„საერთაშორისო გამჭვირვალობა – საქართველომ” შეისწავლა სახელმწიფო რწმუნებულის ცხრა ადმინისტრაციის მიერ 2020 წელს გაწეული ხარჯები, რამაც ჯამურად 5,182,978 ლარი შეადგინა.
კვლევაში თავმოყრილია მონაცემები გაცემული შრომის ანაზღაურების, ჯილდოს/პრემიის და სახელფასო დანამატის, ასევე ადმინისტრაციების მიერ სატელეფონო კომუნიკაციაზე, მივლინებებზე, საწვავზე, ავტომობილების შეკეთება/დიაგნოსტიკაზე გაწეული და წარმომადგენლობითი ხარჯების შესახებ.
ძირითადი მიგნებები:
2020 წლებში სახელმწიფო რწმუნებულის ადმინისტრაციებში გაცემულმა შრომის ანაზღაურებამ 4,297,151 ლარი შეადგინა, რაც 49,459 ლარით მეტია 2019 წლის ანალოგიურ მაჩვენებელთან (4,247,692 ლარი) შედარებით;
ამავე პერიოდში დანამატის, ჯილდოსა და პრემიის სახით ჯამში 65,920 ლარი გაიცა, რომლის ძირითადი ნაწილი – 56,370 ლარი ქვემო ქართლის ადმინისტრაციაზე მოდის;
ადმინისტრაციებს ჯამში ჰყავთ 80 ავტომობილი, რომელთა შეკეთება/დიაგნოსტიკაზე 270,017 ლარი დაიხარჯა, რაც 17,834 ლარით აღემატება 2019 წლის ანალოგიურ მაჩვენებელს (252,183 ლარი);
სახელმწიფო რწმუნებულის ადმინისტრაციებმა საწვავის შესაძენად 2020 წელს 454,428 ლარი დახარჯეს და შეისყიდეს 254,413 ლიტრი საწვავი; ყველაზე მეტი საწვავი, წინა წლების მსგავსად, სამეგრელო-ზემო სვანეთის ადმინისტრაციამ მოიხმარა – 46,327 ლიტრი, ჯამური ღირებულებით 82,660 ლარი; თანამდებობის პირებს შორის ყველაზე დიდი ოდენობით საწვავი (9,868 ლიტრი) გურიის, აწ უკვე ყოფილმა სახელმწიფო რწმუნებულმა, ზურაბ ნასარაიამ გახარჯა;
სატელეკომუნიკაციო ხარჯებმა 2020 წელს 47,442 ლარი შეადგინა, მივლინებებზე კი 19,628 ლარი დახარჯა;
წარმომადგენლობითი ხარჯებისთვის (კვებისა და რესტორნის მომსახურება, სასმელი პროდუქტების შეძენა და ა.შ.) სახელმწიფო რწმუნებულის ადმინისტრაციებმა 2020 წელს 28,392 ლარი გაიღეს.
“საერთაშორისო გამჭვირვალობა- საქართველოს” თქმით, „სახელმწიფო რწმუნებულის“ ინსტიტუტი საქართველოში 1990-იანი წლებიდან მუშაობს. მისი ძირითადი ფუნქცია მუნიციპალიტეტებში მთავრობის წარმომადგენლობის უზრუნველყოფა, ასევე ცენტრსა და თვითმმართველობებს შორის მაკოორდინირებელი საქმიანობაა, თუმცა არსებული პრაქტიკა გვიჩვენებს, რომ „სახელმწიფო რწმუნებულების“ (წარსულში გუბერნატორი) გავლენა მუნიციპალიტეტებზე მაღალია, ხშირად ერევიან პირდაპირი წესით არჩეული მერების და საკრებულოების საქმიანობაში და მნიშვნელოვნად ზღუდავენ მათ დამოუკიდებლობას. დეცენტრალიზაციის დაბალი დონის პირობებში კი „სახელმწიფო რწმუნებულის“ ინსტიტუტი ცენტრალური ხელისუფლებისთვის მნიშვნელოვანი ბერკეტია მუნიციპალიტეტებზე ფორმალური თუ არაფორმალური კონტროლის განსახორციელებლად.
სრული კვლევის ხილვა აღნიშნულ ლინკზე შეგიძლიათ.
