“ლექციას ვეღარ გავაგრეძელებ, თუ ბაყაყები არ დააჩუმეთ” _ გრიგოლ რობაქიძე ლანჩხუთში

1912 წლის ზაფხულში ლანჩხუთს ლექციის წასაკითხად გრიგოლ რობაქიძე ეწვია – თემაზე შოთა რუსთაველის და ვაჟა ფშაველას შემოქმედება. რომელიც ადგილობრივ თეატრში გაიმართა. მაშინ თეატრი ზენაიშვილის სიმინდის საწყობში იყო გამართული რკინიგზის სადგურის მიღმა დაჭაობებულ მიდამოში. დაიწყო ლექცია. ცოტა ხნის შემდეგ თეატრის ირგვლივ ბაყაყების ყიყინი ატყდა. რობაქიძემ ვერ აიტანა ეს უფასო აკომპონიმენტი, ლექცია შეწყვიტა და ხალხს მიმართა – ბატონებო, მე ლექციას ვეღარ გავაგრეძელებ, თუ ბაყაყები არ დააჩუმეთო! და კულისებში მიიმალა.

ხალხი სახტად დარჩა, მაგრამ სხვა გზა არ იყო, ეს მოთხოვნა უნდა შეესრულებინათ. ჭაობის ნაპირს მიუყენეს აპოლონ ცინცაძე (ჩიხათოთ წოდებული) და დაავალეს ბაყაყების გასაჩუმებლად ქვების სროლა. მაგრამ საქმეს ის ართულებდა, რომ ბაყაყები ჭაობის ორივე ნაპირზე ყიყინებდნენ, როცა ქვების მეშვეობით ერთ მხარეს გააჩუმებდა, მეორე ტეხდა ვაი-უშველებელს, მაგრამ ბოლოს როგორღაც შეძლო ბაყაყების მორჯულება.

ლექცია განახლდა. მეორე დღეს ხალხი ოხუნჯობდა – ,,რობაქიძემ, როგორც ესთეტური ბუნების კაცმა, ბაყაყების მძლავრი და გამაყურებელი კონცერტი ვერ აიტანა, შემდეგ კი მელოდიურ აკომპანიმენტს თვითონაც საუცხოვოდ შეეგუა და ხმაც შეუწყოო”.