13-21 მაისის პერიოდში მსოფლიოში მაიმუნის ყვავილის 92 ლაბორატორიულად დადასტურებული, 28 კი საეჭვო შემთხვევაა დაფიქსირებული. ჯანმოს ინფორმაციით, შემთხვევები დაფიქსირდა 18-ზე მეტ ქვეყანაში, სადაც მაიმუნის ყვავილი ენდემური არ არის.
მაიმუნის ყვავილის შემთხვევები 1970 წლიდან რეგულარულად ფიქსირდება 11 ქვეყანაში, ყველა აფრიკაში მდებარეობს. აფრიკის ფარგლებს გარეთ შემთხვევები ისტორიულად იშვიათი იყო, უკავშირდებოდა ინფიცირებულ მოგზაურებს ან იმპორტირებულ ცხოველებს.
ინფორმაციისთვის, მაიმუნის ყვავილის ვირუსი არის ორთოპოქსვირუსის ტიპი და მიეკუთვნება ვირუსების იმავე ოჯახს, რომელიც იწვევს ჩუტყვავილას. მაიმუნის ყვავილის სიმპტომები მსგავსია ჩუტყვავილის – თუმცა ნაკლებად მძიმე და ნაკლებად გადამდებია.
არსებობს ვირუსის ორი იდენტიფიცირებული გენეტიკური კლადი – ან ჯგუფი: კონგოს აუზის კლადი და დასავლეთ აფრიკის კლადი. კონგოს აუზის კლადი, როგორც წესი, იწვევს დაავადების უფრო მძიმე ვერსიას და ითვლებოდა, რომ ის უფრო გადამდებია. ახლახან გამოვლენილი შემთხვევები დასავლეთ აფრიკის კლადში იყო.
მაიმუნის ყვავილი კლასიფიცირდება როგორც ზოონოზი, რაც ნიშნავს დაავადებას, რომელიც გადადის ადამიანებსა და ცხოველებს შორის. შემთხვევები ხშირად ჩნდება ტროპიკულ კლიმატსა და წვიმის ტყეებში, სადაც ვირუსის მატარებელი ცხოველები არიან, მათ შორის ციყვის ტიპები, საძინებლები და მაიმუნებისა და ვირთხების გარკვეული ტიპები. დაავადება გადაეცემა ნაკბენის, ნაკაწრის ან ბუჩქის ხორცის მომზადების გზით.
ადამიანიდან ადამიანზე გადაცემა შეზღუდულია და ვირუსი გადაეცემა კანის დაზიანებებთან პირდაპირი კონტაქტით, ასევე ისეთი ნივთებით, როგორიცაა დაბინძურებული საწოლები ან ტანსაცმელი. ის ასევე შეიძლება გავრცელდეს რესპირატორული წვეთებით, მაგრამ ადვილად არ მოძრაობს საჰაერო გზით და საჭიროებს პირდაპირ, ხანგრძლივ კონტაქტს ადამიანთან, რომელსაც აქვს აქტიური გამონაყარი.
მაიმუნის ყვავილი ვლინდება ცხელებით, გამონაყარით და შეშუპებული ლიმფური კვანძებით. ადრეული სტადიები (1-3 დღე) მოიცავს თავის და ზურგის ტკივილს, კუნთების ტკივილს და ენერგიის ნაკლებობას. ინფექციით დაავადებულ პირებს ასევე ხშირად უვითარდებათ გამონაყარი სიმპტომების დაწყებიდან 1-5 დღის შემდეგ, რომელიც იწყება აწეული ლაქების სახით, სანამ გადაიქცევა სითხით სავსე ბუშტუკებად, რომლებიც საბოლოოდ გადაიქცევა ნაწიბურებად და ცვივა.
მაიმუნის ყვავილის სიმპტომები ჩვეულებრივ ქრება 2-4 კვირის განმავლობაში მკურნალობის გარეშე. ბოლო დროს სიკვდილიანობის მაჩვენებელი 3-6%-ს შეადგენს, ძირითადად მცირეწლოვან ბავშვებსა და იმუნოკომპრომეტირებულ პირებში.
ჯანმო-ს ცნობით, ჯანდაცვის ორგანიზაციები რეაგირებენ შემდეგი ზომებით:
მიმდინარეობს კვლევები არა-ენდემურ ქვეყნებში, სადაც გამოავლინდა შემთხვევები, მათ შორის ცდილობენ კონტაქტის მიკვლევას, ლაბორატორიულ გამოკვლევაა, კლინიკურ მართვას და იზოლაციას.
მეცნიერები მუშაობენ იმის დასადგენად, უკავშირდება თუ არა ევროპაში ბოლოდროინდელი ინფექციები აფრიკის შტამებს.
მაიმუნის ჩუტყვავილას ვაქცინაცია, სადაც ეს შესაძლებელია, გამოიყენება ახლო კონტაქტების სამართავად, როგორიცაა ჯანდაცვის მუშაკები.
