვუზიარებთ.
ვახტანგ გაჩეჩილაძე ამ საუბარშიც ჩაგვერთო: _ სამეგობრო სადაც ჰყავთ, ეხმიანებიან. მე ასე დავინახე. ვფიქრობ, რომ ჩვენთვის სასიკეთო საქმეს აკეთებენ, გვეხმარებიან მარგველაშვილის მხარდაჭერაში.
_ ბატონო ვახტანგ, რის გამო აკეთებენ ამას ეს ადამიანები? არ ფიქრობთ, რომ ამის უკან პოლიტიკური ინტერესები დგას?
_ აქ არიან ადამიანები, რომლებიც თავის დროზე ჩვენი ოპონენტები იყვნენ. მაგრამ ხდება ასეთი რაღაცა _ ადამიანი ხედავს რეალობას. რეალობაა ის, რომ ბურჯანაძემ და ბაქრაძემ, განსაკუთრებით კი ბურჯანაძემ, ვერ უნდა გაიმარჯვონ. ჩვენ ვიცით, რომ ბურჯანაძე და სააკაშვილი ერთი და იგივეა. ბაქრაძეზე საერთოდ არ ვსაუბრობთ.
_ ეს ადამიანები ბაქრაძესთან არ იგივდებიან? აი, თუნდაც რამაზ ჯინჭარაძე, რომელიც გასულ წლებში პოლიციის ერთ-ერთი მაღალჩინოსანი იყო… მისი მუშაობის პერიოდში იბარებდნენ ადამიანებს პოლიციაში, ხდებოდა ზეწოლები…
_ არც მე ვმალავ, რომ იყო. თქვენ კარგად იცით, 2008-ში საპარლამენტო არჩევნები როგორ ჩატარდა _ ტერორით, მოსყიდვებით…
_ და ეს ადამიანები ამ პროცესებში არ მონაწილეობდნენ?
_ ალბათ, გარკვეული დოზით ყველა მონაწილეობდა. შეიძლება მოხდეს ისე, რომ 4 წლის მერე სხვა პრეზიდენტი მოვიდეს და მე მითხრან, შენ ხომ მარგველაშვილთან იყავიო. ქვეყნისთვის როგორც ჯობია, ისე უნდა გააკეთო, _ განმარტა გაჩეჩილაძემ.
მისი პოლიტიკური წარსულის შესახებ მამუკა დოლიძე აღნიშნავს, რომ ცუდი არაფერი გაუკეთებია.
_ ბატონო მამუკა, თქვენ იყავით “გურიის განვითარების სააგენტოს” ხელმძღვანელი. ახლაც ხართ?
_ ოფიციალურად, კი.
_ ბიუჯეტიდან საკმაოდ ბევრი თანხა გაქვთ მიღებული. რა გააკეთეთ ხალხის ფულით?
_ ძალიან ბევრი რამ.
_ ცსკო-ს გრანტებიც მიიღეთ, თუმცა…
_ ეგ, რა თქმა უნდა, იმიტომ გახსოვთ, რომ თქვენი ინტერესები იყო _ სხვა გაზეთთან ერთად გაკეთდა და აქედან გამომდინარე, არ იყო პოლიტიკური გრანტი.
_ და რა გააკეთეთ?
_ ეს იყო გრანტი არაქართულენოვანი მოსახლოებისთვის ინფორმაციის მიწოდების კუთხით.
_ და რა ინფორმაცია მიაწოდეთ?
_ არჩევნებთან დაკავშირებით რაც იყო მისაწოდებელი.
_ “ნაციონალურ მოძრაობისთვის” მხარი რომ დაეჭირათ?
_ არა. ჩვენ ამომრჩეველს ვაცნობდით, რა უფლებები ჰქონდა, როგორ უნდა მოქცეულიყო.
_ როცა მასალებს ნახავთ, მიხვდებით თუ რა იყო იმ გრანტის ფუნქცია.
_ კითხვაზე არ მპასუხობთ… თქვენ იყავით არასამთავრობო სამთავრობო ორგანიზაციის ხელმძღვანელი…
_ მე არასამთავრობო სამთავრობო არ ვყოფილვარ. ეს იყო აიპი, ჩვეულებრივი სახელმწიფო ორგანიზაცია, _ ამბობს დოლიძე (თუ რას აკეთებდა ეს ორგანიზაცია და რაში იხარჯებოდა ბიუჯეტის თანხები გურიის განვითარების სააგენტოს მიერ, ამის შესახებ უახლოეს მომავალში მივაწვდით მკითხველს ინფორმაციას). ავტ..
მამუკა დოლიძის თქმით, საზოგადოებრივ დარბაზში მისვლა შეუძლია ყველას, ვინც მარგველაშვილის მხარდაჭერას ხმამაღლა აფიქსირებს.
_ როდის ვაგინებდი? არ მახსოვს.
_ მე დღემდე არ გამიკეთებია მაგაზე კომენტარი და ახლა ვიტყვი, რომ ეს ჟურნალისტებს არ ეხებოდა. ეს იყოს პირადი საუბარი სულ სხვა თემაზე. თუ კარგად ნახავთ იმ ჩანაწერს, მიხვდებით, რომ იქ ჟურნალისტები არსად არ არის ნახსენები.
_ ამის ვიდეო ჩანაწერი არსებობს…
_ იქ, ჟურნალისტების გარდა, სხვებიც იყვნენ. ეს იყო ჩემი პირადი საუბარი სულ სხვა თემაზე და მე არ ველაპარაკებოდი არც ლელა თავართქილაძეს, არც ვალერი ჩიტაიშვილს და არც რამაზ ნიკოლაიშვილს.
წარსულზე საუბარი დღეს არც რამაზ ჯინჭარაძეს სურს. იგი ამბობს, რომ მისი პოლიციაში მუშაობის პერიოდში ცუდი არავისთვის გაუკეთებია და ის სისტემა, რომელშიც მუშაობდა, მისთვის მისაღები იყო. ჯინჭარაძეს არც ის ახსოვს, როგორ მიაკითხა სახლში “გურია ნიუსის” წყაროს, რომელიც პოლიციის უფროსის მხრიდან ჟურნალისტზე ძალადობის თვითმხილველი იყო და როგორ ჩაიყვანა საკუთარი მანქანით პროკურორთან დაკითხვაზე.
_ თქვენ პირადი ინტერესები გაქვთ და იმიტომ სვამთ ასეთ კითხვებს, _ ამბობს ჯინჭარაძე, რომელიც ამ “პირად ინტერესებს” ვერ აკონკრეტებს.
აღსანიშნავია, რომ საზოგადოებრივ დარბაზში ჩვენი ყოფნისას “რესპუბლიკური პარტიის” ჩოხატაურის ორგანიზაციის ხელმძღვანელი და ამავე დროს სასპორტო სკოლის დირექტორი, გოჩა ჯიქია მოვიდა. მიუხედავად იმისა, რომ სასპორტო სკოლა საზოგადოებრივი დარბაზის გვერდით მდებარეობს, ჯიქია ამტკიცებს, რომ დარბაზის შესახებ არაფერი იცოდა და იქ მხოლოდ იმიტომ მოვიდა, რომ ჩვენ დაგვინახა. კითხვაზე, მისაღებია თუ არა იმ ადამიანების მარგველაშვილის გვერდით დგომა, რომლებიც გასულ წლებში ხალხს იჭერდნენ, აშანტაჟებდნენ და არბევდნენ, გვპასუხობს რომ, არა: _ თუმცა, ადამიანს შეუძლია მივიდეს ეკლესიაში და მოინანიოს, _ ამბობს ჯიქია, რომელიც მისი დაკავების პერიოდს იხსენებს და აღნიშნავს რომ იქ რამაზ ჯინჭარაძეც იყო: _ იქ ბევრი ადამიანი იყო. უმეტესობა დღეს თანამდებობაზეა. მათ შორის პროკურორი შვანგირაძეც, რამაზიც იყო ჩემი დაკავების მომენტში, თუმცა, კონკრეტულად რას აკეთებდა არ ვიცი, _ იხსენებს ჯიქია და დასძენს, რომ ჯინჭარაძე მისი ნათესავია და დარბაზში ნათესავის სანახავად მოვიდა (არადა, შემოსვლისას ამბობდა, რომ იმის გასაგებად მივიდა, თუ რა ხდებოდა შენობაში, რომელსაც ჟურნალისტები ესტუმრნენ. ავტ.)
როგორც გავარკვიეთ, ამ დარბაზის ხშირი სტუმარია ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს თავმჯდომარე ანტონ ხუნდაძეც. ჩვენ შევეცადეთ მისი პოზიციაც გაგვეგო, თუმცა, მან ჩვენს სატელეფონო ზარს არ უპასუხა. ვერ მოვახერხეთ დარბაზის დამფუძნებელთან, ვასილ ჩიგოგიძესთან დაკავშირებაც _ მისი ტელეფონი გამორთული იყო.
გიორგი მარგველაშვილის საარჩევნო შტაბის ხელმძღვანელი ჩოხატაურში, ირაკლი კუჭავა დარბაზის წევრების პოლიტიკურ წარსულზე არც კომენტარს აკეთებს და არც პასუხისმგებლობას იღებს:
_ საზოგადოებრივი დარბაზები შეიქმნა მთელი საქართველოს მასშტაბით და არა მხოლოდ ჩოხატაურში. ის გახლავთ შტაბს მიღმა. რამდენადაც ჩემთვის ცნობილია, დარბაზის შექმნას საფუძვლად უდევს იდეა, რომ იმ ადამიანებს, რომლებიც არ არიან შტაბში, არ არიან არც ერთი პარტიის წევრი, მიეცეთ საშუალება მხარდაჭერა გამოუცხადონ გიორგი მარგველაშვილს, _ ამბობს კუჭავა.
_ ბატონო ირაკლი, პირადად თქვენთვის მისაღებია თუ არა ისეთი პოლიტიკური წარსულის მქონე ადამიანების ყოფნა მარგველაშვილის მხარდამჭერთა რიგებში, რომლებიც გასულ წელს ატერორებდნენ მოქალაქეებს, იბარებდნენ დაკითხვებზე…
_ კიდევ ერთხელ ვაფიქსირებ, რომ დარბაზს, შტაბთან სტრუქტურის თვალსაზრისით, არანაირი შეხება არ გააჩნია. შესაბამისად, ამ ადამიანების პოლიტიკურ წარსულზე არც კომენტარს ვაკეთებთ და არც პასუხისმგებლობას ვიღებთ.
_ ჩოხატაურის შტაბს, დღევანდელი პოლიტიკური რეალობიდან გამომდინარე, საზოგადოებრივი დარბაზის მხარდაჭერა ისე ძალიან სჭირდება, რომ იქ მყოფი ადამიანების პოლიტიკურ წარსულს, როგორც კოალიციის ერთ-ერთი წევრი ამბობს, არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს?
_ მინდა გითხრათ ციფრები, რომლებიც ნაწილობრივ პასუხს გასცემს ამ კითხვას; ვგულისხმობ პირველი და მეორე “კარდაკარის” შედეგებს. პირველმა “კარდაკარმა”, რომელიც ორი კვირის წინ დასრულდა, აჩვენა, რომ გამოკითხულთა 72 პროცენტი ჩვენს კანდიდატს, გიორგი მარგველაშვილს უჭერს მხარს, ხოლო მეორე “კარდაკარის” შედეგების მიხედვით, ეს ციფრი 78 პროცენტამდე ავიდა. თუნდაც იმის გათვალისწინებით, რომ ადამიანების ნაწილი წინა ხელისუფლებასთან ურთიერთობიდან გამომდინარე არაგულრწფელები არიან _ ვგულისხმობ დაშინებას, დაშანტაჟებას, ანუ მალავენ თავიანთ არჩევანს და ა.შ. ასეთი ადამიანების რიცხვი 10 პროცენტსაც რომ შეადგენდეს, სრულიად ცალსახაა, რომ ჩვენი ამომრჩევლის 65-68 პროცენტი მყარად უჭერს მხარს გიორგი მარგველაშვილს. თუ ვინმეს დახმარება სურს, რომ კიდევ უფრო შთამბეჭდავი იყოს ჩვენი გამარჯვება, რა თქმა უნდა, ხელს არ შევუშლით.