ჩვენი სტატიის გმირი, პროფესიით მშენებელი ინჟინერი, არათუ ოზურგეთში, საქართველოშიც ცნობილი სანტექნიკოსი, კუკური შარაშიძეა. გურულების სიყვარულნარევი ხუმრობით, „გვარიშვილობით თავადიც კია, მაღალი ინტელექტით და ზრდილი სიტყვა-პასუხით გამორჩეული“.
ოზურგეთის შრომის ბირჟად მოაზრებულ სივრცეში, სულ ცოტა, 40 წლის მანძილზე, ბატონი კუკური ახსოვთ, როგორც საუკეთესო კვალიფიკაციის მქონე სანტექნიკოსი, ურთულესი მონტაჟების უბადლო შემსრულებელი. მან შეძლო და სახელოსნო სამუშაოების შესრულების ხარისხი და სირთულე, სახელოვნებო სიმაღლეზე ასწია.
_გეგონება ჩვეულებრივი, უბრალო პროფესიაა სანტექნიკის ცოდნა. ერთი შეხედვით, ჩვეულებრივი პროფესიის პროფესორი ეს კაცია და მას ოზურგეთში ტოლი არ ჰყავდა, _ დღესაც ასე საუბრობენ მასზე თანაქალაქელები, თავისი კონკურენტი მოხელეებიც კი.
კუკური შარაშიძის ბიოგრაფია მშობლიურ ჩოხატაურში, დაბლაციხეში იწყება, სადაც 1940 წელს დაიბადა და საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ, თბილისში, პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში ჩაირიცხა. როგორც თავდ გვიამბობს, მალე სამხედრო სამსახურში გაიწვიეს.
_ მაშინ სამწლიანი იყო სამხედრო სავალდებულო სამსახური. ჩემი პროფესია ისე მიყვარდა, იქაც მოვძებნე შესაფერისი სამუშაო. სამშენებლო საქმის დასაუფლებლად ყველა მიმართულებით ვცდილობდი ცოდნის გაღრმავებას. ასევე, ვცდილობდი სხვადასხვა სამშენებლო პროფესიის დაუფლებას, _ გვიამბობს ის ცხოვრების პირველ ნაბიჯებზე, ყველაზე რთულ, სავალდებულო სამხედრო სამსახურში ყოფნის პერიოდზე.
ჯერ ელექტროშემდუღებლად დაიწყო მუშაობა, მერე ფილებს აწყობდა… პარალელურად კი, აუცილებლად ეცნობოდა სპეციალურ ლიტერატურას, რომელიც ხშირად გამოდიოდა და ასეთი წიგნების ყიდვის შანსს ხელიდან არ უშვებდა. როცა სამწლიანი სავალდებულო სამსახური მოიხადა და შინ დაბრუნდა, სწავლაც გააგრძელა. საყვარელ სამშენებლო პროფესიაში დაოსტატებას კი ყოველდღე ცდილობდა.
მალე ოჯახი შექმნა, ოზურგეთში დაფუძნდა და აბანოს საპარიკმახეროების გაერთიანების მომსახურების უფროსად დაინიშნა. თერთმეტი წელი იმუშავა აღნიშნულ თანამდებობაზე. როგორც თავად ამბობს, მუდამ ჰქონდა თავის თავში მიზანი, კვალიფიკაცია აემაღლებინა.
როცა საბჭოთა კავშირი დაინგრა და თანდათან ყველა ორგანიზაციის მუშაობა შეჩერდა, ჩაის მეურნეობა ჯერ კიდევ ფეხზე იდგა და ამჯერად აქ განაგრძო მუშაობა.
_ ექვსი დღის მისული ვიყავი, მოულოდნელად მოხდა, ერთ-ერთ დოკუმენტზე ხელმოწერის შემდეგ, აღმოჩნდა, რომ ეს იყო დაუდევრობა. კონტიგენტსაც არ ვიცნობდი. ეს ამბავი ყველამ იცის და ვერც გვერდს ავუვლი. საქმე სასამართლომდე მივიდა… ერთი დღითაც არ ვყოფილვარ პატიმრობაში, გავმართლდი კიდეც. თუმცა, ცხოვრებაში ასეთი რამაც ხდება. შენც იცი და სხვებმაც იციან, რომ მართალი ხარ, თუმცა, ეს სიმართლე არავის სჭირდება… _ გვეუბნება ჩვენი რესპონდენტი.
სწორედ ამ მოვლენების შემდეგ აღმოჩნდა ის იმ სამუშაოზე, სადაც მრავალი ათეული წელი იმუშავა და მას საიმედო ადამიანის და საუცხოო პროფესიონალის, სანტექნიკის საქმის უბადლო მცოდნის იმიჯი მოუტანა.
უმაღლესი განათლების, მშენებელი ინჟინრის ცენზის მქონე მოხელეს მაშინაც ნაკლებად ნახავდით და დღესაც. თუმცა, ბატონი კუკური მიიჩნევს, რომ მხოლოდ დიპლომი არაფერს წყვეტს.
გვიამბობს, რომ თვითგანათლებითაც სრულყოფდა თავის კვალიფიკაციას. სანტექნიკოსის პროფესიით მუშაობა უწევდა როგორც დედაქალაქში, ისე გურიის და აჭარის რეგიონში. უმეტესად კი, გურიაში მუშაობდა. კაცი, რომელიც პრაქტიკული და თეორიული განათლების მიღებას ერთი დღითაც არ წყვეტდა და ამავე დროს ყოველდღიურად მუშაობდა, რადგან დიდი იყო მოთხოვნა, უარს მაინც არავის ეუბნებოდა. საქმეს შუაგზაში არავის მიუტოვებდა, უხარისხოდ ერთ სველ წერტილსაც არ გააკეთებდა.
ბუნებით უშუალოსა და თავმდაბალს, არასდროს უსაუბრია და საუბრობს ქედმაღლურად. იცის მხოლოდ ის, რომ შეცდომა არასდროს დაუშვია, ზერელედ არსად უმუშავია და ეს უდიდეს შინაგან თვითკმაყოფილებას ანიჭებს.
_ ძველ დროში ბევრი კარგი მოხელე ცხოვრობდა და მუშაობდა. ახლა ნაკლებად ნახავ. თუმცა, ზოგი ისევ იმ ძველ დროში დარჩა და რატომ _ განვითარება, ყოველდღიური სიახლის გაცნობა აუცილებელია, თუ გინდა რომ საუკეთესო პროფესიონალი იყო, რა თქმა უნდა, დიდ შრომისმოყვარეობასთან ერთად. ვშრომობდი შეუსვენებლად, ვაკეთებდი, ვამონტაჟებდი… ურთულესი კონსტრუქციები გამყავდა, თან ყოველდღიურად ვეცნობოდი სიახლეებს. ვსწავლობდი სულ… იმდენი წიგნი მაქვს ნაყიდი… ახლაც ყველა შენახული მაქვს, საუკეთესო ლიტერატურა გამოდიოდა. საკუთარ თავში ძალიან დაჯერებული არ უნდა იყო. მუდამ განვითარებაზე უნდა ფიქრობდე. ზედმეტი არასდროსაა, თუნდაც თვითგანათლება. სულ ვმუშაობდი, მოსვენება არ იყო… ფული კი, ათასი მქონდა თუ ასიათასი, ყველა ერთნაირად იხარჯებოდა, _ ეცინება და განმარტავს, რომ არც არასდროს ჰქონია სურვილი, ბევრი ფული ეგროვებინა.
ბატონი კუკური შარაშიძის სიმშვიდე, თანმიმდევრული საუბარი, მაღალი ინტელექტი უნებურად გიჩენს სურვილს, ამ ადამიანს მხოლოდ უსმინო და კითხვებით თავი არ მოაბეზრო.
გვეუბნება, რომ გულისხმიერება იყო მისი უპირველესი თვისება. რაც იცოდა, კეთების დროს საქმეს არ მიაკლებდა. როგორც ამბობს, როცა გაქვს ცოდნა და პასუხისმგებლობა, შეცდომის დაშვების შანსი არ იყო და არც იქნება.
_ ადვილი არაფერი არაა. უბრალოდ, საქმე არ უნდა გააიოლო. მაგალითად, რა სიმაღლეზე უნდა დაიდგას ხელსაბანი? _ ეს არის 80, 83 დ 85 სმ. სხვა სიმაღლე არ შეიძლება. ზოგი ამას არად დაგიდევს, _ გვიხსნის ის და ასევე, ჩვეულებრივი მილის ზომების ცოდნის აუცილებლობაზე საუბრობს. ამბობს, რომ დიდი მნიშვნელობა აქვს მილის ზომას, დიამეტრს, რომ ტექნიკური სუნი ოდნავადაც არ იგრძნობოდეს…
40-წლიანი მუშაობის მანძილზე, კუკური შარაშიძე, პარალელურად სამეზობლოში, უბნებში, ჭირსა და ლხინში გამგის პოზიციაზე უწყვეტად იდგა.
მიიჩნევს, რომ სანტექნიკი ვერ იქნება, ვერ გახდება მინისტრი, რაც უნდა კარგი მენეჯერი იყოს. ამიტომ არის აუცილებელი კარგი განათლება, რომ საქმე გამოგივიდეს.
ბატონი კუკური იგონებს, რომ მისი მამა ეზეკ შარაშიძე ჩოხატაურში, საპასპორტო მაგიდის გამგე იყო. მისთვის მამის გავლენა დიდი იყო, როგორც პასუხისმგებლიანი მშობლისა და მოქალაქისა.
ახლა კუკური შარაშიძე ოზურგეთში ცხოვრობს. მის განათლებულ, კულტურულ ოჯახს სამეზობლოსა და სამეგობროში დიდი სიყვარულით მოიხსენიებენ.
_ ჩემი გოგონა, ხათუნა შარაშიძე, თქვენი კოლეგაა, ჟურნალისტია. სიძე იურისტია, კვალიფიციური სპეციალისტი და კარგი ადამიანი. ამ მხრივ გამიმართლა. ჩემი ერთადერთი შვილიშვილი, ლევან ჩავლეშვილი, ჩემი სიცოცხლეა. ძალიან ნიჭიერი და ინტერესიანი ბიჭია. უცხო ენებს ფლობს. მთელი დღე ერთად ვსაუბრობთ… ჩემი ცხოვრების მთავარი კაცი ახლა ეს ბიჭია, _ამბობს მოსიყვარულე ბაბუა და შვილიშვილს გულში იკრავს…
ერთმანეთს უსიტყვოდ, უთბილესი მზერით შესცქერიან ბაბუა და შვილიშვილი. ამ ეპიზოდს სიტყვა ნაკლებად გადმოსცემს და ფოტოობიექტივით დანახული სჯობს…
„გურია ნიუსი“ დიდხანს სიცოცხლეს დ ჯანმრთელობას უსურვებს აღიარებულ საქმის სპეციალისტს, განათლებულ და მოყვას კაცს, საუკეთესო ადამიანს, კუკური შარაშიძეს!
ავტორი