ჩემს მახსოვრობაში პირველი წელია, როდესაც არც მამაჩემის, ბებია-ბაბუას, ძმის და ძმისშვილების საფლავზე აღდგომის მეორე დღეს არ გავსულვარ _ სასაფლაოებზე გასვლასა და საფლავებზე წითელი კვერცხის გადაგორებაში ხელი მსოფლიოში გავრცელებულმა კორონავირუსმა შეგვიშალა. ვერავინ წარმოიდგენდა თუ ეს დღე როდესმე დადგებოდა.
ბებიაჩემი ვენერა ტრადიციების მოყვარული ადამიანი იყო. როდესაც ბაბუაჩემი გიორგი გარდაიცვალა, საცხოვრებლად სოფელ შემოქმედში გადმოვიდა.
იგი აღდგომამდე ერთი თვით ადრე იჭერდა თადარიგს:
“ერთი დღე ითხოვს მიცვალებული ჩვენგან საკურთხს და მეტი ჩვენ რა შეგვიძლია, რომ არ შევასრულოთ!“ _ იცოდა თქმა.
მიუხედავად იმისა, რომ კვირა დღეს, როდესაც აღდგომას აღვნიშნავდით, აუცილებლად მივდიოდით მორიგეობით ჯერ ზემოხეთში, მეორე დღეს კი შემოქმედის სასაფლაოზე.
ეს ტრადიცია გაგრძელდება თუ არა, კორონავირუსის ხელშია.
ყველამ კარგად იცის ჩვენი დამოკიდებულება ტრადიციების მიმართ… წელს იმდენად დააპაუზა კორონავიურისმა მსოფლიო, რომ სასაფლაოებზე გამსვლელი, ფაქტობრივად, არავინ იყო.
მიუხედავად სურვილისა და ტრადიციის მიმართ პატივისცემისა, სასაფლაოები მიტოვებული აღმოჩნდა.
რელიგიურ ლიტერატურაში საფლავზე გასვლის აუცილებლობის შესახებ არსად არაფერი წერია…
“აღდგომიდან მეცხრე დღეს, თომას კვირის სამშაბათს მიცვალებულთა მოხსენიება და საფლავთა კურთხევა აღესრულება ხდება. ამ დღეს ადამიანები იხსენებენ გარდაცვლილთა სულებს, გადიან საფლავებზე, ანთებენ სანთელს. მიცვალებულთა სახელზე ეკლესიისა და უპოვარი ადამიანებისთვის შესაწირს გასცემენ.
დღეს ხალხში კიდევ არსებობს აღდგომის დღესასწაულზე საფლავზე გასვლის არასწორი წესი. სასულიერო პირთა თქმით, აღდგომის დღესასწაულზე ქრისტიანს გლოვა არ შეშვენის.
ბრწყინვალე შვიდეულის ორშაბათს კი საფლავზე გასვლა ასევე ხალხის მიერ შემოღებული ტრადიციაა, მაგრამ იქ მიცვალებულს არ იხსენიებენ, უბრალოდ ახარებენ, რომ ქრისტე აღდგა! მიცვალებულისათვის ლოცვა და პანაშვიდის გადახდა ამ დღეს არ არის მიღებული.
ეკლესიის სწავლებით, მიცვალებულის მოხსენიება ხდება აღდგომიდან ერთი კვირის გასვლის შემდეგ, თომას კვირის სამშაბათს“ (www.ambioni.ge).
კორონავირუსმა, შეიძლება ითქვას, ეს წესები წელს დაალაგა.
როგორც 10 დღის წინ, დღესაც სასაფლაოებთან იდგა პოლიცია და ჯარი; ადამიანების მცირე ნაწილმა კი ეკლესია-მონასტრებში საკურთხი მიიტანა; სასულიერო პირებმა დიდი პანაშვიდი გადაიხადეს და მრევლს უთხრეს, რომ წელს საფლავების კურთხევა არ შედგებოდა.
ეს დღე ყოველთვის გამახსენდება, რადგან პირველად ჩემს მეხსიერებაში საფლავზე წითელი კვერცხის გადაგორება ვერ მოვახერხე…
კიდევ რას გვიმზადებს სამყარო, ამას დრო გვიჩვენებს…
ადამიანებს შემდგომ აღდგომამდე ბევრ რამეზე მოგვიწევს დაფიქრება… თუნდაც იმაზე, რომ როგორ მომავალში გვინდა ცხოვრება…
