ქართველი პაროდისტი ბიძინა მახარაძე ერთხელ მოსკოვში “მცირე გაუგებრობაში” მოჰყვა:
“მაშინ ანსამბლ “რეროში” ვმოღვაწეობდი. “რეროს” ხელმძღვანელობდა ლეგენდარული მაესტრო პევზნერი, უნიჭიერესი ბერძენი მოღვაწე.
– ბიძინა, მაღარიჩი შენზეა, – მეუბნება ერთ დღეს – მოსკოვიდან დამირეკეს “იუმორინაში” ხარ მიწვეული და ხვალ იქ უნდა იყო, სასწრაფოდ უნდა გაფრინდე.
სად იყო ფიქრის დრო? მოვწესრიგდი, ჩავჯექი თვითმფრინავში და შუადღისას მოსკოვში ჩავფრინდი. ახლა. ორკესტრით და ზარ-ზეიმით აეროპორტში არ დამხვედრიან, მაგრამ დანიშნულების ადგილზე, როგორც კი ვთქვი ჩემი გვარი, ყველა აღფრთოვანდა.
– კაკ ვი ხარაშო ვიგლიადიტე, – ერთმა მითხრა.
– ბოდიში, ბატონო, გვაპატიე, აეროპორტში მანქანა ვერ დაგახვედრეთ, – მითხრა მეორე რუსმა.
– როგორ გაახალგაზრდავებულა, სულ პატარა ბიჭივითაა, – ერთმა ლამაზმანმა უჩურჩულა მეორეს, მაგრამ ხმამაღლა მოუვიდა და მე გავიგონე.
– აბა, რა გგონია, გენაცვალე, შენ?! – ასეთია საქართველოს ბუნება, ხალხი დაბერების მაგივრად, ახალგაზრდავდება, ამიტომ იკლავს თავს ყველა საქართველოში მოხვედრაზე.
ერთი სიტყვით, ყურადღების ცენტრში ვარ, აღარ ვიცი, სიხარული როგორ გამოვხატო? ეს რა ვყოფილვარ, თურმე, და რა შტერი ვარ, ამდენ ხანს ვერ ვხვდებოდი-მეთქი. “მაგრამ ხანგრძლივ ეს სოფელი, გაახარებს ვინმეს, განა?!” – მობრძანდა ღონისძიების მთავარი რეჟისორი და ზედაც არ მიყურებს, თან გაღიზიანებული ტონით ელაპარაკება ასისტენტს.
– ა გდე მახარადზე?
– ვოტ, მახარადზე, – ანიშნა თითით ჩემზე ასისტენტმა.
– ვი კტო? – მომიბრუნდა რეჟისორი.
– ია, მახარაძე, – ვთქვი ალალად.
– კაკოი ეშჩო მახარადზე?
– ბიდ-ზი-ნა! – დავუმარცვლე ჯარისკაცის მამასავით. რეჟისორს წაქცევა ყველაფერს ურჩევნია, მაგრამ ჯერ გული არ მისდის და ისე ხომ არ წაიქცევა?
– ა გდე კოტე?
– კაკოი კოტე?
– ია პევზნერუ ზვანილ, ჩტობ ონ პრისლალ კოტე მახარაძე.
თურმე თეატრში მიწვეული ჰყოლიათ რუსი სპორტული კომენტატორი ოზეროვი, რომელსაც პაროდიული სპორტულ-იუმორისტული ნომერი ჰქონია. ოზეროვი სასწრაფოდ საზღვარგარეთ გაფრენილა და მისი კოტე მახარაძით ჩანაცვლება მოუნდომებიათ. ის რეჟისორი პევზნერის ახლობელი ყოფილა, მისთვის დაურეკავს, მახარაძე გამომიგზავნეო. ამას კიდევ, ჩემზე უფიქრია. ეჰ, რას იზამ? მოსკოვი ხომ მოვინახულე… თუმცა, მაინც მომისმინეს და მის მერე ბევრი რუსი პაროდისტი ჩამოვიტოვე უკან”.
