„ლეო და ლოლა“ _ გურული და-ძმის „დილისპირული“

გურული და-ძმაა ეს ლეო და ლოლა. ცხოვრობენ გურიის ერთ  მზისპირა სოფელში, თუმცა, თავიანთი უძინარი დიასახლისივით ალიონს არ ელოდებიან _ მუდამ ფხიზლობენ და მამლის პირველი ყივილიდან დანთებულ ბუხარს,  „გაკვეთილზე“ წასვლამდე ასე ეფიცხებიან. 

მერე კუთვნილ სასუსნავს  კრუტუნით შეირგებენ და როცა  ზეციური მნათე ბინდბუნდს გადასწევს, ჰერი, ჰერი,  _  სათხილეში  თუ სხვენზე ბევრი ფიცხელაა, სათაგურს რომ თავს ადვილად აღწევენ, ლეოს და ლოლას კი _ ნაკლებად…  ასაკით ნორჩებს, ზრდასრულობამდე ბევრი ასეთი „გაკვეთილი“ ელით წინ. თუმცა, რა გასაკვირია,  ასეთი იყოს მათი  „დილისპირულის“ სტარტი, მით უფრო, როცა  გურული გარემოს შვილები არიან…