“ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა” _ დავით მეფსალმუნის ეს შეგონება თქვენმა სიტყვებმა: “…მე პირადად ყველაფერს გავაკეთებ იმისთვის, რომ ის მაქსიმალურად დაისაჯოს… მან სასჯელი ბოლომდე უნდა მოიხადოს. არავითარი დანდობა”, _ გამახსენა.
თქვენ, გიორგი ტაკიძის ჯერ არდამტკიცებული დანაშაულისგან ხართ “შოკირებული”, მე და ბევრი სხვაც _ თქვენი ასეთი შოკის მომგვრელი განცხადებით!
გამაოგნა თქვენეულმა მოთხოვნამ: _ არავითარი დანდობა!
რატომ გამაოგნა? თქვენ ხშირად გხედავენ შემოქმედის ეპარქიის ღვთისმსახურებთან. ნუთუ, არც მათთან საუბრისას გაგიგიათ იუდა ისკარიოტელს რამდენჯერ დაუხარა იესო ქრისტემ ტოტი, ოღონდ მისგან გულწრფელად თქმული _ “შემინდე!” _ გაეგონა და სიკვდილისგან გადაერჩინა?
საოცარი სიტყვაა შენდობა, შებრალება, დანდობა!
თქვენ?
_ არავითარი დანდობაო! _ უფალი დანდობას, შენდობას, მიტევებას გვთხოვს.
თქვენ?
მე ტაკიძის ბრალეულობა-არბრალეულობაზე არ ვლაპარაკობ _ ეს სამართლიანი სასამართლოს მოვალეობა და უპირატესობაა! მე თქვენთან მინდა საუბარი, როგორც ადამიანთან, როგორც მართლმადიდებელთან, როგორც ეკლესიის მრევლთან!
ამბობთ: “გამოძიებით გავრცელებულმა ინფორმაციებმა ყველაფერში დამარწმუნა. აქ ორი აზრი არ შეიძლება, არსებობდეს”.
მაინც, რატომ არ შეიძლება, არსებობდეს? ნუთუ, მხოლოდ იმიტომ, რომ თქვენ ასე გსურთ?
თქვენ, ადრე, მაღალი რანგის პოლიციელი იყავით. ამიტომ, არ უნდა გესწავლებოდეთ, რომ “გამოძიებით გავრცელებულმაო” კი არა, უნდა ბრძანოთ: “წინასწარი გამოძიებით”, რომელიც თავისებურად ამართლებს ნებსით თუ უნებლიეთ დაშვებულ ხარვეზს.
არა, ბატონო რამაზ, ორი აზრიც გაჩნდა და სამიც (მე არ ვამბობ: არსებობს).
მთავარი პროკურორის პირველმა მოადგილემ, დავით საყვარელიძემ ბრიფინგზე ბრძანა, რომ გიორგი ტაკიძემ მერაბ კურდღელაშვილთან, დასუფთავების მომსახურებასთან დაკავშირებით, 2010-2011 წლებში გააფორმა ხელშეკრულებაო.
აი, ამ სიტყვებმა გააჩინეს მეორე და მესამე აზრიც:
ჟურნალისტური გადამოწმებით გაირკვა, რომ კურდღელაშვილს ტაკიძესთან კი არა, 2010 წელს, ავთანდილ მექვაბიშვილთან, (მაშინდელ გამგებელთან) გაუფორმებია ხელშეკრულება! აი, რამაც მეორე აზრი გააჩინა.
ახლა მესამე აზრის შესახებ _ ტაკიძეს, თურმე, კურდღელაშვილთან არც 2011 წელს გაუფორმებია ხელშეკრულება და ეს საკრებულოს პრეროგატივა ყოფილა!
ამ საქმის გამო კიდევ ბევრი აზრი არის გაჩენილი და ბევრიც გაჩნდება.
რატომ? თუნდაც, იმიტომ, ადამიანებს ხშირად გვავიწყდება ნაღდი მეგობრობის ფასი, პასუხისმგებლობაც და მოვალეობაც, ხშირად არც საკუთარ სინდისში ვიხედებით, გულს და სულს ეკალ-ბარდში ვახვევთ და მასში ოდითგან ჩათესილ სიკეთის თესლს ვალპობთ!
ეს, რაც ახლა ამოვთქვი, ტაკიძის ფაქტამდეც მაწუხებდა, მაწუხებს და ალბათ, გარდაცვალებამდეც გამყვება!
შოკში თქვენ ჯერ არდამტკიცებულმა ფაქტმა ჩაგაგდოთ! მე? თქვენმა შეფასებებმა.
სიტყვა _ “დაპირისპირება” უცხო და მიუღებელია თქვენთვის!
ვითომ ასეთი რაღაცეები არ ხდება ზემდგომ ინსტანციებში?
თქვენ საკმაოდ ჭკვიანი და გამჭრიახი ბრძანდებით: იცით, ვისთან იმეგობროთ… სხვა ბევრი რამეც იცით!
მაგიდასთან როგორი სიტყვაუხვიც ხართ ამას, მერე, მსმენელ-თანამესუფრენიც ჰყვებიან. გზებზე სუფრის გადაფენაც უყვარს და კარგი მოლხენაცო. დავიჯერო, თქვენი თანამესუფრე არ იყო ტაკიძე? ნუთუ არასდროს მოუსმენია თქვენეული დამოძღვრა, თუ რას ნიშნავს “გურიის დედაქალაქის ხელმძღვანელად დანიშვნა?!”
“მან ხომ ეს თანხა ჩვენ, ყველა გურულს, ყველა ოზურგეთელს მოგვპარა”… გიკვირთ ის, რაც ჯერ არავის დაუმტკიცებია. ვინ დაგადგინათ მსაჯულად, რატომ მოისხით მოსამართლის მანტია?!
ბევრი რამ მიკვირს და განსაკუთრებით, იცით, რა? რამ გახადა აუცილებელი, დილაუთენია, ყაჩაღივით დაეპატიმრებინათ გიორგი ტაკიძე? ან რატომ არ დაიჭირეს ფაქტზე _ კურდღელაშვილს მისთვის კიდევ ხომ უნდა მიეცა გარიგებით დარჩენილი თანხა?
ეგებ, ცოტა დაგეცადათ, ისე, როგორც ბატონი ჩიტაიშვილი იცდის: კომენტარს გამოძიების დასასრულს გავაკეთებო! თუმცა, შეკამათება აქაც შეიძლება: გამოძიების კი არა, სასამართლოს განაჩენის შემდეგო!
რა მოგვპარა მე და თქვენ, თითოეულ ოზურგეთელს ტაკიძემ, ამას სწორი ძიების და სამართლიანი განაჩენით გავიგებთ.
ახლა, უბრალოდ, მინდა გკითხოთ: იყავით პოლიციის მაღალი რანგის ჩინოსანი, გურიის გუბერნატორი, ახლა ხართ მინისტრი…
გაგვაგებინეთ, რას ნიშნავს თქვენი სიტყვები: “ამ დღეებში ჩამოვდივარ გურიაში და გუბერნატორთან ერთად, ღირსეულ ადამიანს შევარჩევთ ოზურგეთის გამგებელის პოსტზე”.
ჩანს, რომ ისევ პირველკაცობთ გურიაში, თქვენ წყვეტთ კადრების დანიშვნა-არდანიშვნის საკითხს. ვითომ ვალერი, რომელსაც ტაკიძემ, თქვენი თქმით “ყველაზე დიდი დარტყმა მიაყენა”, გაბედავს წინააღმდეგობის გაწევას, თუ კანდიდატურა არ მოეწონა?!
ჰო, ოზურგეთში კარგა ხანია ხმამაღლა ამბობენ, რომ გურიის გუბერნატორი ისევ თქვენ ხართ (ეს თემა რესტორან “გურიაშიც” გაირჩაო).
მოარული ხმების გამართლება, ზოგჯერ დამთხვევა მგონია, მაგრამ თუ თქვენი ღირსეული კანდიდატურა ერთ-ერთი პარლამენტარის ხელისმომკიდე (თუ პირიქით) აღმოჩნდება…
თქვენი ტიტული დღეს ასე იკითხება _ “ინფრასტრუქტურისა და რეგიონული განვითარების მინისტრი”.
სიტყვა _ “განვითარებამ” ისევ კითხვა გამიჩინა: რა რემონტი ჩაუტარეს ისეთი წყლის სისტემას, როგორ განავითარეს ისე, რომ სასმელ წყალს უცხო მატლი თუ მისი მსგავსი არსებები მოჰყვებიან?! სხვათაშორის, იმ რემონტის დროს ტაკიძე არ იყო გამგებელი!
არავითარი დანდობაო! _ ბრძანეთ!
არადა, მმართველ გუნდს, როცა სურს, დანდობის დიდი უნარიც გაქვთ! ფაქტი გნებავთ? ირინა ენუქიძეს გაგახსენებთ: პოლიციელებმა ცემით მოუკლეს ერთადერთი ბიჭი! როგორ დაისაჯნენ სანდროს მკვლელები? შეღავათიანი სასჯელებით, უარესიც: ვადამდე ადრეც გაათავისუფლეს.
დიახ, როცა ნაციონალებს გნებავთ, დანდობაც იცით, თანაც მკვლელის. არაა ეს იმის დასტური, რომ მმართველი გუნდისთვის ფული უფრო მთავარია, ვიდრე ვინმეს სიცოცხლე, სიცოცხლე, რომელიც ღმერთმა მოგვცა?!
სხვა რამეც მინდა გითხრათ, ბატონო რამაზ!
გურია ძალიან გყვარებიათ: რას ამბობთ, მე არასდროს მივატოვებ ჩემს კუთხეს, გურულ ხალხსო, ბრძანეთ!
დამიჯერეთ! მეც გურული ვარ და გრიბოედოვის ქუჩის #29-ში ის მცხოვრებნიც, რომლებიც კორპუსის გადახურვას და ეზოში გუბეების ამოშრობას წლებია, ხან ვის ვეხვეწებით და ხან _ ვის…
მიგაჩნივართ გურულებად? _ მაშინ, თუ რესტორან “ნიაბაურში” ინებებთ წასვლას, ჯერ სანაპიროსთან, მრავალსართულიან ბინებთან შეჩერდით, გაგვიცანით, ნახეთ აქაურობა და აქაურები…
ჩემდა უნებურად, წერილის სტილი შემეცვალა, თუმცა, სათქმელი ითქვა, მკითხველი წაიკითხავს, გამგები _ გაიგებს!
დასასრულ, მინდა გკითხოთ _ სათაურში ჩამოთვლილი ოთხი თანამდებობიდან, დღეს რომელია თქვენთვის ნამდვილი და პირველი?! თუმცა, აქვე დავძენ, რომ რა თანამდებობაც არ უნდა გვქონდეს, უნდა გვახსოვდეს მთავარი: “ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა”.
დიახ, დაიცვან სამართალიო! ამ სურვილით დაიწერა ეს წერილი, ბატონო გუბერნატორ-მინისტრ-მსაჯულო!
ეთერ ქადეიშვილი
