ბოლო პერიოდში ოზურგეთის მუნიციპალიტეტში ფიქსირდება გადამდები დაავადება მუნის (ბღერი) შემთხვევები.
როგორც ოზურგეთის საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ცენტრის ეპიდემიოლოგი, ელზა სიმონიშვილი, “გურია ნიუსთან” საუბრისას ამბობს, შემთხვევები ჯერ-ჯერობით სპორადულია, თუმცა დაავადება ხასიათდება მაღალი კონტაგიოზურობით, ამიტომ საჭიროა სიფრთხილე და პრევენცია, რომ არ მოხდეს შემთხვევათა მატება და მასიური გავრცელება.
“გავრცელებისა და გართულებების საფრთხის გამო შეგახსენებთ აღნიშნული დაავადებისათვის დამახასიათებელ კლინიკასა და პროფილაქტიკის ღონისძიებებს:
მუნი (ბღერი (scabies)):
ადამიანის კონტაგიოზური პარაზიტული დაავადებაა, რომელიც ხასიათდება ძლიერი ინტენსიური ქავილით. დაავადების გამომწვევია ბღერის ტკიპა.
დასნებოვნება ხდება დაავადებულ ადამიანთან პირდაპირი კონტაქტით, თეთრეულით, ტანსაცმლით და პირადი მოხმარების საგნებით. დაავადების ყველაზე ხშირი წყაროა ოჯახის წევრები, სასწავლო დაწესებულებების აღსაზრდელები, კონტაქტში მყოფი სხვა პირები; მუნი გადაეცემა სქესობრივი კავშირითაც.
ინკუბაციური/ფარული პერიოდი დაახლოებით 1–2 კვირაა. კანზე მოხვედრილი განაყოფიერებული მდედრი ტკიპა ჩაინერგება კანის ეპიდერმისის რქოვან შრეში, სადაც იგი დებს კვერცხებს. დაახლოებით 2 კვირაში, განვითარების რამდენიმე სტადიის გავლის შემდეგ, კვერცხებიდან წარმოიქმნება ახალი პარაზიტები, რომლებიც ვრცელდებიან კანის ახალ უბნებში.
კლინიკური სურათი:
მუნის ძირითადი სიმპტომია ღამის ქავილი, განპირობებული ტკიპების აქტიურობით ამ პერიოდში. გარდა ქავილის დროს კანის განაკაწრებისა, აღინიშნება წვრილი ხაზოვნად დალაგებული ბუშტუკები და კვანძები. დაავადებისათვის დამახასითებელია “მუნის გასავლები” – მცირე ზომის სწორი ან დაკლაკნილი ხაზები, ბოლოში ბუშტუკით, სადაც იმყოფება მდედრობითი ტკიპა. შავი პატარა წერტილები–ტკიპას შესვლისა და გამოსვლის ადგილები.
ხვრელები ერთმანეთისგან 0,5-1 სანტიმეტრით არიან დაშორებულები. გამონაყარის დამახასიათებელი ლოკალიზაციაა კანის თხელი ნაზი უბნები: თითებშუა არეები, სხივ–მაჯის მომხრელი არე, მუცელი, სასქესო ორგანოები, ბარძაყების შიდა ზედაპირი, სარძევე ჯირკვლები. მუნის დროს შედარებით ნაკლებად ზიანდება სახის კანი და თავის თმიანი ნაწილი.
მუნი ხშირად რთულდება თანდართული ინფექციებით.
დაავადება განკურნებადია, მაგრამ მკურნალობის პროცესი საჭიროებს დიდ ძალისხმევას. მკურნალობის შერჩევა ხდება ექიმი-დერმატოლოგის მიერ.
ამ დროს დაკვირვებას ექვემდებარება ოჯახის ყველა წევრი და ავადმყოფთან კონტაქტში მყოფი ყველა პირი, განსაკუთრებით საბავშვო დაწესებულებებში.
ამიტომ განსაკუთრებული ყურადღება უნდა გამოიჩინონ ბავშვთა დაწესებულებების მენეჯერებმა, სამედიცინო პერსონალმა, რომლებსაც რუტინულად ისედაც ევალებათ ბავშვთა კანის საფარველის დათვალიერება, რომ ამ პერიოდში გააქტიურონ მონიტორინგი.
საეჭვო კლინიკის აღმოჩენისას, ან დადგენილი დაავადების შემთხვევის კონტაქტისას, გადაამისამართონ საეჭვო შემთხვევა(კონტაქტებიანად) დერმატოლოგთან.
ხშირი გართულებისა და თანდართული ინფიცირების მიზეზი უმეტესად არის ექიმთან დაგვიანებული მიმართვა, თვითმკურნალობა სახლის პირობებში, რის შედეგადაც დაავადება იღებს შორსწასულ ფორმებს და რთულდება სხვადასხვა ჩირქოვანი ანთებითი პროცესით.
იმისათვის, რომ დაავადება არ გავრცელდეს, საჭიროა:
საეჭვო სიმპტომებისას შესაბამის სპეციალისტთან(დერმატოლოგთან, ოჯახის ექიმთან) დროული ვიზიტი;
ექიმის მიერ დანიშნული მკურნალობის სქემის ზუსტი შესრულება; ავადმყოფთან კონტაქტში მყოფი პირების პროფილაქტიკური დამუშავება; ჰიგიენური პირობების დაცვა.
დაავადების შემთხვევაში პირადი მოხმარების საგნებისა და საცხოვრებელი ადგილის დეზინფექცია.
განსაკუთრებით – ხელების ჰიგიენა.
სასწავლო-სააღმზრდელო დაწესებულებებში (ბ/ბაღები, საჯარო სკოლები, სპორტული, სამუსიკო, ცეკვისა და ა.შ. სტუდიები), სადაც ბავშვებს მჭიდრო კონტაქტი აქვთ ერთმანეთთან, ერთმანეთის ნივთებთან, სავარჯიშო ლეიბებთან, მუდმივად განხორციელდეს მონიტორინგი მენეჯერთა და სამედიცინო პერსონალის მიერ, საეჭვო შემთხვევები ეცნობოს ბავშვის ოჯახის წევრებს შესაბამისი მკურნალობისა და პრევენციის ჩასატარებლად, ხოლო დაწესებულებაში ჩატარდეს სადეზინფექციო ღონისძიებები”,_ ამბობს სიმონიშვილი.