მსახიობი მამუკა ლორია ბატონ ბორის წიფურიაზე ერთ სახალისო ამბავს ხშირად იგონებდა.
“ერთხელ ბორისი სტამბულში სტუმრად იყო თავის მეგობარ კუკური მეფარიძესთან. წიფურიას საპატივცემულოდ დიდებული ვახშამი გაიმართა, რომელსაც თურქებიც ესწრებოდნენ. კუკურიმ ქართველი სტუმარი თურქებს დიდი ამბით წარუდგინა.
– ბორისი, ჩემო ბატონო, – უფეშქაშა საკუთარი სახელი ბორიამ.
– მერაბი, – ჩამოართვა ხელი ერთმა და გაეცნო ისიც. გაუკვირდა, ქართველ კაცს თურქეთში საქართველოში გავრცელებული სახელის გაგება. ცოტა ხანში მეორე თურქიც გაეცნო და აღმოჩნდა, რომ მისი სახელიც მერაბი გახლდათ.
მერაბად გაეცნო მესამეც. გაგიჟდა კაცი, ამ უპატრონოებს სხვა სახელი არ გაუგიათო? მაგრამ მეოთხემაც მერაბად წარუდგინა საკუთარი პერსონა.
შემოუსხდნენ სუფრას. ყოველი ჭიქის მიჭახუნებაზე ხან ერთს ეძახის “მისტერ მერაბ”, ხან მეორეს და ხან მეექვსეს, მაგრამ ბოლო ყველაფერს აქვს და ამ საინტერესო დამთხვევასაც მალე აეხადა ფარდა. კუკურიმ უსაყვედურა ბორიას, მთელი ღამე სალმის ძახილით რად გამოუჭედე ყურები ამ პატიოსან ხალხსო? მერაბი თურქულად გამარჯობას ნიშნავსო, – დააკვალიანა კუკურიმ ძმაკაცი და ბორიამაც დააძვირა სალამი იმ წუთიდან”.
