იმ ფაქტორის გათვალისწინებით, რომ წვიმის დროს სანიაღვრე არხები წყალს ვერ ატარებდა და ტერიტორია იტბორებოდა, ლანჩხუთში 2020 წლისთვის ქალაქის ცენტრალური მაგისტრალის რეაბილიტაცია გახორციელდა. პროექტის ფარგლებში, ჟორდანიას ქუჩაზე, ცენტრალური მაგისტრალის გასწვრივ მოეწყო საფეხმავლო ბილიკები, გახორციელდა გარე განათების, სანიაღვრე არხებისა და წყალმომარაგების ქსელის რეაბილიტაცია, რომლის პროექტის ღირებულება, ლანჩხუთის მერიის გვერდზე გამოქვეყნებული ინფორმაციის მიხედვით, ერთი მილიონ 500 ათას ლარს შეადგენდა.
მართალია, პროექტი, დაახლოებით, ორი წელია დასრულებულია და თვალის გადავლებით ქალაქის იერსახეც შელამაზებული ჩანს, თუმცა, ირკვევა, რომ საქმე მთლად მოსაწონად ვერაა, რის გამოც ლანჩხუთელთა ნაწილის გულისწყრომის მიზეზიც გახდა.
საქმე ისაა, რომ ცენტრალური მაგისტრალის იმ მონაკვეთზე, სადაც ჟორდანიასა და კოსტავას ქუჩების კვეთაა და სანიაღვრე არხი გადის, ტროტუარი მოულოდნელად წყდება, გზის გასაგრძელებლად კი ქვეითად მოსიარულეებს კარგა მოზრდილ არხზე გადახტომა უწევთ. ისინი კი, ვისაც გადახტომის ძალა არ შესწევთ, ცენტრალურ გზაზე ცენტრალურ გზაზე უნდა გადავიდნენ.
ცნობისთვის, გზის ეს მონაკვეთი ლანჩხუთის მერიის შენობის მიმდებარედაა და იქაური ფანჯრებიდან კარგად უნდა მოჩანდეს ზემოთ ნახსენებ ადგილზე შექმნილი ვითარება.
“რამდენი ხანია, ვფიქრობ, დავწერო, არ დავწერო, მარა ჰა გასკდა გული უთქმელობით. ანუ, გამოცხადდა ტენდერი, გაკეთდა ტროტუარი, ქვეყნის ფული დეიხარჯა და… ამის დამთავრება რაღა უსაშველო შეიქნა, თქვე კაი დედმამიშვილებო?! ამ მეტრანახევარიზა დეიქცეოდა ქვეყანა, რომ ტროტუარი გზას მიერთებოდა?!
არ ვიცი, არ ვიცი, პირდაპირ გადირევა კაცი რა. ვერ მოვთაგე, ვინცხა უნდა მომეთაგა. ეტყობა, არაფერი მომეწონა მაგენის გაკეთებული.
რა ვიცი, თუ ვინმე გამცემს პასუხს, რა დეეტაკა ამ გზას, ქი გამიხარდება.
იდეაში, ალბათ, სანიაღვრე უნდა გაკეთდეს, მაგრამ იმდენი ხანია ვუყურებ, არაფერი ძვრა არაა, რამე კეთდებოდეს. ეჭვი მეპარება, როდესმე დაადგეს საშველი.
დავიჯერო “იმ შენობიდან” არ ჩანს ეს?!
ეტყობა “მთავრობის” ფანჯრებს დიდი ფარდა აქვს!” _ წერს სოციალურ ქსელში პრობლემით შეწუხებული ლელა წილოსანი.
ლელა წილოსანის ამ პოსტს სხვა ლანჩხუთელებიც ეხმიანებიან და საკუთარ პოზიციას აფიქსირებენ:
მერი შარაბიძე: ” სადილს რომ გააკეთებ და მარილს არ უზამ, ისეთი გაკეთებულია”.
ნონა სივსივაძე: “შეწყვეტილი სიმღერა”…
ამ თემაზე საუბრისას ლანჩხუთელები შესრულებული სამუშაოების უხარისხობაზეც აკეთებენ აქცენტს. მათი საუბრიდან ირკვევა, რომ წვიმის დროს ტროტუარები იტბორება და გავლა ჭირს, არადა, მთავარი ფაქტორი, რის გამოც ცენტრალური მაგისტრალის გასწვრივ საფეხმავლო ბილიკები მოეწყო და სანიაღვრე არხების რეაბილიტაცია გახორციელდა, სწორედ ამ პრობლემის მოგვარება იყო.
“ნეტავ, იცოდეთ, მაგ დაგებულ ტროტუარებზე რა ხდება წვიმის დროს _ იმხელა გუბეები დგას, “ვალინკა” თუ არ გაცვია, კოჭებამდე წყალში ცურავ. ესაა გაკეთებული საქმე?! შეგირცხვათ ნამუსი!
მოქანებული კბილებივითაა ეგ ტროტუარი დაგებული, ველოსიპედით რომ გავიარე, ზედ მომესხა ქვემოდან ამოსული ტალახი.
ვისაც მანქანა არ გვემსახურება და არ გვყავს, წვიმაში არ უნდა ვიაროთ? ბავშვებს სკოლაში წასასვლელად გზა არ აქვთ. საშინელებაა, რაც აქ წვიმისას ხდება. ერთი გაწვიმება და პარალიზებულია ლანჩხუთი. ეტყობა მანქანებიდან არ ჩანს ეგ. ეს დაცინვაა ხალხის, ბატონო მერო და მთავრობის წარმომადგენლებო”, _ საკუთარ პოზიციას აჟღერებენ რიგითი ლანჩხუთელები.
ჟორდანია-კოსტავას ქუჩის კვეთაზე შექმნილი რეალობიდან გამომდინარე მოქალაქეებს კითხვაც უჩნდებათ, თუ რა მეთოდით არის შესაძლებელი გზის გასაგრძელებლად ტროტუარზე მოხვედრა: “უკაცრავად და, ტროტუარზე რომ ავიდე, როგორი ნახტომი მჭირდება, ხომ ვერ მირჩევთ, ჰაერში თუ რამე სხვა შამანისტობაა ჩასატარებელი?”
ირკვევა, რომ ნაწილი ჭოკით ხტომას ანიჭებს უპირატესობას, ნაწილი კი, სკუპ-სკუპით სიარულს ამჯობინებს.
ლელა წილოსანი: “ჭოკით უნდა გადავხტეთ სიგრძეზე. სხვა ყველაფერი ვცადე მე პირადად, ეგ დამრჩა მარტო”.
სოფია ჩხაიძე: “ამას ჰქვია ჯერ გადახტი და ჰოპ მერე დეიძახეო. კაია სკუპ-სკუპით სიარული”.
თუ რატომ დარჩა ეს მონაკვეთი პროექტს მიღმა, ამაზეც ლანჩხუთელები სხვადასხვა ვერსიებს აჟღერებენ.
ეკა მშვიდობაძე: “ალბათ, გეგმაში ჰქონდათ ყვავილებით გალამაზება და ამიტომ დატოვეს”.
ქეთი დოლიძე: “საარჩევნოდ მოიტოვეს”.
ამიკო წერეთელი: “ჭოკით მხტომელებისთვის გააკეთეს”.
მოქალაქეთა მხრიდან გაჟღერებული პრეტენზიების პასუხად ქალაქის წარმომადგენელი ლანჩხუთის საკრებულოში კახა კვიტაიშვილი მოკლედ განმარტავს: “გაკეთდება ძალიან მალე”.
ავტორი