“ზოგს ჰგონია, რომ უზრდელი ხარ, არადა, უზრდელი კი არ ხარ, უბრალოდ ხელი არ გაქვს”

16 წლის გი­ორ­გი ზარ­ქუა პა­რას­პორ­ტსმე­ნია. პა­რა­ტა­იკ­ვან­დო­ში ის ევ­რო­პის ჩემ­პი­ო­ნია და ამის გარ­და, არა­ერ­თი სხვა ჯილ­დო აქვს სპორ­ტის ამ სა­ხე­ო­ბა­ში მო­პო­ვე­ბუ­ლი. გი­ორ­გი ჰყვე­ბა, რომ ხე­ლე­ბის გა­რე­შე და­ი­ბა­და, თუმ­ცა ამ­ბობს, რომ ეს მის­თვის შე­ზღუ­დულ შე­საძ­ლებ­ლო­ბებს არ ნიშ­ნავს. 

“ქუ­ჩა­ში რომ გა­მოვ­დი­ვარ, ფაქ­ტობ­რი­ვად, ყვე­ლა მი­ყუ­რებს, ანუ რა­ღა­ცით გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ვარ. ეგ მა­გა­რია. ჩემი ასა­კის ბავ­შვე­ბი როცა მი­ყუ­რე­ბენ, მივ­დი­ვარ და ვე­უბ­ნე­ბი, რა იყო, ან­გე­ლო­ზი არ გი­ნა­ხი­ათ თუ რა?!ისე მოხ­და რომ, და­ვი­ბა­დე ხე­ლე­ბის ანო­მა­ლი­ით, მარ­ტი­ვად რომ ვთქვა, ხე­ლე­ბის გა­რე­შე. ვერც წარ­მო­მიდ­გე­ნია, რომ ჩემი ცხოვ­რე­ბა ხე­ლე­ბით უფრო სა­ინ­ტე­რე­სო იქ­ნე­ბო­და. ვარ პა­რას­პორ­ტსმე­ნი, კონ­კრე­ტუ­ლად, პა­რა­ტა­იკ­ვან­დოს წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი. პა­რა­ტა­იკ­ვან­დო არის ჩხუ­ბის ხე­ლოვ­ნე­ბა, სა­დაც ვჩხუ­ბობთ ფე­ხე­ბით.

მეტ­რო­თი მგზავ­რო­ბი­სას მაგ­რად მა­ხა­ლი­სე­ბენ ხოლ­მე, ანუ ბა­რა­თი რომ ამო­ვი­ღო, გა­ვა­ტა­რო და გა­ვი­დე (დახ­მა­რე­ბის თხოვ­ნი­სას) მე­უბ­ნე­ბი­ან ხოლ­მე, უფ­ლე­ბა არ გვაქვს, სხვის ჯი­ბე­ში ხელი ჩავ­ყო­თო და მე ვე­უბ­ნე­ბი, მე სულ არ მაქვს ხელი და მერე თა­ვი­ან­თი ბა­რა­თით მა­ტა­რე­ბენ ხოლ­მე.

რომ გა­ვი­ზარ­დე, მივ­ხვდი, რომ სა­ერ­თოდ არ მჭირ­დე­ბა პრო­ტე­ზი. ჩემი თავი მაძ­ლევს იმის შე­საძ­ლებ­ლო­ბას, რომ ვი­ცხოვ­რო ჩვე­უ­ლებ­რი­ვად, მე-12 კლას­ში გა­და­ვე­დი, ადაპ­ტი­რე­ბა არას­დროს არ გამ­ჭირ­ვე­ბია. ყვე­ლა­ფერს ზე­პი­რად ვა­ბა­რებ, ღმერ­თს მად­ლო­ბა, მეხ­სი­ე­რე­ბა მაქვს.

ძა­ლი­ან ბევრ სფე­რო­ში ვა­პი­რებ გან­ვი­თა­რე­ბას, მაგ­რამ ახლა რომ მკი­თხოთ, გი­ორ­გი ზარ­ქუ­ას ვინ უნდა გა­მო­ვი­დეს, იტყვის რომ ჟურ­ნა­ლის­ტი. ამ პრო­ფე­სი­ა­ში ვხე­დავ ჩემს გან­ვი­თა­რე­ბას”

წყარო: კვირისპალიტრა