… თითქოს და ერთი ჩვეულებრივი, მშვიდი, ხალისიანი, ემოციებით დატვირთული დღე გათენდა. 2024 წლის 12ივნისი, სკოლის ეზოში ჩვეული ხალისითა და იუმორით შემოაბიჯა რამაზი მასწავლებელმა, დინჯი, აუჩქარებელი ნაბიჯებით აიარა კიბის საფეხურები, სამასწავლებლოში სიყვარულითა და სითბოთი გაჟღენთილი ემოციები შემოიტანა… ასევე დაგვტოვა და სამუდამოდ გაიხურა სკოლის კარი.
მოწმენდილ ცაზე მეხის გავარდნასავით გაისმა _ გარდაიცვალა, მარადისობაში გადავიდა, დამთავრდა, ზღაპრულ ბილიკებს აუყვა და ჩვენთან უამრავი თბილი მოგონებები დაგვიტოვა. მოგონებები, რომელიც არასოდეს ამოიწურება, ახლა ამით ვსულდგმულობთ, ჩვენო ღიმილიანო, თბილი გულის ბიჭო.
როგორ ვთქვათ, მაგრამ უთქმელობაც როგორ იქნება.
დაბლაციხის საჯარო სკოლის პედაგოგები, მოსწავლეები, მშობლები, ტექ-პერსონალი ღრმა მწუხარებით იუწყებიან ისტორიის პედაგოგის
რამაზ დოლიძის
გარდაცვალებას და თანაუგრძნობენ ოჯახს.
