“საქართველოს ევანგელურ-ბაპტისტური ეკლესია ერთს მხრივ გამოხატავს სინანულს მთავარეპისკოპოს მალხაზ სონღულაშვილის გადადგომასთან დაკავშირებით, ხოლო მეორეს მხრივ ამ გადაწყვეტილებას ლოგიკურად მიიჩნევს. ეკლესია უსაფუძვლო ბრალდებად მიიჩნევს მთავარეპისკოპოსის მიერ მისი თანამდებობიდან გადადგომის დასახელებულ მიზეზს, რომლის მიხედვით, ეკლესიის მსახურთა უმეტესობის მიერ არ იქნა გაზიარებული მისი წარმოდგენები სხვადასხვა სახის ფობიებთან ბრძოლის თაობაზე.
ეკლესია ყოველთვის მის გვერდით იდგა და მთლიანად იზიარებდა მის მეთოდებს ისლამოფობიის, ქსენოფობის და ჰომოფობიის წინააღმდეგ ბრძოლაში. ერთადერთი საკითხი, რომელშიც ჩვენ ფუნდამენტური უთანხმოება გვქონდა იყო ჰომოსექსუალიზმთან დაკავშირებული პოზიცია. ეკლესია, წმინდა წერილზე დაყრდნობით ცოდვად მიიჩნევს ერთსქესიანთა სექსუალურ ურთიერთობას.
მთავარეპისკოპოსის შეხედულებით, ერთსქესიანთა სექსუალური ურთიერთობა, თუ ის სიყვარულსა და ერთგულებაზე დამყარებულ მონოგამიურ ურთიერთობას წარმოადგენს, ცოდვა არ არის. ეს პოზიცია ეკლესიისთვის კატეგორიულად მიუღებელია.
საქართველოს ევანგელურ-ბაპტისტური ეკლესიის კარი ღიაა ყველასთვის, მათ შორის სექსუალური უმცირესობისთვის. ეკლესიისათვის ჰომოსექსუალური ორიენტაცია ცოდვა არ არის, ცოდვაა მხოლოდ ჰომოსექსუალური პრაქტიკა. ეკლესია მზად არის ყური დაუგდოს ლგბტ ადამიანებს, დადგეს მათი უფლებებისა და ღირსების სადარაჯოზე, გაიზიაროს მათი პრობლემები, ილოცოს მათზე და საჭიროების შემთხვევაში ფინანსურადაც დაეხმაროს მათ.
ეკლესია თავისი ბუნებით კონსერვატორული ინსტიტუტია და მას არ შეუძლია თავისი საზღვრების მოშლა-მორღვევა. მივესალმებით სექსუალური უმცირესობის წარმომადგენლებს დაესწრონ ჩვენს ღვთისმსახურებებს. მათ უფლება აქვთ გახდნენ ჩვენი ეკლესიის სრულუფლებიანი წევრები, თუ ისინი უარს იტყვიან ჰომოსექსუალურ პრაქტიკაზე. ჩვენი მაცხოვარი, უფალი იესო ქრისტე დროის დიდ ნაწილს ცოდვილებთან ატარებდა და ამ ურთიერთობების შედეგად ისინი ცხოვრების წესს იცვლიდნენ. როდესაც მაცხოვარმა მრუშობაზე წასწრებული დედაკაცი ჩაქოლვას გადაარჩინა, უთხრა მას: “წადი და ამიერიდან ნუღარ შესცოდავ“ (იოანე 8:11). იესო ქრისტემ დაიცვა ადამიანის სიცოცხლე და ღირსება, მაგრამ იმავდროულად ცოდვას თავისი სახელი დაარქვა,” _ ნათქვამია სინოდის განცხადებაში.
მთავარეპისკოპოსის თანამდებობის დატოვების შესახებ განცხადებაში მალხაზ სონღულაშვილი აღნიშნავდა, რომ მისი წარმოდგენები სხვადასხვა სახის ფობიების წინააღმდეგ ბრძოლაზე გაზიარებული არ არის ევანგელურ-ბაპტისტური ეკლესიის მსახურთა უმეტესობის მიერ და ამიტომ მას გამართლებულად არ მიმაჩნია, ამ თემის წინამძღოლი იყოს.
“ცხრამეტი წლის განმავლობაში მე სათავეში ვედექი საქართველოს ევანგელურ ბაპტისტურ ეკლესიას. ჩემთვის მძიმე, მაგრამ ძალიან საპატიო იყო ეს ჯვარი. მე მადლობას ვწირავ ღმერთს იმ წლებისათვის, რომელიც მე თქვენს გვერდში გავატარე. ეს იყო არა მარტო გაუთავებელი ბრძოლის, არამედ უზარმაზარი შემოქმედებითი საქმიანობის წლები.
ახლა მოვიდა იმის დრო, რომ ჩემი მსახურების ფარგლები შევკვეცო. ამიერიდან მე მინდა ჩემი დარჩენილი სიცოცხლის მეტი წილი დავუთმო: სამეცნიერო მუშაობას, საუნივერსიტეტო სწავლებას და სოციალურ მსახურებას.
მე ვხედავ, რომ ჩემი წარმოდგენები სხვადასხვა სახის ფობიების წინააღმდეგ ბრძოლაზე გაზიარებული არ არის ჩვენი ეკლესიის მსახურთა უმეტესობის მიერ და ამიტომ მე გამართლებულად არ მიმაჩნია, რომ ვიყო ამ თემის წინამძღოლი.
მე მადლობას გიხდით ყველას წლების განმავლობაში ერთად გაწეული შრომისათვის და იმ მეგობრობისათვის, რომელსაც მე თქვენგან ვგრძნობდი.
მე ვტოვებ საქართველოს ევანგელურ ბაპტისტური ეკლესიის მთავარეპისკპოსის თანამდებობას და ქორეპისკოპოსს ვთხოვ შეასრულოს ეს მოვალეობა, ვიდრე მაისის თვეში არ გაიმართება ჩვენი ეკლესიის კრება, რომელიც აირჩევს ახალ მთავარეპისკოპოსს. პარალერულად, მე უარს ვამბობ სინოდის წევრობაზე. ასევე, თბილისის ეპარქიის წარმომადგენლებთან შეხვედრამდე, უარს ვამბობ ამ ეპარქიის მმართველობაზე.
ცხადია, მე უარს არ ვამბობ მხარში დაგიდგეთ ყველას ერთად და თითოეულს ცალკ-ცალკე, სადაც ეს საჭირო იქნება და შესაძლებელი. მე ვბრუნდები იქ, საიდანაც დავიწყე ჩემი საეკლესიო საქმიანობა. მე ვიმსახურებ იმ ეკლესიაში, სადაც დავიბადე და გავიზარდე – მშვიდობის კათედრალში, სადაც მე პასუხისმგებლობა მაქვს ნაკისრი, გავუძღვე მშვიდობის კათედრალის ცხოვრებისა და ლიტურგიის განახლების საქმეს,” _ განაცხადა მალხაზ სონღულაშვილმა.
