ახლახან, “გურია ნიუსში” გამოქვეყნდა სტატია _ “გასწორხაზოვნებით, მდინარე არა და, მე კი გამასწორეს მიწასთან!”, რომელიც ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის სოფელ შემოქმედში მცხოვრები მარტოხელა პენსიონერის, შორენა სიმონიშვილის პრობლემას ეხებოდა. იგი 2005 წლიდან არა ერთხელ დაზარალდა სტიქიით თუ კერძო პირების განუკითხავი ქმედებით, რის შესახებაც ჩვენც არაერთხელ ვწერდით, თუმცა, მან ვერც პასუხი და ვერც დახმარება ვერასდროს ვერსაიდან ვერ მიიღო.
სტატიის გამოქვეყნების შემდეგ, “გურია ნიუსს” დაგვიკავშირდა სოფელ შემოქმედის წარმომადგენელი ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის საკრებულოში თამაზ (გუჯა) ბურჭულაძე, რომელმაც გვითხრა, რომ მისთვის არასდროს მიუმართავს შორენა სიმონიშვილს და გვთხოვა, ერთად მივსულიყავით მარტოხელა პენსიონერის საკარმიდამო ნაკვეთში, რათა ადგილზე ენახა ქალბატონის პრობლემები.
ჩვენს დანახვაზე შორენა სიმონიშვილმა ემოცია ვერ დამალა:
_ სასწაულია! “მთავრობის კაცს” პირველად ვხედავ ჩემს ეზოში. ერთხელ მოადგნენ უკანა მხრიდან და ისიც იმიტომ, რომ ორასწლოვანი ქვის ღობე მოანგრიეს ტრაქტორით და გადარეული ბჟუჟი “მომიშვირეს”. ღმერთი მოგეხმაროთ! სამი შენი ხნის ვარ, ნენა და არ მინახიხარ ამ შემოქმედში. იქნება, შენ მაინც აღმოჩნდე ღვთისნიერი. მადლობას გიხდით. ზრდილობა არ მესწავლება მე, მაგრამ გამამწარეს ნამეტანი, _ უთხრა ქალბატონმა შორენამ ბურჭულაძეს.
_ როცა სტიქია დაგატყდება თავს და ადამიანიც წაეხმარება შენს საწინააღმდეგოდ მავნებლური ქმედებით, იყვირებ, აბა, რას იზამ?! 2005 წლიდან არაერთხელ დამაზარალა სტიქიამ _ რამდენიმე ხე წაიქცა და პირუტყვის სადგომსაც დაეცა. შვიდი ძირი, ლამის, ასწლოვანი საშეშე ხე ბჟუჟმა მოთხარა და წაიღო; ბლისა და წაბლის მრავალწლოვანი ნაყოფიერი ხეები “ენერგოპროს” ხალხმა დაუკითხავად მომიჭრა და ეზოში დაყრილი დამახვედრეს! ადამიანივით დავიტირე… ახლა მდინარისგან მიწა ყოველდღე ხელიდან მეცლება, პირუტყვი წყალში რომ არ დამეხრჩოს, ამისთვის ვითხოვ დახმარებას. მე შესაღობი მასალის ყიდვის საშუალება არ მაქვს. ჩემი ლუკმისთვის და წამლისთვის თუ ვინმე შემიწუხებია ოდესმე, აგერაა სოფელი, _ ტირილმორეულმა, კიდევ ერთხელ მოყვა საკუთარი გასაჭირის შესახებ სიმონიშვილი.
_ მე, რაც თქვენ ამირჩიეთ სოფელში, არასდროს მოგიმართავთ. როგორც კი წავიკითხე და გავიგე, სასწრაფოდ მოვედი, რომ ადგილზე გავეცნო თქვენს პრობლემას. ვწუხვარ, რომ სოფელში მარტოხელა ადამიანს თუ ასეთი პრობლემები შეექმნა და ამას მედიის საშუალებით ვიგებ, _ უთხრა მას თამაზ ბურჭულაძემ და ქალბატონ შორენასთან ერთად დაათვალიერა საკარმიდამო ნაკვეთის, ბჟუჟის გასწვრივ მდებარე სიგრძივი ზოლი, რომლის მოსაზღვრედ მდინარე მიედინება და ყოველი ადიდებისას იტაცებს მიწის ნაწილს, რის შემდეგაც თანდათან ეზოს სიღრმეში მოიწევს.
_ უცოდინრობა და გულგრილობა სოფელს კი არა, ქვეყანას ანგრევს. 2005 წელს, როცა პირველად მივაკითხე ხელისუფლებას, სტიქიისგან მოყენებული ზარალის სათქმელად, “ნაციონალებს” სასაცილოდ არ ეყოთ _ “ეცოტავათ” ჩემი ზარალი. მერე, 2015-ში, სოფლის გამგებელმა ბესო ლომინაძემაც იგივე გაიმეორა _ შენი სამი ძირი ხე კი არა, მე ნახევარი სათხილე წამართვა ბჟუჟმაო, _ მომახალა. გაზეთი სულ წერდა ამის შესახებ, მაგრამ დღემდე აქ ფეხი არავის მოუდგამს. რა ვიწვალე, არავინ იცის. შვიდი უზარმაზარი ხე რომ მოთხარა მდინარემ, შეშად რომ დამემუშავებინა, მუშის ფული არ მეყო და ნაწილი დამიხერხა ქირაზე მომუშავემ. დანარჩენი დალპა. ახლა მოთხრილ ხეებს ვინ დაეძებს, პირუტყვი დამეხრჩობა წყალში და ულუკმაპუროდ დავრჩები. თქვენ რომ უფრო არ შეწუხდეთ მერე ჩემ გამო, ახლა დამეხმარეთ, პირველ რიგში, ეზოს ეს ნაწილი შემაღობინოთ იქნებ, სადაც ხრამებად ქცეული კალაპოტი მესაზღვრება, _ უთხრა სიმონიშვილმა ბურჭულაძეს.
_ ამ ეტაპზე, რა თქმა უნდა, ვეთანხმები ქალბატონ შორენას. აშკარა პრობლემაა, როგორც ვხედავ, 60-70 მეტრი სიგრძის მონაკვეთია ყველაზე საფრთხის შემცველი და დღეისთვის ამ პრობლემის მოგვარებაზე ვიზრუნებთ. ვუშუამდგომლებთ მერიასთან, როგორც წესი და რიგია _ განცხადებას დაწერს. რაც შეეხება ჯებირს, ამ ეტაპზე ეს უცებ არ გაკეთდება. აუცილებელია ადგილზე სპეციალისტების მოსვლა, საკითხის შესწავლა და ამის შემდეგ უნდა დაიგეგმოს, რა და როგორ გაკეთდება. ვიმედოვნებ, ახლო მომავალში ეს გაკეთდება. კიდევ ერთხელ ვამბობ, რომ ქალბატონს, რაც ჩვენ ხელისუფლებაში ვართ _ ადგილობრივ თვითმმართველობას ვგულისხმობ, განცხადებით არ მოუმართავს. კერძო საუბარში რა და ვისთან ისაუბრა, ჩემთვის არც ეს ყოფილა ცნობილი, თორემ დაუყოვნებლივ მოვიდოდი აქ, როგორც დღეს მოვედი. ეს ყველაფერი ჩემთვის გაზეთის საშუალებით გახდა ცნობილი, _ თქვა თამაზ ბურჭულაძემ.
შორენა სიმონიშვილმა განმარტა ისიც, რომ ის 2005 წლიდან მოყოლებული ზარალის ანაზღაურებას არავის სთხოვს და არც პასუხისმგებლობას აკისრებს ვინმეს. ახლა მხოლოდ ეზოს იმ ნაწილის შეღობვა სურს, რომლის გასწვრივი ხაზი ხრამებად არის ქცეული.
_ კიდევ არ მჯერა, რომ ჩემთვის ვინმემ მოიცალა. ღმერთმა გიშველოთ, გაზეთსაც და თქვენც, _ უთხრა მან ბურჭულაძეს.
ამავე დღეს, ცოტა მოგვიანებით, შეგვეხმიანა თამაზ ბურჭულაძე და გვითხრა, რომ ის სიმონიშვილის პრობლემის შესახებ მუნიციპალიტეტის მერის მოადგილეს, ირაკლი სირაძეს ესაუბრა:
_ ვესაუბრე ბატონ ირაკლის და მან დახმარებისთვის მზადყოფნა გამოთქვა. რამდენიმე დღე არ დაგვაგვიანდება, სიმონიშვილს ამ ეტაპზე მოსაგვარებელი პრობლემა გადავუჭრათ, _ გვითხრა სირაძემ.