იმედი ბოლოს კვდებაო! არადა, ე. წ. “კომუნისტური რეჟიმის” (ასე საქართველოს “თვალისჩინებმა” მონათლეთ) გაუქმებისთანავე პატიოსან, შრომისმოყვარე ხალხს იმედი მიყოლებით გაუცრუეთ: ეროვნულმა მოძრაობამ, მოქალაქეთა კავშირმა, “ნაციონალურმა მოძრაობამ”, “ოცნებამ”! მეტიც, იმედი ჩაუკალით, დაუსამარეთ!
უცნაურია, ასე როგორ გავხართ ერთმანეთს? ასე როგორ დაოსტატდით ტყუილების თქმაში, დაპირებების სიუხვეს და არშესრულებაში, საქართველოს დანაწევრებაში, არასამთავრობოების, პარტიების მომრავლებაში, ერთმანეთის დაპირისპირებაში, ზიზღის, სიძულვილის გაბატონებაში, ხელფასის, სარგოების, პრემიების, ჯილდოების მიღებაში?
ფურცლის გაყვითლებით დავიწყე და… ტკივილიანმა ფიქრებმა ისევ დამსერა.
და მაინც… გაყვითლებული ფურცელი. იგი ახლა ხელთ მიჭირავს და იმ წლებს ვიხსენებ, როცა ბანკი საიმედო იყო, არ ასახლებდა ხალხს სახლიდან, არ მევახშეობდა.
მაინც რას ამბობს ეს ყვითელი ფურცელი? რომ 1993 წელს 22 მარტს, ოზურგეთის სააქციონერო კომერციულ აგროსამრეწველო ბანკში 15 000 მანეთი შემიტანია….
დიახ! შევიტანე, შევინახე და…
რატომ ვეღარ შევძელი მისი დაბრუნება? იმიტომ, რომ ვიღაცეებმა ჩემი და ჩემნაირების თანხა მიისაკუთრა, სათავისოდ აქცია.
რამდენი მთავრობა გამოვიცვალეთ, ვის არ ვთხოვეთ დახმარება… აღგზნებული ვაიქართველები რას არ გვპირდებოდნენ, მაგრამ, მოკალათდებოდნენ თბილ ადგილას, პარლამენტში და დანაპირები ავიწყდებოდათ.
რატომ არავის ესმოდა და ესმის ხალხის ვედრება _ იმიტომ, რომ მისაღწევს მიაღწიეთ, სურვილი დაიკმაყოფილეთ, ხალხი დაამშიეთ, ძალა გამოაცალეთ. ასეთები თქვენნაირებისთვის ხმას გავიმეტებდით?
ეგებ “ოცნებამ” სურვილი შეგვისრულოსო. მაგრამ… თქვენ ყველაფერი გააკეთეთ, რომ ხალხის ნდობა დაგეკარგათ.
ახლა იქნებ მაინც გაიაზროთ და ეს ყვითელი ფურცლები იმ თანხად გვიქციოთ, რომელიც ბანკებს შესანახად მივანდეთ.
ეს ფული ახლა კაპიკების ტოლფასიაო, _ მითხრა ერთმა.
მინდა გითხრათ და მინდა მიხვდეთ, რომ ეს კაპიკი ჩემთვის ღირსების, სიმართლის ტოლფასია.
ახლა იქნებ მაინც გაიგონოთ გაღატაკებული ხალხის ხმა!
მინაწერი: მრავლისმთქმელი სიბრძნეც მინდა შეგახსენოთ _ მიბარებული მგელმაც შეინახაო!
ადამიანი მტაცებელ მხეცზე უარესი რომ გახდება…
მე არ ვიცი, ვინ მიიტაცა ხალხის ფული და ის ბანკი, სადაც 15 000 მანეთი შევიტანე, მაგრამ ვითომ მისი ვინაობა თქვენთვისაც არაა ცნობილი?!
ეთერ ქადეიშვილი, 79 წლის ჟურნალისტი
