პოლ ბია (კამერუნი) – 1984 წელს მიიღო ხმათა 99,98 პროცენტი
პარიზში განათლებამიღებულმა კამერუნელმა პოლიტიკოსმა პოლ ბიამ 1984 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებში ფენომენალური შედეგი აჩვენა – მან თითქმის ხმათა 100 პროცენტი მიიღო. მიახლოებული შედეგი მან 1988 წლის არჩევნებშიც დააფიქსირა – ხმათა 98 პროცენტი. უკანასკნელად პოლ ბია კამერუნის პრეზიდენტობაზე კენჭს 2011 წელს იყრიდა და ხმათა 77,99 პროცენტით კვლავ გამარჯვება მოიპოვა.
საპარმურატ ნიაზოვი (თურქმენეთი) – 1992 წელს მიიღო ხმათა 99,5 პროცენტი
პირველად საპარმურატ ნიაზოვმა პრეზიდენტის თანამდებობა 1990 წელს დაიკავა, ჯერ კიდევ თურქმენეთის საბჭოთა კავშირის შემადგენლობაში ყოფნის პერიოდში. ორი წლის შემდეგ ნიაზოვი უალტერნატივო კანდიდატი იყო არჩევნებში, ერთი წლის შემდეგ კი მან თავი „თურქმენბაშად,” ანუ, „ყველა თურქმენის მამად“ გამოაცხადა. 1999 წელს ნიაზოვი სამუდამო პრეზიდენტად გამოაცხადეს. 2007 წელს კი თურქმენეთში პირველი საპრეზიდენტო არჩევნები გაიმართა ნიაზოვის გარდაცვალების შემდეგ და თურქმენებმა გურბანგულ მუჰამედოვი აირჩიეს.
ფერდინანდ მარკოსი (ფილიპინები) – 1981 წელს მიიღო ხმათა 88 პროცენტი
ფილიპინელი დიქტატორის რვა საარჩევნო კამპანიიდან მეხუთეში, მარკოსმა ხმათა უმრავლესობა მიიღო. არჩევნებიდან რამდენიმე წლის შემდეგ კი, იძულებული გახდა ქვეყნიდან გაქცეულიყო. გაქცევიდან სამ წელიწადში მან ჰავაის კუნძულებზე დაასრულა სიცოცხლე, ისე, რომ სამშობლოში დაბრუნების უფლება არ მიუღია.
ჟაკ შირაკი (საფრანგეთი) – 2002 წელს მეორე ტურში მიიღო ხმათა 82,21 პროცენტი
ჟაკ შირაკი პრეზიდენტის თანამდებობაზე 12 წელი იმყოფებოდა. მის პრეზიდენტობას დაემთხვა საკონსტიტუციო ცვლილება, რომლის თანახმად, საფრანგეთის პრეზიდენტს 7-ის ნაცვლად, პრეზიდენტობის ვადა 5 წლით განესაზღვრა. წინააღმდეგ შემთხვევაში, შირაკი ფრანსუა მიტერანის რეკორდს გაიმეორებდა, რომელიც 14 წლის განმავლობაში ედგა საფრანგეთს სათავეში. ცნობისთვის, შირაკის მეტოქე 2002 წლის არჩევნებში იყო ნაციონალური ფრონტის ლიდერი ჟან-მარი ლე პენი, რომელმაც ხმათა მხოლოდ 17 პროცენტის მოგროვება მოახერხა.
ლეხ ვალენსა (პოლონეთი) – 1990 წლის არჩევნებში მიიღო ხმათა 74,25 პროცენტი
მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ, 1990 წლის საპრეზიდენტო არჩევნები პირველი დემოკრატიული არჩევნები იყო ამ ყოფილ სოციალისტურ სახელმწიფოში. არჩევნების დროს მეორე ტურის დანიშვნა გახდა აუცილებელი და, პროფკავშირების „სოლიდარნოსტის” ლიდერმა ვალენსამ ხმათა უმრავლესობით აჯობა კომუნისტ სტანისლავ ტიმინსკის. 1995 წელს ვალენსამ მეორედ იყარა კენჭი არჩევნებში, თუმცა, ალექსანდრ კვასნევსკისთან დამარცხდა და საბოლოოდ წავიდა პოლიტიკიდან.
ლინდონ ჯონსონი (ამერიკის შეერთებული შტატები) – 1966 წელს ხმათა 61,1 პროცენტი მიიღო
ამერიკის შეერთებული შტატების რიგით 36-ე პრეზიდენტს, ლინდონ ჯონსონს, პრეზიდენტის პოსტი ერთ ვადაზე მეტხანს ეკავა – 1963 წელს მოკლული ჯონ კენედი მან ჩაანაცვლა, როგორც მოქმედმა ვიცე-პრეზიდენტმა. სწორედ ჯონსონს ეკუთვნის რეკორდი ამერიკის პრეზიდენტთა შორის მიღებული ხმების რაოდენობაში. მანამდე 60-პროცენტიანი ზღვრის გადალახვა მხოლოდ ერთხელ დაფიქსირდა – 1936 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებზე ფრანკლინ რუზველტმა მეორე ვადით არჩევისას მოსახლეობის ხმათა 60,8 პროცენტი მიიღო.
ავტორი