რამდენიმე დღით ვტოვებ მშობლიურ ქვეყანას (სხვადასხვა საქმეებზე, ნებისმიერი მიმართულებით). ეს ორი-სამი დღე საკმარისია რომ შეიგრძნო _ მთელი მსოფლიო, მიუხედავად ყველანაირი კრიზისისა, სხვანაირად ცხოვრობს _ იღიმებიან, მშვიდად მუშაობენ, უყვართ… სახლში ვბრუნდები, ძილის მთავარ სატელევიზიო არხებს რამდენიმე წუთით ვუყურებ _ პირველი მსოფლიო ომი; მეორე მსოფლიო ომი; უკრაინა; კამუფლიაჟი; მორიგე მტირალი ქალები; ბიატლონი, მაგრამ რატომღაც ტანკებზე…
ჩვენი ხალხი ომისთვის ემზადება _ ნაჯახივით და შეუბრალებლად! მამაჩემი მიყვებოდა _ 1939 წელს (ის სკოლას ამთავრებდა) ყველამ იცოდა, რომ ომი იქნებოდა _ მოკლე, გამარჯვების მომტანი და სხვის ტერიტორიაზე. ზუსტად ასე გამოვიდა, თუ ეს ვინმეს ახსოვს _ ღმერთო, ეს როდესმე დამთავრდება?
და კიდევ _ ამიხსენით მე, იდიოტს _ თუ ნავთობი იაფდება, მსოფლიოს ნებისმიერ ქვეყანაში ბენზინიც იაფდება _ მას ხომ ნავთობისგან ამზადებენ?! ჩვენთან _ ძვირდება! ეს როგორ?!
